Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς
κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,
σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς
το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .

Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ
τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,
τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ
άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .

Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι
εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,
ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα
σκύψε και άκουσε ... μα μη φωνάξεις .

Είμαι ελεύθερος χωρίς ταυτότητα
τα πάντα γίνομαι με μιά μου σκέψη
και η συμβατική πραγματικότητα
αδυνατεί το είναι μου να κλέψει .


* * *


23 Ιουνίου 2009 <> 06:00 ... εν πλω γιά Κίνα
φ = 30-38 Ν <> λ = 07-17 Α

............


Μερικά καλοκαίρια πίσω ...

« … αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασεύεται αυτό είναι η αέναη κίνηση του γραμμικού χρόνου … το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού και το αύριο με τη σειρά του τώρα και χθές και μεις όλοι , σαν απλοί παρατηρητές παρασυρόμαστε από τη ρύμη του χρόνου προς το τέρμα της πορείας μας και τον απροσδιόριστο , για μένα τουλάχιστον , προκαθορισμένο προορισμό μας …, σε εκείνο το προσωπικό ταξίδι προς τη συνειδητοποίηση του σκοπού της ύπαρξής μας σε αυτόν τον πλανήτη …
Παρακολουθούμε απλά τα γεγονότα να εξελίσονται και γινόμαστε μάρτυρες και σεναριογράφοι της καθημερινότητας μας , ανίκανοι πολλές φορές να παρέμβουμε δυναμικά και να αντιστρέψουμε την όποια επερχόμενη επώδυνη έκβαση που ανατέλλει στον ορίζοντά μας . Αυτή είναι η μοίρα των θνητών … Αυτή είναι η μοίρα μου … » …

..............

Μερικά χρόνια ακόμη πιο πριν , περνώντας το τροπικό δάσος του Αμαζονίου ...

Η αιώνια ροή της ζωής , που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αρμονική σχέση όλων των στοιχείων και των δυνάμεων που δομούν το πεδίο της ύπαρξης , έρεε και εκδηλωνόταν τριγύρω μου ελεύθερη , χωρίς διόλου βιασύνη , με απλότητα και ανεμελιά .
Ανεξήγητα πως , ... βρισκόμουν σε μια αρμονική και αμφίδρομη σχέση με όλα τα στοιχεία και τις δυνάμεις της ζωής που με περιέβαλλαν εκδηλώνοντας απλά , με άκοπη ευκολία , ανεμελιά και αγάπη , την άσπιλη και αγνή εγγενή τους φύση , ... με το αχανές στερέωμα , τη λίμνη , τα πουλιά , το δάσος ...
Ετσι απλα ... , ακουγα τον σεμνό μα μεγαλειωδη και δοξαστικο ύμνο της φυσης προς τον Δημιουργο της .


Αποσπάσματα απο το προσωπικό μου ημερολόγιο ...

Προβολές: 19

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:23
Την θερμή καλησπέρα μου στην όμορφη παρέα μας !!!
Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:57
Τα σεβη μου Γιαννη!!!
καλησπερα

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services