Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Κράτα Νεφέλη μας γερά, σα πεισματάρα πεθερά...

Πόσο στεναχωρέθηκα για την καλή μας φίλη

την άδολη Νεφέλη μας με το μελένιο χείλι...

Πάντα τραγούδι στην καρδιά έχει για τους ανθρώπους

πάντα με το χαμόγελο και τους καλούς της τρόπους

Προσεύχομαι εις το Θεό, στις φωτεινές δυνάμεις

να σε φυλάξουν άγγελοι στο δρόμο πού 'σαι τώρα

κοντό ταξίδι αστραπή στα σκοτεινά να κάνεις

κοντά μας γρήγορα να 'ρθείς και στην καλή την ώρα...

Κράτα Νεφέλη μας γερά, μαζί σου στέκω νοερά

κράτα για να ξεφύγουμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 18:00 — 17 σχόλια

ΤΣΙΓΑΝΙΚΟ ( ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ )

ΤΣΙΓΑΝΙΚΟ

Τσιγγάνα βασίλισσα,

τα χείλη σου σα φίλησα,

τη Παναγία προσκύνησα,

το καραβάνι ξεκίνησα.

Για πολιτείες μακρινές,

που δε στενάζει αμανές,

με τις βραχνές μας φωνές,

μας σκλάβωσαν οι μηχανές.

Στα στήθεια σου τριαντάφυλλα,

τσιγάρο μες τα δάχτυλα,

ζωγραφιστά ματοτσίνορα,

κι ο κόσμος χωρίς σύνορα.

Να έρθουν καλές εποχές,

να πιάσουν τόπο οι ευχές,

δεν είμαστε έρημες ψυχές,

που περπατάμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 15:30 — 13 σχόλια

Στο αθάνατο χωριό

Όπως είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας ο θάνατος

είναι λύτρωση από το μαρτύριο της αιωνιότητας.

Στο αθάνατο χωριό

Τα σταφύλια

Ποτέ δεν ωριμάζουν.

Τα δέντρα αειθαλή

Ποτέ δε χάνουν

Τα μαλλιά τους.

Οι κάτασπροι τοίχοι

Των σπιτιών

Ποτέ δε μαυρίζουν.

Τα άλικα κεραμίδια

Ποτέ δάκρυα

Δε σταλάζουν.

Οι καμπάνες χρυσές

Ποτέ θλιμμένα

Δεν ηχούν.

Μα οι άνθρωποι

Που άσκοπα

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 13:30 — 4 σχόλια

Εγκαταλελειμμένο κοιμητήριο

Περπατώντας στο εγκαταλελειμμένο κοιμητήριο

Ατενίζοντας τα λυγερόκορμα κυπαρίσσια

Που σάλευαν στο χινοπωριάτικο φύσημα τ’ αγέρα

Αντικρίζοντας τα σπασμένα μνήματα

Με τα μισοσβησμένα ονόματα

Ανακαλούσα τις ξεθωριασμένες εικόνες ενός παρελθόντος

Που έφυγε.

Σκύβω και κόβω μια φούχτα αγριόχορτα

Που έχουν παντού φυτρώσει στο νοτισμένο χώμα

Μια συστάδα τσουκνίδες μού δείχνουν τα δόντια τους

Μια σαύρα έρπει πάνω στο γκριζωπό πέτρινο τοίχο

Ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 6:54 — 7 σχόλια

ΑΚΟΥΣΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Δεν ανυπομονώ να έρθεις κι όμως ετοιμάζομαι να σε δεχτώ.

Φτιάχνω με μπογιές ανεξίτηλες την όψη μου,να μη σε τρομάξω.

Να με δεχτείς με περίσσια καλοσύνη σαν να'μαι κάποια άλλη.

Κάποια με χαμόγελο χρυσό κι ομορφιά πολύτιμη,σχεδόν παιδική...

