Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (239)

Ουραγοί …

Θέλω να μεταλάβω ευλαβικά

κάθε σταλαγματιά απ` το κορμί σου ,

όταν του πόθου μας σιγήσει η φωτιά

και γίνουμε οι ουραγοί του παραδείσου .

Θέλω κομμάτι σου να γίνω και μετά

σ` ένα βυθό να ξεχαστώ και να κοιμάμαι ,

να ενωθούμε στον πλατύ ωκεανό

να γίνω σώμα σου ... μαζί σου φτάνει νάμαι .

Θέλω ν` αλλάξω την πραγματικότητα

όλα τα μυστικά μου να ξορκίσω ,

να δραπετευσω απο την συμβατικότητα

κι ίσως αναστηθώ και ξαναζήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Αύγουστος 2009 στις 23:06 — 4 σχόλια

Άλλος ...

Μέσα σ`ένα αεροπλάνο τη συνείδησή μου χάνω ,

Γολγοθάς μπροστά μου πάλι , σαν πεθάνω ποιός θα ψάλλει ,

στο κορμί μου χίλιες σφαίρες , ψυχοράγισμα στις ξέρες ,

σαν διάττοντες αστέρες πάνε κι έρχονται οι μέρες ,

έκλεισα τα μάτια λίγο , μήπως έτσι και ξεφύγω ,

ψάχνοντας στην ηρεμία , ψυχική ισορροπία ,

κι έτσι ... μια ανάσα πήρα ... χάθηκα στου νου τη σπείρα ,

φως ... φωνές ... ορμές και σκέψεις ... ποιό μπορείς να παραβλέψεις ...

εξουσία όλα έχουν , τα πονάς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Αύγουστος 2009 στις 21:34 — 3 σχόλια

Δεσμώτης …

Ακούραστη η μοίρα μου σαδιστικά

ζηλόφθονα τις μέρες μου κεντάει ,

αργά και σταθερά μεταμορφώνοντας

κάθε μου όραμα σε κάτι που πονάει .

Τυχάρπαστες της ευτυχίας οι στιγμές

αλλοτινές αγάπες μου θυμίζουν ,

οι περιπτύξεις μου γεμάτες ενοχές

στο λάβαρο του κόσμου ανεμίζουν .

Ισχνός , ανίκανος στο ύψος να σταθώ

των περιστάσεων και των κινδύνων ,

χάνομαι μέσα σε δειλές υπεκφυγές

και τα προστάγματα των υπευθύνων .

Ωχρός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2009 στις 17:35 — 5 σχόλια

Σπασμένο γυαλί …

Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς

κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,

σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς

το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .

Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ

τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,

τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ

άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .

Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι

εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,

ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα

σκύψε και άκουσε ... μα μη φωνάξεις .

Είμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 2 σχόλια

Ινδικός ...

Άδολο φως ειρηνικά παντού σκορπά

το λυκαυγές την πλάση απαλύνει

κι ο κουρασμένος ήλιος που τ` ακολουθεί

με ξόρκια ιερά τα μάγια λύνει .

Τότε ξεχύνεται θάμπος σαν αστραπή

και η ψυχή τον Πλάστη της δοξάζει ,

σαν συντονίζεται με ουρανό και γη

και μυρωδιές που φέρνει το αγιάζι .

Τα σύννεφα που γέρνουν στον ορίζοντα

αθάνατες , αιώνιες υπάρξεις ...

παιδιά του άνεμου, αλλάζουν σχήματα

πρωτού στο άπειρο πάλι τα χάσεις .

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Αύγουστος 2009 στις 21:35 — 2 σχόλια

Ισως ...

Νοιώθω πως είμαι κάποιο σκεύος ιερό

κάποιο πετράδι μες την άμμο ξεχασμένο ,

ένα κοχύλι στον πλατύ ωκεανό

την αποκάλυψη να έρθει περιμένω .

Νοιώθω τ` αστέρια όλα νάχω αδελφούς

με τους αγγέλους και τους δαίμονες θα παίξω ,

με θείο μύρο θέλω να εξαγνιστώ

αν τύχει πάλι να παρασυρθώ και πέσω .

