Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Η επιστροφή του ξενιτεμένου

Γονάτισε μ’ ευλάβεια και φίλησε της πατρίδας του το άγιο χώμα

Σαν πουλί διαβατικό έλειπε χρόνια πενήντα στην άστοργη την ξενιτιά

Μετά κοίταξε τ’ αντικρινά γυμνά βουνά που άστραφταν ακόμα

Κι ένα λουλούδι ολάνθιστο φύτρωσε στην πονεμένη του καρδιά.

Λαχταρούσε ανείπωτα το πέτρινο πατρικό του σπίτι ν’ αντικρίσει

Που ’χε στην αυλή ένα πηγάδι βαθύ κι αναρριχώμενα γιασεμιά

Μα και στη φτωχική γειτονιά με τους λερούς δρόμους να περπατήσει

Για να θυμηθεί τότε που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 6:08 — 10 σχόλια

ΖΩΗ

Έρχεται μια στιγμή που το όνειρο,γίνεται
ανάμνηση.Οχρόνος,μέσο για το όνειρο
και η ανάμνηση,δύναμη για ν'αντέξεις
το χρόνο...Ζωη!

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 0:39 — 14 σχόλια

μια αλλιωτικη ιστορια (η ιστορια της Ντολι)

Στο χωριο την ‘ξεραν ολοι

δε το εκρυβε μια σταλα

δε το εκρυβε η Ντολι

πως της αρεσε η καβαλα.

Ο πατερας κι η μητερα

την επιασανε μια μερα

ακριβως πανω στη πραξη

καθως ‘’βολευε’’ μια ταξη.

Ολοι τη κοροϊδευαν

τη φωναζανε... πουτανα

ντροπιασμενη κλαιει η μανα.

Ειπε θα φυγω καποια μερα

η ζωη ειναι δικη μου

δε θα βαλω εγω βερα

στο κορμι μου.

Και ετσι εφυγε η Ντολι

για ποια μερη, για ποια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 0:00 — 15 σχόλια

με το βλεμα στο κενο

Ποσο μου ‘χεις λειψει
το τραγουδι σου, σιγοτραγουδαω
ποτε δεν το χω κρυψει
ποσο σ’ αγαπαω.

Με το βλεμα καρφωμενο στο κενο
ζωγραφιζω τη μορφη σου απο καπνο

Μεσα στην τοση φαντασια
ερχεσαι σαν οπτασια
και με παιρνεις αγγαλια
και ξεχναμε τα παλια

Μα τελειωνει το τσιγαρο
χανεσαι απ’ τον καπνο
και ευθυς αλλο αναβω
και εισαι εδω...

Με το βλεμα καρφωμενο στο κενο
ζωγραφιζω τη μορφη σου απο καπνο

Προστέθηκε από τον/την stixomanis στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 20:30 — 13 σχόλια

Με μια κιθαρα.....

Με μια κιθαρα ξενυχταω

στα περβαζια,

που την κραταω

να μου κανει συντροφια..

..εγω κι αυτη εχουμε μεινει

στα μπουγαζια,

εγω κι αυτη, και πανω μας

η αστροφεγγια

#

Να τραγουδησω θελω τωρα (ΡΕΦΡΑΙΝ)

οπως πρωτα,

μα απο το στομα δεν μου βγαινει

πια φωνη..

,,κι η καθε νοτα μοιαζει σαν,

ονειρου ροτα

λιγο π΄αγγιζω και πεθαινει..

στη χορδη

#

Με μια κιθαρα εχω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 18:00 — 13 σχόλια

Στο μικρό σου το Αντάρτικο......ΚΛΕΑΡΧΟΣ....

Στο μικρό σου το Αντάρτικο

Σαν βλέπεις πουλιά ξαφνικά δραπετεύουν

Θυμάσαι και σκέφτεσαι μίλια μακριά

Σαν πάγος γλιστράς στο κορμί σου για πάντα

Μετά από μια έντονη έλξη κακιά

Δεν είναι άνοιξη δεν είναι χειμώνας

Δεν είναι θάλασσα δεν είναι βουνά

Τα μονοπάτια οδηγούνε σε δρόμο

Κι η φυλακή οδηγεί στη σιωπή

Να είσαι εδώ στο μικρό σου το Αντάρτικο

Να είσαι εκεί στη μικρή σου την αυλή

Σαν τρέχεις στους κάμπους που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 15:49 — 12 σχόλια

ΕΤΣΙ ΓΛΥΚΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ (Από την 10η Συλλογή)

Την άνοιξη μες τη καρδιά ,

τον ήλιο μες τα μάτια ,

στα χέρια μας λουλούδια και γαρδένιες ,

στο νου μας πάντα ξαστεριά ,

τα πρώτα σκαλοπάτια

της ζήσης μας ,διαβήκαν δίχως έγνοιες .

Ρεφ.