Δεν ελπίζω να φανείς ξανά κι όμως σε περιμένω αμήχανα.

Ακινητοποιημένη ταξιδεύω σε τόπους εγκαταλελλειμένους,

με μόνη συντροφιά το χάος της σκέψης και μια κρυφή αναμονή,

που κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό της σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 19 Ιανουάριος 2010 στις 0:09 — 17 σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ (10η Συλλογή)

Απ' τη φλόγα της καρδιάς σου ,

απ' τη λάμψη της ματιάς σου ,

πυρπολήθηκα ,

φάσμα νοιώθω που' χε δέσει

μα σε πρίσμα έχει πέσει

κι αναλύθηκα .

Ρεφ.

Διάβασε τα χρώματα ,

πάψε τα καμώματα ,

δες απόγνωση στα μάτια μου γραμμένη ,

κλείνει απόψε η ψυχή μου ,

πες το ναι και δες καλή μου ,

τη μορφή σου στη καρδιά μου χαραγμένη .

Αχ το χρώμα των χειλιών σου ,

το γαλάζιο των ματιών σου ,

τα ζωργάφισα ,

τις γωνιές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 22:18 — 10 σχόλια

Να τους κρυφτείς -ΚΛΕΑΡΧΟΣ

τους κρυφτείς.mp3Να τους κρυφτείς

Θαυμάζεις όλο τον κόσμο γλυκέ μου

Όταν βρεθούν στην ανάγκη τους ακούς

Αρνείσαι όμως αυτούς που σε τρομάζουν

Κι όταν ποθείς ψάχνεις πώς να τους κρυφτείς

να τους κρυφτείς να τους κρυφτείς να τους κρυφτείς

Παραμονεύουν οι εχθροί σου ποντικάκι

Καινούριοι φάνηκαν νύχτα κυνηγοί

Σε δίχτυα μπλέχτηκες μες της γης την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 19:00 — 9 σχόλια

Σε λιγο ξημερωνει.

Παλλι κι αποψε ζωντανευει η μορφη σου
ματαια προσπαθω να κοιμηθω
ματαια να λεω ειναι αργα κοιμησου
με δυο τσιγαρα δε μπορω να ξεχαστω.

Ο χρονος λενε, ολα τα γιατρευει
μα εγω αποψε βλεπω μονο γκριζο
δεν ξερει η καρδια μου τι γυρευει
το στρωμα μου με δακρυα ποτιζω.

Σε λιγο θα ησυχασω, ξημερωνει
ο ηλιος τις σκιες ολες τις σβηνει
ο ηλιος τις σκιες ολες τις λιωνει
μα τρομαζω οταν αρχιζει να νυχτωνει.

Προστέθηκε από τον/την stixomanis στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 18:38 — 11 σχόλια

Ξένα χωράφια

Ξένα χωράφια

Μέσα σε πολλούς καθρέπτες
ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου
με αυτό που βλέπεις σαστίζεις
και χάνεις τον προσανατολισμό σου

Περιφέρεσαι γύρω απ’ το εγώ σου
αφηνιάζεις που δεν το γνωρίζεις
και μέσα στον παραλογισμό σου
σε ξένα χωράφια αρμενίζεις

Χωράφια που εσύ δεν έχεις σπείρει
ξαφνικά θέλεις να καταπατήσεις
χωράφια που είναι άσπιλα αγνά
έρχεσαι με δηλητήριο να ποτίσεις

17-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 18:37 — 11 σχόλια

ΕΝΑ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΑΣΙΚΙΚΟ ΒΑΡΥ (10η Συλλογή)

Ρωτάς καρδιά γιατί πονάς μες τη ζωή ,

ποιό χέρι τάχα τα 'χει έτσι καμωμένα ,

άλλοι να ζούνε με τη πίκρα στη ψυχή

κι άλλοι τα βρίσκουν όλα έτοιμα - στρωμένα .

Ρεφ.