Φτερό στον άνεμο θα γίνω πριν χαθώ

τ` άστρο του Νότου μιά στιγμή γιά να αγγίξω ,

στο αρχιπέλαγος του νου θα βυθιστώ

όταν εξοντωθώ και ναυαγήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Αύγουστος 2009 στις 20:14 — 3 σχόλια

Φτερωτός θεός ...

Αργά και μεγαλόπρεπα κάθε αυγή προβάλλει

στην άκρη του ορίζοντα ο φτερωτός θεός ,

μέσα σε μύρια χρώματα τον κόσμο περιβάλλει

στο χρυσαφένιο δίχτυ του , χαρίζοντας του φως .

Υπέρλαμπρη του ήλιου η φανέρωση

τη μέρα που ακολουθεί σφραγίζει ,

νικώντας τις σκιές και τα φαντάσματα

εικαστικά τη φύση ζωγραφίζει (χρωματίζει) .

Η κτίση μεταβάλλεται απλά

ο άνεμος ξυπνάει και σαλεύει ,

λες και συμβαίνει κάτι μαγικό

η πλάση όλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Αύγουστος 2009 στις 17:27 — 2 σχόλια

Υπερβάσεις …

Στο χρόνο ταξιδιώτης δίχως σκάφανδρο

μεσημβρινή διάλευση της γνώσης ,

νοητική κατάδυση στο παρελθόν

όλα εικονική πραγματικότης .

Κυκλώπιες μορφές που περιφέρονται

κάτι αγαπημένο μου θυμίζουν ,

στο είναι μου μπορούν και επεισέρχονται

και τις κρυφές πληγές μου να αγγίζουν .

Σαλπίζουν της Ιεριχούς οι σάλπιγγες

το πνεύμα στροβιλίζεται σε δίνη ,

πρωτού με μύρο στην πυρά να βαφτιστεί

και φως ουράνιο έτσι να γίνει .

Στέκομαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Αύγουστος 2009 στις 18:00 — 2 σχόλια

Πρωτότοκος ...

Σαν αετός παράτολμα θα ανεβώ

στα υψηλά ρέυματα του αιθέρα

και σαν αρχάγγελος θα μεταρσιωθώ

θα ενσωματωθώ με τον αέρα.

Ευθυτενής ... περήφανος θα εγερθώ

εν μέσω πλήθους ... Πάτερ !!! ... να φωνάξω ,

κι ύστερα στης ψυχής μου το κενό

θ`αποσυρθώ και γοερά θα κλάψω .

Στο χρόνο θα εισβάλω αναιδέστατα

της ιστορίας σκίζω τις σελίδες

αμφισβητώ τα τότε και τα έσχατα

προσβάλω ήρωες και ηρωίδες .

Γκρεμίζω όλα τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Αύγουστος 2009 στις 15:00 — 4 σχόλια

Buena ...

Υπάρχει κάποιο μικρό εξωτικό πόρτο , βαθειά χωμένο στο μυχό ενός γραφικού πανέμορφου κόλπου , πνιγμένου κυριολεκτικά στη τροπική βλάστηση , στη κόστα του Ειρηνικού ωκεανού .

Ονομάζεται Buenaventura και είναι ο τόπος όπου έγινε αυτή η ιστορία που θέλω να σας διηγηθώ ... .

Δεν την πήρε κανένας από το πλήρωμα χαμπάρι , μα εγώ μπορώ να γνωρίζω όλες τις μικρές λεπτομέριες της , επειδή συμβαίνει να τις βίωσα από πρώτο χέρι .

Άλλωστε τα ασήμαντα αυτά γεγονότα έγιναν τόσο κοντά μου ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Ιούνιος 2009 στις 11:00 — 12 σχόλια

Χάραγμα ...

Χάραγμα …

Χάραξες με τον σουγιά σου , άστρο στο ψηλό κατάρτι ,

το βαπόρι να φυλάει , το θηρίο όταν θα `ρθει .

Σκάλισες με το σκαρπέλο , μια γοργόνα να της μοιάζει ,

καλημέρα να της λές , κάθε που γλυκοχαράζει .

Έγραψες με το ξυράφι , πάνω στο δεξί σου χέρι ,

τ` ονομά της να το βλέπεις , κάθε που τραβάς μαχαίρι .

