Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Πάλι ξημέρωσε

Ένα ακόμα βράδυ σκοτείνιασε τις σκέψεις

Με χαμόγελο ψιθύρισε και σήμερα θ'αντέξεις

Γιόρτασε την απόγνωση και μ'έβαλε στην άκρη

Έβρεχε και λουζόταν με το κάθε δάκρυ

Έκρυψε το κλάμα με μαύρο πέπλο,βαρύ

να πιστέψω πως αν δε φαίνεται,έχει χαθεί.

επένδυσε τη νύχτα μουσικά με τόσα ουρλιαχτά,

όσα ποτέ δε θα'διωχναν χιλιάδες φυλαχτά.

Έστησε έναν ερωτικό χορό με λαγνία

και το κάθε αμάρτημα,συνόδευε η ειρωνεία.

Τραγική και ποτισμένη λαιμαργεία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 16:35 — 17 σχόλια

η καραβελα και ο ανεμος (αναζητειται μελοποιηση)

Την καραβελα ο ανεμος

αγγιξε χτες το βραδυ,

και κυμματα αλαριεψαν

να κλεψουνε το χαδι.

Θε να το πανε στο βυθο

για παντα να το κρυψουν,

σ΄ενα κοχυλι μυστικο,

μαυρο να το καλυψουν.

Κι η θαλασσα αγριεψε

μπροστα στην καραβελα

σαν παθος που αντριεψε

απ΄τ΄ανεμου την τρελα.

Και τ΄αερακι φυσηξε

μακρια να την επαρει

κανεις του, που την αγαπα

να μην την ετουμπαρει,

Μα οσο φυσσα πιο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 16:30 — 11 σχόλια

Μια συμβουλή

Μια συμβουλή

Μικρή μου μη βιάζεσαι πολύ

νύχτα να περπατήσεις

άκου πρώτα μια συμβουλή

και αν θες να την τηρήσεις

Έξω στον κόσμο που θα βγεις

θα σου υποσχεθούν σαλόνια

κοίτα μην παρασυρθείς

και ακούς φανφάρες λόγια

Πρόσεχε τους πρίγκιπες

με λιμουζίνες που τριγυρίζουν

πάνω σε φατσούλες παιδικές

τα παλάτια τους χτίζουν

Και μη χαραμίζεις το κορμί

σε βρόμικα σεντόνια

κράτησε την ψυχή σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 14:49 — 10 σχόλια

Στους πλανήτες της σκέψης...

Ναυπήγησα το σκάφος μου μία βραδυά

στην ασαφή πλευρά μαύρου ονείρου,

σαλπάραμε απ' τη χρυσή αμμουδιά

σ' ένα καινούργιο έπος του Ομήρου...

Ταξίδι ξεκινήσαμε στη λογική

μας οδηγούσαν τ' άστρα της νοημοσύνης,

η αγνή μας τέχνη η αυθεντική

μας έφερε στην πίσω όψη της Σελήνης...

Και από 'κεί θα φεύγαμε για τους Πλανήτες

να βρούμε άλλους διανοητές,

να συναντήσουμε του πνεύματος Κομήτες

των Στωϊκών, του λόγου μαχητές...

Απ'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 6:31 — 20 σχόλια

μην δακρυζεις ουρανε μου

Καποτε ειχα τον παραδεισο στα χερια
και εναν κηπο με λουλουδια στη καρδια μου
τωρα με σφαζουνε του πονου τα μαχαιρια.
Ησουν δικια μου.

Στην αγγαλια μου, καποιο βραδι σε κρατουσα
καποιου αυγουστου παραμυθενιο δειλινο
που ειναι τωρα, ‘κεινα τα χειλη που φιλουσα
αναρρωτιεμαι και ρωταω τον ουρανο.

Κρατα καρδια μου, μην δακρυζεις ουρανε μου
πες της μοναχα πως την αγαπω
κι αν ειναι ο πονος μου αβασταχτος, θεε μου
ενα τσιγαρο τον κερνω.

