Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ισως ...

Νοιώθω πως είμαι κάποιο σκεύος ιερό
κάποιο πετράδι μες την άμμο ξεχασμένο ,
ένα κοχύλι στον πλατύ ωκεανό
την αποκάλυψη να έρθει περιμένω .

Νοιώθω τ` αστέρια όλα νάχω αδελφούς
με τους αγγέλους και τους δαίμονες θα παίξω ,
με θείο μύρο θέλω να εξαγνιστώ
αν τύχει πάλι να παρασυρθώ και πέσω .

Φτερό στον άνεμο θα γίνω πριν χαθώ
τ` άστρο του Νότου μιά στιγμή γιά να αγγίξω ,
στο αρχιπέλαγος του νου θα βυθιστώ
όταν εξοντωθώ και ναυαγήσω .

Κι ύστερα θάρθει αρχέγονος χρισμός
τότε θ` ανοίξουν οι πανάρχαιες σφραγίδες ,
θα συμμαχήσουνε θυμός κι εγωισμός
τα συναισθήματα θα γίνουν καταιγίδες .

Τότε δειλά θα πέσω να προσευχηθώ
χωρίς ελπίδα άφεση να παραλάβω ,
της ύπαρξης μου τον σκοπό αναζητώ
που ίσως όταν φωτιστώ θα καταλάβω .

* * *

18 Ιουνίου 2009 <> 18:36 ... εν πλω γιά Κίνα
φ = 26-41 Ν <> λ = 15-38 Δ

Προβολές: 16

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Αύγουστος 2009 στις 20:15: Την θερμή καλησπέρα μου στην ομορφη παρέα μας ...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Αύγουστος 2009 στις 10:00: Υπεροχο οσο και δυνατο!!!
καλημερα Γιαννη

Σχόλιο από τον/την Olga στις 11 Αύγουστος 2009 στις 20:04: Τότε δειλά θα πέσω να προσευχηθώ
χωρίς ελπίδα άφεση να παραλάβω ...........
den brisko logia poly oreo..bravo