Έκαψες μ` ασετυλίνη , κάτι που ποτέ δεν σβήνει ,

μέσα στην καρδιά κρυμμένο , σαν διαμάντι φυλαγμένο .

Έκοψες με το κοπίδι , το παλιό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 6 Ιούνιος 2009 στις 23:30 — 8 σχόλια

Atlantic Ocean ...

Ατλαντικέ ωκεανέ όσες φορές κι αν είδαν ,

τα μάτια μου το πλάτος σου δεν έχουνε χορτάσει ,

όταν σε πρωταντίκρυσα ήταν Απρίλης μήνας ,

έλαμπε ο ορίζοντας , είχε γιορτή η πλάση .

Απέραντο μεταξωτό , γαλαζωπό σεντόνι ,

γλυστρά η ματιά και χάνεται στου ορίζοντα το βάθος ,

πούπουλο το καράβι μας στα δυνατά σου χέρια ,

χίλιες οργυιές ως το βυθό , σ` αγάπησα με πάθος .

Ο ουρανός στα γιορτινά , πορφύρα και χρυσάφι ,

κάθε ηλιοβασίλεμα αρχαίο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Ιούνιος 2009 στις 23:58 — 11 σχόλια

Αναφορά στον κάπτα Γιάννη τον Γαβαλά ...

Εν όψει της αναχωρησεως μου και του αγνωστο ποτε θα τα ξαναπουμε , θα ήθελα με την αδεια σας ... ξεκινώντας σήμερα κιολας .... , να σας γνωρίσω καποιους ανθρώπους - μορφες ...που σμιλεψαν τον ναυτικο μου χαρακτηρα και τους οφειλω πολλα ...

Πρωτος απο ολους ειναι ο καπτα Γιάνης ο Γαβαλάς απο την Ύδρα, ο οποιος εκτος απο δασκαλος μου στην ναυτική ακαδημία ηταν και εκεινος που διεκρινε την κλιση μου στη συγγραφή , ποιητης και συγγραφεας και ο ιδιος και με παροτρυνε να ασχοληθω με το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 4 Ιούνιος 2009 στις 21:30 — 6 σχόλια

Africa East Coast ...

Africa East Coast …

Η πένα μου πεισματικά , αρνείται να δουλέψει ,

και το μυαλό επίμονα , γυρνά στην ίδια σκέψη .

Έμοιαζε τώρα , της ψυχής το βάθος , γιά ρηχάδα ,

ακτή στην άγονη γραμμή , μετά την σοροκάδα .

Μία κραυγή στεκότανε , στο στήθος παγετώνας ,

και στο γρανάζι του καιρού , κάθε στιγμή αιώνας .

Στο τώρα αφηνόμουνα , ψάχνωντας γιά σημάδι ,

κάτι από το ρέον φως , να διώξει το σκοτάδι .

Τέλη Οκτώβρη , πλέοντας κοντά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Ιούνιος 2009 στις 7:00 — 11 σχόλια

Κέρινο φως ...

Ήτανε πέντε τα χαράματα . Πλησιάζαμε το Λουζόν στραίητ φορτωμένοι σκράπ από το Όκλαντ της Καλιφόρνια με πορεία προς την Πατάγια της Ταιλάνδης .

Εδώ και καμμιά βδομάδα τα δελτία έδιναν έναν τροπικό κυκλώνα , γεννημένο στα νησιά Μαριάννας , που όλο και γέμιζε , με πορεία που σύγκλινε με την δική μας επικύνδινα , με άμεσο κίνδυνο ν` ανταμωθούμε κοντά στο στενό βόρεια της Λουζόν .

Ξαμολημένος από τα παρθένα νησιά ο Lee , έτσι έλεγαν τον τυφώνα , έβραζε και ταράζε βαθειά τον ωκεανό .… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 31 Μάιος 2009 στις 23:00 — 8 σχόλια

Σειρήνες ...

Υπάρχουν κάποιες πατρίδες στην άλλη άκρη του κόσμου , με πόρτα μικρά μα πανέμορφα , ζωγραφισμένα λες από το ίδιο το χέρι του Θεού , που μοιάζουν με παράδεισοι .