Προστέθηκε από τον/την stixomanis στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 0:55 — 11 σχόλια

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Της ευτυχίας αναζήτησα το σπίτι

Αν το γνωρίζει ρώτησα κάποιο σπουργίτι

Μου είπε ΝΑΙ με δύναμη απ’ τη ψυχή του

Μα πρέπει πρώτα να πετάξω ’γω μαζί του

Και πώς να γίνει που δε ξέρω να πετάω;

Έχω δυο πόδια να μπορώ να περπατάω

Φαίνεται παίζει με τον πόνο μου ο σπουργίτης

Που μου ζητά φτερά να βγάλω ο αλήτης

Της ευτυχίας αναζήτησα το στέκι

Ένα παιδί μου λέει «κάπου αυτή δε στέκει.

Φτερά ανοίγει κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 0:33 — 8 σχόλια

Γύρνα

Από τότε που έφυγες ο κήπος είναι μελαγχολικός

Μαράθηκαν τα τριαντάφυλλα

Που ανθίζανε στο βελούδινο χάδι των χεριών σου

Χορτάριασαν τα λόγια αγάπης

Που είχαμε πει κάτω απ’ τ’ ουρανού την αστροφεγγιά

Έπεσαν κιτρινισμένα απ’ τα κλαδιά των δέντρων

Με το πρώτο φθινοπωρινό φύσημα του αγέρα

Τα τρυφερά συναισθήματα

Που είχαμε κρεμάσει σαν πράσινα φύλλα χλωρά

Βράχηκαν τα παθιάρικα φιλιά

Που σαν ώριμους καρπούς της φλογερής μας αγάπης

Είχαμε κόψει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 0:01 — 7 σχόλια

Στο άγνωστο ταξίδεψα

Στο άγνωστο ταξίδεψα

σαν άλλος μετανάστης

τα όνειρα που γύρεψα

μού'γιναν εφιάλτης

Δειλά -δειλά μου κλείσανε

του γυρισμού την πόρτα

νοσταλγικά μ'αφήσανε

στης μοναξιάς τη ρότα

Και ο καημός πατρίδα μου

συνέχεια μεγαλώνει

σκοτώνει την ελπίδα μου

το αίμα μου παγώνει

και μέσα μου ριζώνει

Στο άγνωστο ταξίδεψα

σαν άλλος στρατηλάτης

τη λογική παγίδεψα

στο δρόμο μιας απάτης

©… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 20:39 — 14 σχόλια

Στους λευκους σταυρους

Περα απ΄τα κυπαρρισια,

κει, στους λευκους σταυρους,

οι σκυνθρωπες μορφες τους

μαζευουν στεναγμους,

στα μαρμαρα τα κρυα

καθως στεκουν μπροστα,

και μια φωτογραφια

γελα αντικρυστα.

Κι ο χρονος τους κουραζει,

βουβος,βαρυς, σαν ταφος

σαν φυγαν οι χαρες τους

απ΄της Κλωθους το λαθος,

δεν εχει απομεινει

τιποτα να προσμενουν

και τη σειρα στη ληθη

με θαρρος περιμενουν.

Θαρρεις ..πως τους μιλανε,

ανεμοι σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 10 σχόλια

ΠΟΙΟΣ

ΠΟΙΟΣ

Ποιος πέταξε σκουπίδια

στου χρόνου το μπαλκόνι;

Ποιος έκανε τον Ήλιο

να κλάψει το πρωί;

Και βλέπει όλο τα ίδια

ο νους μου και θολώνει

Ποιος πέταξε σκουπίδια

και λέρωσε η αυγή;

Δεν είμ’ εγώ το ξέρεις

Δεν είσ’ εσύ πιστεύω

Μα ξέρω ν’ αγναντεύω

Στ’ άπειρο τ’ ουρανού

Βλέπω πως υποφέρεις

Το βλέπεις πως παλεύω

Μα ξέρω να μαζεύω

Κοχύλια του γιαλού.

