Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Απόψε κρύφτηκα

Απόψε κρύφτηκα μες στη συννεφιά
Κι έγινα βροχή σκοταδερή
Τα πουλιά μού ράμφιζαν την καρδιά
Κι η γκρίζα πλάση νοτερή.

Τα δάκρυα κυλούσαν στο χώμα
Και τα ρυάκια σάλευαν σαν τα φίδια
Τα λουλούδια δεν είχαν πια χρώμα
Κι ο άνεμος κραύγαζε τα ίδια.

Απόψε κρύφτηκα μες στην κιθάρα
Κι έγινα νότα μελαγχολική
Απέξω ανέκφραστη παγωμάρα
Κι οι χορδές μού ξέσκιζαν το κορμί.

Τα φώτα τρεμόσβηναν πληγιασμένα
Και τα λόγια θλιμμένα και μουντά
Τα γέλια σαν τ’ αστέρια χαμένα
Μες στης οδύνης τα χέρια τα λερά.

Απόψε κρύφτηκα μες στη σοφίτα
Κι έγινα ασάλευτη απελπισιά
Η ψυχή μου μαύρος ατμός από τη σήτα
Δεν υπάρχει για μένα γιατρειά.

Προβολές: 14

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 9:40: ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ........ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ///////////////

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 16:00: Πανέμορφο Ισίδωρε αν και πολύ μελαγχολικό!!!!!!! Το τραβάει βέβαια η ατμόσφαιρα!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 17:59: Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 23:17: "Ακουμπάς" με αδιαπραγμάτευτο τρόπο θα έλεγα την παντοτινή λύπη των πάντων!

Σχόλιο από τον/την JOE C. στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 23:29: Τόσο ζωηρός και περίτεχνος τρόπος να περιγράψεις μια πραγματικότητα που μέσα της τα λουλούδια δεν έχουν χρώμα...

Πολύ όμορφο!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 1:01: Απόψε κρύφτηκα μες στην κιθάρα
Κι έγινα νότα μελαγχολική
Απέξω ανέκφραστη παγωμάρα
Κι οι χορδές μού ξέσκιζαν το κορμί.

Aυτό τα λέει όλα!!!!