Τα λιμάνια τους είναι μικρά , αλλά ζεστά σαν αγκαλιές και οι μώλοι τους μυρίζουν θειάφι και σαπισμένο στάρι . Είναι ποτισμένοι με τον γόνιμο αντρικό ιδρώτα και το φίνο άρωμα των κοριτσιών που τα βράδυα ανεβαίνουν στα καράβια και το πρωί πρωτού ο ήλιος ανατείλει φεύγουν μαζί με τα στερνά τελώνια της νύχτας .

Οι ναύτες τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Μάιος 2009 στις 12:30 — 6 σχόλια

Ματαράνι ...

ένα απόσπασμα από το πεζό ...

………………

Πήγα στη δεσπέτζα και γέμισα την τσάσκα μου πικρό καφέ , ύστερα ξαναβγήκα στο σκεπαστό ρεμβάζοντας ανέμελα , αφήνοντας την πρωινή αύρα να ευφραίνει το σώμα που , που τώρα χαιρόταν στην πρόσκαιρη ευδαιμονία της άνοιας .

Ήταν οι πρώτες ώρες της ημέρας και η θάλασσα μόλις ξυπνούσε , σκοτεινή ακόμη όπως τότε , πρίν λίγες μέρες στο φουντάγιο. Στο βάθος η ανατολή μόλις και φλογιζόταν απαλά , σαν απο κάποιο καντήλι . Η Ηώς χάιδευε με τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Μάιος 2009 στις 22:33 — 6 σχόλια

Τότε ...

Το κρυφτο ...

Ερχεται στο μυαλο μου συχνα , μια θολη εικονα .

Ειναι σαν να κοιταζω τα πραγματα πισω απο μια πορτοκαλι ζελατινα .

Οπως τοτε , που ημουν παιδι με κοντα παντελονια , ραμμενα απο την μαννα . Παντα σιδερωμενα και πεντακαθαρα . Μπορω να μυρισω ακομη , αν κλεισω τα ματια μου, το σαπουνι του χωριου να μοσχοβολαει στα χερια μου , και να αισθανθω την δροσερη αισθηση του κλασσικου ασπρου πουκαμισου στο σωμα μου .

Ανοιγα την καραμελλα και , μπουκωμενος ακομη οση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 26 Μάιος 2009 στις 23:16 — 7 σχόλια

Λινγκ Λι ...

Γεωλογικά η Ινδοκίνα είναι η συνέχεια του οροπεδίου του Θιβέτ απο οπου σε σχήμα βεντάλιας κατεβαίνουν οι μεγαλύτερες οροσειρες της περιοχης .

Το κλίμα της περιοχής ανήκει στην περιοχή των μουσώνων , που το καλοκαίρι δημιουργούν δυνατές και πυκνές βροχοπτώσεις και ιδιαιτερα υψηλες θερμοκρασιες .

Θέλαμε κανα δυό μέρες ίσαμε την Σαιγκόν που τώρα λέγεται Χο-τσι-μίνχ, δηλαδή ακείνος που φωτίζει . Πάει καιρός από την τελευταία φορά πούχα έρθει εδώ , δοκιμάκος ήμουν ακόμη , μα σα τώρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 25 Μάιος 2009 στις 17:15 — 8 σχόλια

Τουνίμ ...

Στιγμές ζωής ... απο το προσωπικό μου ημερολόγιο ...

Aπομεσήμερο στην Casablanca αρχές Οκτώβρη , πλώρα να στέκομαι αφημένος στο στοργικό άγγιγμα του χαδιάρη ήλιου της και στις δροσερές ριπές του ζέφυρου , που αδιάκοπα ξεσηκώνει ο ωκεανός χαρίζοντας τη δροσιά στους ανθρώπους . Παρακολουθώ από ώρα τη χούφτα από το κρένι της στεριάς να αδειάζει αμείλικτα τα σπλάχνα του Ποντονίκη από το καλαμπόκι του Galveston .

Eπάνω στο καπάκι του αμπαριού μας , το μάτι μου γιά λίγο στέκεται… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Μάιος 2009 στις 19:41 — 6 σχόλια