Γλυκό της μάνας το φαί ,το χάδι του πατέρα ,

οι πόνοι δεν αγγίζαν τη ψυχή μας ,

ζεστό φιλί στο μέτωπο , σαν άρχιζε η μέρα ,

έτσι γλυκά σαν όνειρο , ξεκίναγε η ζωή μας .

Αχ αναμνήσεις μου παλιές ,

της νιότης πρώτα χρόνια ,

σαν όνειρο στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 15:09 — 10 σχόλια

Απόψε είπα να βγω

Απόψε είπα να βγω

μόνος να περπατήσω

το παρελθόν να σβήσω

καινούργια αρχή να βρω.

Στη νύχτα είπα να βγω

σεργιάνι στ’ όνειρό μου

κρυφά απ' το θεό μου

θεός να υψωθώ.

Θεού τρελή φωτιά

ζωντάνεψα στα σπλάχνα

μα πριν να βγάλω άχνα

θνητός ήμουν ξανά.

Το ξέρω το γιατί.

Τό’ μαθα τόσα χρόνια.

Μην τα ζητάς τα αιώνια

Θεός ειν' η στιγμή.

Απόψε είπα να βγω

χωρίς κανένα δάκρυ

στης λησμονιάς την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 13:30 — 14 σχόλια

Πόθων παραλογισμοί.

Μεταφέροντας λέξεις

στα νοήματα φανερώνομαι.

Πηγή που δε στερεύει η σκέψη.

Παραλογισμούς,χωρίς περιτυλίγματα,

συντάσσει και δοκιμάζεται.

Με συνομίληκους πόθους,συναντώνται.

Ομάδες φτιάχνουν,ρομαντικής ονειροπόλησης.

Με υπερβολική φαντασία,οραματίζονται.

Συμβουλεύουν.Ενημερώνουν.

Επαναστατούν.Αγριεύουν.

Διαμαρτύρονται.Διαμαρτύρονται.

Διαμαρτύρονται.Διαμαρτύρονται.

Απογοητεύνται.Ιδρώνουν.

Μούσκεμα γίνονται.Απόγνωση στάζουν.

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 12:26 — 14 σχόλια

ΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΣΤΙΧΟΥ

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ,ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΧΟ ΕΙΝΑΙ 30 ΕΥΡΩ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΤΕΜΟ 50 ΕΥΡΩ..ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ..41001 009654 63...ΣΚΟΥΦΗΣ ΝΙΚΟΛΑΩΣ, ΣΚΟΥΦΗ ΕΛΕΝΗ..
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΩΦΟΡΙΕΣ 2117059657 ..ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΟΣ...ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ////

ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΑΚΟΥΣΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΗ ΠΑΡΕΞΥΓΙΣΗ
ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΣΑ ΚΑΛΟ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ......ΑΝ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ/////

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 12:00 — 3 σχόλια

Απόψε κρύφτηκα

Απόψε κρύφτηκα μες στη συννεφιά

Κι έγινα βροχή σκοταδερή

Τα πουλιά μού ράμφιζαν την καρδιά

Κι η γκρίζα πλάση νοτερή.

Τα δάκρυα κυλούσαν στο χώμα

Και τα ρυάκια σάλευαν σαν τα φίδια

Τα λουλούδια δεν είχαν πια χρώμα

Κι ο άνεμος κραύγαζε τα ίδια.

Απόψε κρύφτηκα μες στην κιθάρα

Κι έγινα νότα μελαγχολική

Απέξω ανέκφραστη παγωμάρα

Κι οι χορδές μού ξέσκιζαν το κορμί.

Τα φώτα τρεμόσβηναν πληγιασμένα

Και τα λόγια θλιμμένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 8:28 — 6 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ Η ΘΕΑ!!!! (Mελοποιημένο από Ν.Μοσχόπουλο)

Την καλούλα σου ρε βόδι
έχεις φτύσει τη θεά
με τα χείλη τα σαρκώδη
τα δοντάκια τ' αραιά.

Όσο πάει κι αφραταίνω
δεν υπάρχει πιο καλή
και ας ειναι φορτωμένο
με ψαλίδα το μαλλί.

Ένα μέτρο παρά κάτι
μα στο φάρδος δυο παρά
το γεμίζω το κρεβάτι.
Αχ τι χάνεις φουκαρά.

Ρεφραίν

Δεν θα βρεις σαν την καλούλα
άλλη γκόμενα , λαπά ,
να σου φέρνει αναγούλα
και να κάνεις απαπά.

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 14:30 — 12 σχόλια

Χίλια κύματα

Χίλια κύματα

Τη θάλασσα που πολύ αγαπώ
μαζί της ένα θα γίνω
και του κόσμου τα παράλογα
βαθειά μέσα της θα πνίγω

Μέσα στα κρυστάλλινα νερά
ασταμάτητα θα κολυμπάω
να χάνομαι στα πολύ βαθειά
και πίσω να μην κοιτάω

Και πάνω σε χίλια κύματα
ονόματα θα σκορπίσω
χαμένα κορμιά διπρόσωπα
ποτέ μη ξανά αντικρίσω

18-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 9:49 — 10 σχόλια

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΠΕΛΑΓΑ (Από τη 10η Συλλογή)

Γεννά ο νους χιλιάδες σκέψεις,

σ' ένα σταυρόλεξο λευκό ,

να δει του αύριο τις προβλέψεις,

ψάχνοντας το ιδανικό .