Ένα ζεϊμπέκικο , ασίκικο βαρύ ,

ίδιος Ζορμπάς χορεύω και τη συννεφιά μου

διώχνω και τ' άστρα έχω μόνη συντροφιά μου

και καθαρίζω με τα πως και τα γιατί .

Δεν απαντώ σε τέτοιου είδους ερωτήσεις ,

βαρέθηκα μες τη μιζέρια να πορεύω ,

δεν επιστρέφω στις κακές τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 15:21 — 11 σχόλια

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω
Μες στις γαρυφαλλιές ένα ανοιξιάτικο πρωινό.

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω
Ακούγοντας τις καρδερίνες σ’ ένα σκοπό γλυκό.

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω
Με το μελίχρυσο ήλιο στον ολογάλανο ουρανό.

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω
Για ένα φωτοπλασμένο πανανθρώπινο ιδανικό.

Θα ήθελα πολύ να πεθάνω
Πάνω στης σημαίας το κοντάρι σαν το Σολωμό.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 14:50 — 10 σχόλια

Σιγά-σιγά με τον καιρό

Άξιο λόγου ν'απορείς

καρδιά μου αχ πως το μπορείς

μόνη σου ν'ανασαίνεις

Αφού δεν είσαι ένοχη

σε θέλουνε συνένοχη

γιαυτό αργοπεθαίνεις

Εσύ μόνο αγάπησες

καθόλου δεν αμάρτησες

κι όλα τα συγχωρούσες

Στα όνειρά σου πάταγες

το λόγο σου εκράταγες

πάντα χαμογελούσες

Σιγά-σιγά με τον καιρό

σηκώνεις πιο βαρύ σταυρό

και η ζωή σου φεύγει

Κάθε στιγμή κάθε λεπτό

η μοίρα ήτανε γραφτό

τις μέρες σου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 14:00 — 13 σχόλια

Το αύριο για το μέλλον

Επιθυμώ βλέμματα.Λαμπερά βλέμματα.

Να με κοιτούν επίμονα.Κι απελπισμένα.

Κι εγώ μέσα τους να κοιτώ εμένα.

Γεμάτη υποσχέσεις.Την κατεύθυνση να δείχνω.

Της επερχόμενης παρεκτροπής.

Που του ανασφάλιστου πάθους,μεταδίδει.

Δυνατά ναι.Υπερβολικά όχι.

Παρεξήγημένα ίσως.

Και φόβους.Που να τους χαϊδέψεις σε προκαλούν.

Να τους λατρέψεις.Να τους προστατέψεις.

Από το χαιρέκακο της άρνησης χαμόγελο.

Που επίμονα αποφεύγει το σκηνικό

της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 11:30 — 20 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ ΚΟ ΚΟ ΚΟ (προς μελοποίηση)

Θα σου ρίξω μία μπόμπα

να σε κάψω κερατά,

έγινα στα σάιτ ρόμπα,

πιο σκατά κι από σκατά.

Απ' τη Σία πας στην Τούλα

απ΄την Πίτσα στην Κοκό,

κάθομαι σαν την κοτούλα

κο κο κο κο κο κο κο.

Πίστευα που να σε πάρει

ότι έπιασα λαχνό,

τώρα όμως πετεινάρι

θα σου ρίξω στο ψαχνό.

Ρεφραίν.

Η καλούλα κοκοκόκο

η καλούλα κικιρί,

να καούμε βάζω φώκο

απ' το πάθος φιρφιρή

και ας είμαστε κι οι δύο

για το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 11:00 — 13 σχόλια

Είναι ένας άνθρωπος

Μια σταγόνα μέσα στον ατελείωτο ωκεανό.

Είναι ένας άνθρωπος.

Ένας κόκκος άμμου στην ασύνορη έρημο.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια δυνατή κραυγή μέσα στο άγριο δάσος.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια σπίθα μέσα στη μαινόμενη πυρκαγιά.