Ποιος έβαψε με σπρέι

της Άνοιξης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:33 — 11 σχόλια

ΕΠΡΕΠΕ

ΕΠΡΕΠΕ

Σε μια καρδιά που όλα τα δίνει

Κι ισορροπίες ποτέ δεν ανέτρεπε

Έπρεπε κι αυτό να γίνει

ΕΠΡΕΠΕ!

Σε μια καρδιά που τις πόρτες δεν κλείνει

Μα ατασθαλίες ποτέ δεν επέτρεπε

Έπρεπε κι αυτό να γίνει

ΕΠΡΕΠΕ!

Σε μια καρδιά που χίλια κομμάτια

Γίνεται για τα δυό σου τα μάτια

Μες στης αγάπης την δίνη

Έπρεπε κι αυτό να γίνει

ΕΠΡΕΠΕ!

Σ` ένα λάθος που λάθος θα μείνει

Μα όλα των άλλων τα λάθη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:19 — 6 σχόλια

ΕΧΩ ΖΕΣΤΑΝΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ (10η Συλλογή)

Μη μου μιλάς για μυστικά και συγκινήσεις ,

που την καρδιά σου μάτια μου έχουν χαράξει ,

δεν το μπορώ να ζω μονάχα μ’ αναμνήσεις

κι όσα στο χθες μεσ’ τη ψυχή έχουν σταλάξει .

ρεφ.

Έχω ζεστάνει αγκαλιά με τα φιλιά μου ,

σε έχω γράψει στο μυαλό και στη καρδιά μου .

Μη ψάχνεις όσα μας θυμώνουν - μας χωρίζουν ,

για όσα ψάξαμε και άλυτα μας μείναν ,

δες όσα όμορφα τη σχέση μας αγγίζουν

και να μας φέρουν πιο κοντά , μαγνήτες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:05 — 11 σχόλια

Πατέρα μ' ακούς

Πατέρα μ’ ακούς

Έφυγες

Κι ο ουρανός σκοτείνιασε

Τα σύννεφα γιγαντιαία

Σέρνουν κλαίγοντας

Τα βήματά τους

Τα πουλιά δεν πετούν

Κρύφτηκαν μες στα δάση

Και τις λόχμες

Ο ήλιος αποκαμωμένος

Έγειρε στο μαξιλάρι του

Η θάλασσα μπλάβα

Και βλοσυρή

Απώλεσε

Τη νηφαλιότητά της

Τα βουνά σκυθρωπά

Σκεπάστηκαν με τη χιονάτη

Κουβέρτα τους

Οι κάμποι θλιμμένοι

Νέκρωσαν

Σαν εγκαταλελειμμένα

Κοιμητήρια

Τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 6:13 — 9 σχόλια

Ποιητής

Ρίχνω τον κουβά
Στο πηγάδι του κήπου.

Τριγύρω δέντρα
Και λουλούδια
Διψασμένα.

Ανασύρω όνειρα
Που στραφταλίζουν
Στ’ άγγιγμα του ήλιου.

Και ποτίζω μ’ αυτά
Τις ρίζες τους.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 20:24 — 6 σχόλια

πηρες το καλοκαιρι

Πηρες το καλοκαιρι

απ΄ το χερι,

σε στρατες ξενες,

που δεν ξερω

να διαβω,

σε πετρινο γεφυρι

αγναντευει,

τους ποθους μου

σαν κυκλους,

στο νερο.

#

Πηρες το μεσημερι

απ΄το χερι,

το απεραντο λιοπυρι

απ΄τις στρατες,

να χαθει.

και τραβηξες τη νυχτα

απ΄τ΄αστερι,

εκεινο που φωτιζει

πριν το χαραμα,

να΄ρθει.

