Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η επιστροφή του ξενιτεμένου

Γονάτισε μ’ ευλάβεια και φίλησε της πατρίδας του το άγιο χώμα
Σαν πουλί διαβατικό έλειπε χρόνια πενήντα στην άστοργη την ξενιτιά
Μετά κοίταξε τ’ αντικρινά γυμνά βουνά που άστραφταν ακόμα
Κι ένα λουλούδι ολάνθιστο φύτρωσε στην πονεμένη του καρδιά.

Λαχταρούσε ανείπωτα το πέτρινο πατρικό του σπίτι ν’ αντικρίσει
Που ’χε στην αυλή ένα πηγάδι βαθύ κι αναρριχώμενα γιασεμιά
Μα και στη φτωχική γειτονιά με τους λερούς δρόμους να περπατήσει
Για να θυμηθεί τότε που ‘παίζε πεντόβολα με τ’ άλλα τα παιδιά.

Ήθελε στο κοιμητήριο να επισκεφτεί τους τάφους των γονιών του
Που τους σκίαζαν κυπαρίσσια αψηλά για ν’ αποθέσει άνθη μαβιά
Τώρα που βρισκόταν στη δύση των τυραγνισμένων ματιών του
Και να τους παρακαλέσει να τον δεχτούν στη θερμή τους αγκαλιά.

Προβολές: 38

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 7:21: Τρυφερό και πονεμένο συνάμα , συγκινεί και ανακουφίζει !!!! Πολύ όμορφο !!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 8:46: ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ, ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ//////ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ/////

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 9:14: Πανεμορφο και γεματο νοσταλγια!!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 10:38: συγκινητικό !!!!!

Σχόλιο από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 13:00: Επειδη εχω ζησει 30 χρονια στο εξωτερικο γνωριζω πολυ καλα τη παει να πει νοσταλγια και να εισαι μακρια απο τον τοπο σου με συγκινησε αφανταστα ΜΠΡΑΒΟ!!!