Σ'είδα ξανά εχθές στο χορό κάποιου μεθυσμένου .

Μια κίνηση αργή και σκοτεινή του πρόσεξα ...

κ'είδα να κάνεις το χατίρι του ρυθμού του αγριεμένου ,

σαν να λησμόνησες τα βράδια που δεν άντεξα .



Σ'άκουσα ξανά εχθές στη χροιά μιας μελωδίας .

Λέξεις , ηφαίστεια να εξισώνονται με τη φωτιά

και σαν να καίν ακόμα τα λόγια της συνήθειας ,

που μου'λεγες και μου'δειχνες πως κλαίνε τα παιδια ...



Σ'άγγιξα ξανά εχθές στην απορία ενός περαστικού .

Στα χέρια ...… Συνέχεια

Έριξα μια γρήγορη ματιά στη γκρίζα πόρτα κι άλλη μια κυνηγημένη,

στους αρωματισμένους με οινόπνευμα τοίχους που κερνάγαν ελπίδες.

Σκόρπια παιδιά,κρατούσαν βόλους λευκούς κι άλλα παίζαν σχοινάκι.

Διάφανο ήταν θυμάμαι και κρατούσε το ρυθμό που όριζε το νικητή.



Σκέφτηκα να παίξω μαζί τους,όμως δίστασα να το φωνάξω...

Χαμηλόφωνα,παρατήρησα πως κουβαλούσα μονάχα ένα χαρτί.

Μου το χάρισε πρίν λίγο,ένα πιο μεγάλο παιδί με άβολες ρυτίδες.

Ζωγράφισε μια εικόνα… Συνέχεια

Επτά χρόνια η προσμονή της ελπίδας μου

κι άλλα τόσα ν'αναγνωρίσω τη μορφή σου,

ανάμεσα σε ανεξήγητες σοφίες και θαύματα.

Κάτω από ρίζες που ποτέ μου δεν έψαχνα.



Και κάπου εκεί σε συνάντησα.Στη βάση του δέντρου,

που σαν περαστικός στάθηκες λίγο για να παίξεις,

με το χώμα.Στ'ασπόνδυλα να δώσεις κάποια δομή,

αιώνες στα πλατάνια και αρμονία στα νερά...



Ύστερα έφυγες.Μπλέχτηκες με τους ανθρώπους.

Σε βάλαν στο σπίτι τους και είπαν πως εκεί… Συνέχεια

Καθισμένη στο βράχο,κοιτάζω τα κύματα.

Ώρες στέκομαι περιμένοντας τη βροχή.

Μου είπε πως θα έρθει αυτή την εποχή,

στην άμμο να σβήσει τα ξεχασμένα βήματα.



Θα σβήσουν και οι μνήμες,σαν να'ταν από σκόνη,

από κάποιους τυχαίους,περαστικούς διαβάτες

κι από άλλους πάλι,αφηρημένους υπνοβάτες,

που κλέβουν όνειρα,κάθε που ο ύπνος ζυγώνει.



Μα πρίν αρχίσει το πότισμά του ο ουρανός,

ανθίζει η αναζήτηση για το βότσαλο που είπαν,

πως πρέπει να βρώ… Συνέχεια