Αναφορά στον κάπτα Γιάννη τον Γαβαλά ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Εν όψει της αναχωρησεως μου και του αγνωστο ποτε θα τα ξαναπουμε , θα ήθελα με την αδεια σας ... ξεκινώντας σήμερα κιολας .... , να σας γνωρίσω καποιους ανθρώπους - μορφες ...που σμιλεψαν τον ναυτικο μου χαρακτηρα και τους οφειλω πολλα ...

Πρωτος απο ολους ειναι ο καπτα Γιάνης ο Γαβαλάς απο την Ύδρα, ο οποιος εκτος απο δασκαλος μου στην ναυτική ακαδημία ηταν και εκεινος που διεκρινε την κλιση μου στη συγγραφή , ποιητης και συγγραφεας και ο ιδιος και με παροτρυνε να ασχοληθω με το γραψιμο ...


Αναφορά στον κάπτα Γιάννη τον Γαβαλά ...


Η Άννα Μπέλα , η πόρνη στο Μπελέμ ,
μου είπε χαιρετίσματα να στείλω ,
σ` ένα καραβοκύρη ποιητή ,
από το παρελθόν καλό της φίλο .

Σα να το φέρνω λίγο στο μυαλό ,
τούτο τ` αρσενικό να το θυμάμαι ,
φορούσε πάντα επενδύτη ναυτικό ,
κιθάρα μου `παιζε τις νύχτες να κοιμάμαι .

Ήταν θαρρώ Χριστούγεννα , πρώτη φορά σαν ήρθε ,
στο « σπίτι » , μ` έναν άλλονε ... μονόφθαλμο κοντό .
κι ύστερα , άμα τα `πιαμε , μου `πε μιά ιστορία …
… γιά μάγεια που τους σώσανε απ` τον τρελλό καιρό .

Κάποια Μπαλού , με κατσαρά μαλλιά ,
ζητάει και τα δικά της να του δώσω ,
με τα κορίτσια της , ότι γι` αυτόν μιλούν ,
με παρακάλεσε να τον ενημερώσω .

Αχ , τυχερέ ... που οι γυναίκες νοσταλγούν ,
δίπλα μου στέκεσαι σε κάθε μου εξόδου ,
εκείνες τις φευγάτες μου στιγμές ,
που κυβερνούν οι λογισμοί του παραλόγου .

Η Ροζαλία απ` τη Σάντα Φέ ,
που στα Ταρώ την τύχη της διαβάζει ,
στρίβει τσιγάρο με καπνό μαροκινό ,
τραβάει πατητές και με κοιτάζει .

Εγώ τα στήθια της , λοξά παρατηρώ ,
π`αστράφτει ανάμεσα τους η λεπίδα ,
νοιώθω την πρόσκληση σ`ερωτικό χορό ,
να αρνηθώ , χάνω κάθε ελπίδα .

Κι όπως κοχλάζουν του κορμιού μου οι χυμοί ,
ατμοποιεί η φαντασία μου τους ήχους ,
αισθήσεις άγνωστες ... το είναι μου δονούν ,
και η καρδιά να εκφρασθεί , γυρεύει στίχους .

Ο πόθος έγινε βότσαλο στο γυαλό ,
που κάθε βράδυ κρυφοσμίγει με την άμμο ,
αναμοχλεύει τον εσώτερο βυθό ,
τις πεποιθήσεις μου , άσπλαχνα ρίχνει χάμω .

Και μέσα σ` όλα , μιά φωνή τραγουδιστά ,
μου λέει ... θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες ...
πάλλονται όλες της ψυχής μου οι χορδές ,
ακομπανιάροντας της Προύσσας αμανέδες .

Δεν είναι ανάγκη Δάσκαλε μου να σου πώ ,
αν τα « σημεία » , δύναμαι να εννοήσω ,
διάλεξα όμως με το ποίημα αυτό ,
στο μήνυμα σου ... ταπεινά να απαντήσω .