Είναι ένας άνθρωπος.

Ένα χλωρό φύλλο στην αγκαλιά τ’ ανέμου.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια σελίδα στο ανοιχτό βιβλίο του χρόνου.

Είναι ένας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 7:54 — 9 σχόλια

Στη μέση του πουθενά

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Λιποτακτώ από το σήμερα ξανά

σ’ ένα κατάδικο και άδειο χτες γυρίζω

ανάμεσα σε τίποτα και πουθενά

υπάρχω , βρίσκομαι , τελειώνω και αρχίζω

Μες του πουθενά τη μέση

έπιασα μελάνι και φτερό

με τα λόγια ένα καντήλι

να άναψω για τα χείλη

που να χάσω ήταν τυχερό.

Ακροβατώ στων καημών τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 0:44 — 16 σχόλια

ΕΦΗΜΕΡΑ

Εκεί στα σύνορα

Σ’ ένα ποτάμι βρεγμένη έχεις πέσει

Περνάς αντίπερα

Στο τζιν σου ματωμένη μία λέξη

Σαν διαβατήριο

Η ελπίδα που σου είχαν δώσει

Για ένα αύριο

Που ήδη εσύ έχεις προδώσει

Μην προχωράς

το μονοπάτι αυτο θα σε πληγώσει

Στο ναρκοπέδιο

Το ονειρό σου απλά θα τελειώσει

Γευσου το σήμερα

Μέσα σου είναι οι απαντήσεις

Άσε τα εφήμερα

Σε θέλω δίπλα μου να ζήσεις…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 23:52 — 5 σχόλια

Εγώ …

*

Στάθηκα μπρος τον εαυτό μου δικαστής

με ύφος βλοσυρό και οργισμένος ,

κι όταν στα μάτια κοιταχτήκαμε ξανά

τότε τον ρώτησα ... προς τι το μένος .

Αίφνης εννόησα ποιός είμαι τελικά

τι με κρατάει δέσμιο του έλους ,

πως χάθηκαν τόσα ιδανικά ...

το ρόλο μου στη φύση επιτέλους .

Είμαι λοιπόν ένας δειλός ... κοινός θνητός ...

στου κόσμου τη ροή μιά μετριότης ,

της ιστορίας ο μεγάλος ουραγός

που θα ξεχάσει η αιωνιότης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 22:56 — 12 σχόλια

Θα είμαι εδώ

Θα είμαι εδώ

Ύμνος η φωνή σου
τρυφερά όταν μου μιλάς
στ’ αυτί σου ψιθυρίζω
μη σταματάς να μ’ αγαπάς

Τα νύχια μου στο δέρμα μπίγω
γεύομαι την κάθε στιγμή
όνειρο νομίζω πως βλέπω
έτσι όπως μ’ αγαπάς εσύ

Λιώνω όταν ακούω
να λες πως μ’ ποθείς
τον όρκο μου σου δίνω
θα ‘μαι εδώ όταν με χρειαστείς

15-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 21:15 — 12 σχόλια

Υπάρχει......ΚΛΕΑΡΧΟΣ.....

Υπάρχει

Υπάρχει μια ανάγκη που πληγώνει

Μια ανάσα που βαραίνει φανερά

Υπάρχει μια κυρία που σκλαβώνει

Απόμακρες μικρές σφηκοφωλιές

Υπάρχει κάποια στέγη στοιχειωμένη

Μια έρημη στεγνή ακρογιαλιά

Υπάρχει μες στο κρύο ανθισμένη

Πανέμορφη γριά αμυγδαλιά

Υπάρχει κάποιο μίσος που ματώνει

Μια αγάπη τυραννιέται κυκλικά

Υπάρχει σ’ένα πλοίο διψασμένη

Μια αρχαία μυθική βουνοπλαγιά

Υπάρχει μες στον κόσμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 21:07 — 9 σχόλια