#

Εμεινα να κοιταζω

τη ζωη μου,

σαν μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 18:06 — 10 σχόλια

Τα καράβια σου…

Τα καράβια σου…

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τότε είπε και γεννήθηκαν

τα μάτια σου

Ταξιδεμένα τα είδα,

και θαύμασα

την εικόνα και ομοίωσή σου

Και το βλέμμα σου έσπειρε

χιλιάδες όνειρα,

σε μίζερους κόσμους.

Άγριο άλογο με ολόρθη τη χαίτη

καλπάζεις στο λιβάδι

κερνώντας ψευδαισθήσεις.

Και το νέκταρ της ηδυπάθειας

ρέει άφθονο,

ξετρελαίνοντας τις μεθυσμένες

μέλισσες.

Γαλήνιοι οι αμφορείς, γεμάτοι

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 14:10 — 14 σχόλια

Την κλότσησα

Την κλότσησα

Εσύ δεν ήσουν πριν αυτός
που με γέμιζες με ύβρεις
έρχεσαι τώρα καμαρωτός
και αγάπες μου σερβίρεις

Όταν ρωτούσα τι κοιτάς
με έσπρωχνες στη άκρη
έλεγες δε μας παρατάς
και έκλεινες άλλου το μάτι

Για πια αγάπη θες να μιλώ
αυτή που ‘χες για κράχτη
υπομονή έκανα πολύ καιρό
και την κλότσησα στην άκρη

21-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 13:05 — 11 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Ναι μεν, ίσως και αλλά

η καλούλα δε σηκώνει,

θα περάσεις μπουνταλά

στρατιωτικό καψόνι.

Εγώ θα 'μαι ο στρατηγός

και εσύ ο δεκανέας,

πόσο είναι της "μυγός"

θ΄αναφέρεις και το κρέας.

Θα βαρώ εγώ σκοπιά

με το όπλο παρά πόδα,

από μένα άλλο πια

δε ξεφεύγεις βοϊβόδα.

Η που θα με προσκυνάς

ή θα ρίχνω την καμπάνα

και θα τρως όταν πεινάς

μια καμένη κουραμάνα.

Ρεφραίν

Όλα θα τ' αλλάξω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 11:05 — 20 σχόλια

Χαμόγελα ανθίσανε

Γλυκά -γλυκά σκορπίσανε
του πόνου τα χαμπέρια
δειλά- δειλά αρχίσανε
να φέγγουνε τ'αστέρια

Ξαστέρωσε ο ουρανός
φάνηκε το φεγγάρι
και ένας έρωτας θεός
έρχεται να μας πάρει

Χαμόγελα ανθίσανε
και λάμπουνε τα μάτια
καρδούλες που γυρίσανε
σ'αγάπης μονοπάτια

Γλυκά- γλυκά σκορπίσανε
της πίκρας τα μαντάτα
σιγά- σιγά κινήσανε
τα όνειρα τη στράτα

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 9:39 — 14 σχόλια

ΜΕ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟ ΦΙΛΙ (Από την 10η Συλλογή)

Με της αγάπης το φιλί , Μαγιού βλαστός ανθίζει,

μα σαν η αγάπη ξεχαστεί , μαδάει και σκορπίζει ,

με την αγάπη η καρδιά , στον ουρανό πετάει ,

χωρίς αγάπη ,χάνεται , ματώνει και πονάει .

Ρεφ.

Λένε πως είναι ψέματα ,

η αγάπη δεν κρατάει

κι όσοι σ’ αυτή πιστεύουνε πως περπατάνε στ’ άστρα ,

γι αυτή χυθήκαν αίματα ,

γλυκιά ‘ναι κι ας πονάει ,

μα δεν τη νίκησε κανείς και καταργεί τα κάστρα .

Με της αγάπης το φιλί , γλυκαίνει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 — 12 σχόλια