* * *


Εν Ρας Αλ Κάιμαχ , Αραβικά Εμιράτα , 7 Οκτωβρίου 2006



Ήταν μεσημέρι , λίγο πρίν το φαγητο , όταν επιβιβάσθηκε στο καράβι ο μαστρο – Νίκος , ο αρχιμηχανικός της εταιρίας . Προς μεγάλη μου ευχάριστη έκπληξη , μαζί με τ` άλλα γράμματα μου παρέδωσε και ένα χοντρό κίτρινο φάκελλο με παραλήπτη εμένα . Αποστολέας του ήταν ο κάπτα Γιάννης ο Γαβαλάς από την Ύδρα , ο παλιός μου δάσκαλος στη σχολή και ισόβιος μέντορας μου .
Ανοιγοντάς τον βρήκα μέσα τρία βιβλία που έχει γράψει ο ίδιος , το « Παλμοί της θάλασσας » , το « Θαλασσινή ρεστία » και την « Πρώτη κίνηση ».
Τα πρώτα είναι δύο πανέμορφες λυρικές , βαθύτατα ανθρώπινες , συλλογές ναυτικής κυρίως φύσεως ποιημάτων και το τελευταίο ένα απρόσμενο πνευματικό ταξίδεμα στον κόσμο των αριθμών και της αρμονίας .
Υπήρχε επίσης μιά μικρή επιστολή , σ ένα απλό άσπρο χαρτί , που στα μάτια μου φάνταζε ίδια με τα λατρευτά γράμματα της μάνας μου , εκείνα που διάβαζα ξανά και ξανά στην καμπίνα τα βράδυα πρωτού με πάρει ο ύπνος , για να κρατήσω συντροφιά στα ονειρά μου την λατρευτή φωνή της .
Την ώρα της μεσημεριανής σιέστας διάβασα κυριολεκτικά αχόρταγα τις δύο ποιητικές συλλογές και μέσα από τις σελίδες τους , μπόρεσα να γνωρίσω και να μάθω περισσότερα για τον κάπτα Γιάννη που εκτιμώ και αγαπάω ειλικρινά , αλλά και τον κόσμο της θάλασσας .
Τα ποιήματα του με ταξίδεψαν στο Μπελέμ και στην Αρούμπα , σε πορνεία και σε τραπεζαρίες καραβιών που ενώ δεν έχω δει μήτε από φωτογραφία , ήταν σαν να τα γνώριζα από πάντα .
Γνωρίσθηκα με πλάσματα ιδιόρυθμα , πόρνες , μαμασάδες και τρελλούς ναύτες . Συνδέθηκα μαζί τους και ενοιωσα να τους έχω φίλους επιστήθιους σαν από χίλια χρόνια πίσω ...
... και κει που στο μυαλό μου οι φωνές περιπλέκονταν με τον αχό και την μακρινή ακαθόριστη βοή που μαρτυρούσε την οργή των κυμάτων και τα ουρλιαχτά , στις σελίδες της κυκλωνικής περιγραφής .... να έτσι άξαφνα , ήρθε στο νου μου , που σαν από αστραπή φωτίσθηκε , ο πρώτος στίχος ... « ... η Άννα Μπέλλα η πόρνη στο Μπελέμ μου είπε χαιρετίσματα να στείλω ... » , γιά φαντάσου. Ήταν σα να την ήξερα !!!
Ύστερα όλα τα` άλλα ήρθαν μόνα τους και η ροή της ιστορίας του ποιήματος έμοιαζε τέτοια που με έκανε αντί γιά ποιητής να νοιώθω περισσότερο σαν κάποιος που απλώς έγραφε εκείνο που του υπαγόρευε μιά διαυγής εσωτερική στεντόρια φωνή .
Ή φωνή εκείνου , του δάσκαλου ...
Όσο για το … « θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες » , δεν είναι τίποτε άλλο παρά το κλασσικό ρεφραίν ενός από τα αγαπημένα του τραγούδια , που συχνά ακούγαμε να μας τραγουδάει ακομπανιάροντας το με την κιθάρα του , στις εκδηλώσεις τις σχολής μας η στις κατ` ιδίαν, με τους άλλους δόκιμους , μοναδικές μας εξόδους της Τετάρτης , στο γραφικό ταβερνάκι του Ντούσκου .
Έτσι το « Αναφορά στον καπτα Γιάννη τον Γαβαλά » , δεν είναι ακριβώς ένα δικό μου ποίημα , αλλά ένα ποίημα του ίδιου , που γράφτηκε απλώς από την δική μου πένα .


* * *

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Τη θερμη καλησπέρα μου σε όλη την όμορφη παρέα μας ...
στις σύγχρονες μουσες και του αρμενιστές των θαλασσών και της αγάπης

[Έλλη]

... λατρεύω που θυμάσαι τον καπτα Γιάννη Γαβαλά από την Ύδρα Γιάννη,
αδιάφορο με τίνος ποίημα..

Ο Άγιος των ναυτικών να σε προστατεύει στα ταξίδια σου, μαζί με τους συντρόφους σου
σ΄όποιες θάλασσες κι αν ταξιδεύετε.

[Ειρήνη]

Με τα παραπάνω τιμάς και με το παραπάνω τον καπετάνο Γιάννη!!!!!
Η αναφορά σου τιμά και σένα!!!!

Και μέσα σ` όλα , μιά φωνή τραγουδιστά ,
μου λέει ... θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες ...
πάλλονται όλες της ψυχής μου οι χορδές ,
ακομπανιάροντας της Προύσσας αμανέδες .

Καλό ξημέρωμα!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Μας ταξιδευεις Γιαννη σε αγνωστα πανεμορφα μερη!!!!
Την καλημερα μου και καλο ταξιδι

[Μαίρη]

Καταπληκτικό Γιάννη!!!
Φοβερό αφιέρωμα!!! Να είστε καλά κι οι δυο!

[ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ]

καλο σου ταξίδι φίλε
και να περνας καλα