Ρεφ.

Σκέψεις μου πέλαγα,

παιδί σας γέλαγα,

μα παίρνω βάρκα μέσα σας και ταξιδεύω ,

σκέψεις χωρίς στεριά ,

χάνομαι στα βαθιά .

μπορεί να με παιδεύετε, μα σας λατρεύω.

Της φαντασίας καταράχτες ,

σκέψεις που τρέχουν με ορμή ,

περνούν εμπόδια και φράχτες ,

στου λογισμού μου τη δομή .

Ρεφ.

Σκέψεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 — 12 σχόλια

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Τα λόγια σου

Μέσα στα οκτώ λεπτά που σου ‘χανε παραχωρηθεί

Για να μιλήσεις στη λαοθάλασσα

Μπροστά στο μνημείο Λίνκολν

Σπάζανε σαν τσεκούρια του ρατσισμού τα δεσμά

Τα συνθήματά σου

Φτερουγίζανε προς τις τέσσερις πύλες του ορίζοντα

Σαν λευκά περιστέρια

Το όνειρό σου

Σαν ανθηρό της άνοιξης λουλούδι

Είχε φυτρώσει στης καρδιάς μας τα παρτέρια.

Κι όταν η σφαίρα καρφώθηκε στο σώμα σου

Οι φτωχογειτονιές των… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 5:26 — 7 σχόλια

Θλίψη και πάλι σήμερα

Θλίψη και πάλι σήμερα

απ'του σεισμού τη χίμαιρα

που σκόρπισε τη φρίκη

Ο χάρος ήτανε παρόν

και ο θεός που'ταν απόν

του χάρισε μια νίκη

Τα μάτια μας δακρύσανε

χιλιάδες π'αντικρύσανε

κορμιά σακατεμένα

Είναι μεγάλ'η συμφορά

που το μυαλό μας δεν χωρά

κι ας έγινε στα ξένα

Θλίψη για άλλη μια φορά

κι αν τώρα δεν μας αφορά

τ'αύριο ποιος το ξέρει?

Ελάτε να βοηθήσουμε

και ανθρωπιά να δείξουμε

σ'αυτόν που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 2:30 — 14 σχόλια

Ερωτας θνησκων

Tην πορτα να ανοιξεις,

σιγα προσεκτικα,

μην φυγει η ζωη μου,

κι ο πολυελαιος να θροισει

στον αερα που θα μπει.

Ο ηλιος να κρυβει λαφυρα,

μακρια στις καταπρασσινες πλαγιες

ετουτης της μικρης γιορτης.

Εφυγε το ανθος της στιγμης

μαραινεται κρυφα ο εσπερινος,

κι εγω απομεινα,

να σου χαριζω πανσεληνους.

Σιγα να τρυπωσει η ανοιξη

σε τουτο το αγιο ρημαδιο.

Και οι καθρεφτες μας,

να χασουν τα σεντονια

που τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 1:29 — 8 σχόλια

ΟΛΑ ΚΑΛΑ

Η ΙΟΚΑΣΤΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ//////

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 21:22 — 12 σχόλια

Το λιμάνι

Σκαρφάλωνε το κύμα στο λιμάνι

αρμύρα είχε νοτίσει τη ματιά

πιο πίσω μια αγάπη είχε πεθάνει

στου φρέσκου φθινοπώρου τα σκαλιά...

Το κόκκινο καράβι είχε λύσει

τους κάβους για τη μαύρη επιστροφή

το δάκρυ που αρνιόταν να κυλήσει

σαν κόμπος στο λαιμό είχε δεθεί...

Τα μαύρα του γυαλιά είχε φορέσει

το ψέμμα που είχε ανάγκη να κρυφτεί

αλήθεια σε ποιό βλέμμα να χωρέσει

στ'ασήμαντα βολεύτηκε κι αυτή...

Στο ίδιο το λιμάνι είχε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 20:28 — 9 σχόλια

ξαστερια ( αναζητειται μελοποιηση)

Σαν καθε βραδυ

στο λιμανι κατεβαινω,

κοιτω τα πλοια

και μοναχος περιμενω,

να σε φερουνε,

Κι ολα τ΄αστερια

με κοιτανε λυπημενα,

σαν να δακρυζουν

τρεμοπαιζουν ενα, ενα,

δεν θα γυρισεις, και το ξερουνε.

#

Ετσι γεμιζει η θλιψη μου (ρεφραιν)

την ξαστερια τους

και ενα αστερι γινομαι

κι εγω κοντα τους,

Ενα θλιμενο pulsar

μονο που αλωνιζει

στου ουρανου τους

την αλανα που γυριζει

κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 18:30 — 11 σχόλια