Καλημερα σε ολους τους εν δυναμει ποιητες !!!
ΠΟΙΗΤΗΣ
Μεσ’το φλιτζάνι κατακάθι
κ’ένα βοτάνι για τα λάθη
του κόσμου γίνομαι,
βουτώ στων στίχων μου τα βάθη,
μεθώ με έρωτα και πάθη,
στο κύμα δίνομαι.
Ρωτώ τον πλάστη να μου μάθει,
γιατί το ρόδο κρύβει αγκάθι
και χώμα γίνομαι,
κρυφά Απρίλης μου’παν θα’ρθει
πάλι με λάσπη να με πλάθει
κ’εγω θα δίνομαι.
Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 3 Ιούνιος 2009 στις 8:13 —
8 σχόλια
Africa East Coast …
Η πένα μου πεισματικά , αρνείται να δουλέψει ,
και το μυαλό επίμονα , γυρνά στην ίδια σκέψη .
Έμοιαζε τώρα , της ψυχής το βάθος , γιά ρηχάδα ,
ακτή στην άγονη γραμμή , μετά την σοροκάδα .
Μία κραυγή στεκότανε , στο στήθος παγετώνας ,
και στο γρανάζι του καιρού , κάθε στιγμή αιώνας .
Στο τώρα αφηνόμουνα , ψάχνωντας γιά σημάδι ,
κάτι από το ρέον φως , να διώξει το σκοτάδι .
Τέλη Οκτώβρη , πλέοντας κοντά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Ιούνιος 2009 στις 7:00 —
11 σχόλια
Όλα του κόσμου τα καλά
Στα μάτια σου τα είδα
Και τα δικά μου τα τρελά
Που κλέβαν κάθ'ελπίδα
Βρήκα αγάπη άδικη
Άδικο και το μίσος
Και η ψυχή κατάδικη
Στα πρέπει και στα ίσως
Εσύ πλανιώσουνα στο φως
Εγώ μες τα σκοτάδια
Εσύ πονούσες σαν θεός
Και'γώ απ'τα σημάδια
Όλα του κόσμου τα καλά
Τα γνώρισα σε σένα
Και τα στραβά μου τα πολλά
Πού 'κρυβα από μένα
Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 2 Ιούνιος 2009 στις 22:00 —
10 σχόλια
Λέτε για να μας δώσετε
Μες την ζωή αξίες
Εσείς όπου σαπίσατε
Όλες της κοινωνίες
Γιατί δεν είχατε ψυχή
Δεν είχατε την γνώσει
Μα δεν μπορεί πια από εσάς
Κανένας να γλυτώσει
Κουφάρια είσαστε άψυχα
Και ψάχνεται εξουσία
Εσείς οι εχθροί του τόπου μου
Της κάθε κοινωνίας
Μα δεν θα αργήσει ο λαός
Κάποτε θα ξυπνήσει
Όπως τον τιμωρήσατε
Κ’ αυτός θα τιμωρήσει
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 2 Ιούνιος 2009 στις 18:48 —
6 σχόλια
Γλυκό κρασί κι αμάν αμάν
κι ας πάθω ό,τ' είν' να πάθω.
Αλλιώς φιλάνε στο Αμάν,
κι αλλιώς εδώ στ' Αϊντάχο.
Κλείσε την πόρτα τη βαριά.
Πες μου στ' αυτί ΤΗ λέξη.
Ο Γαλαξίας μοναχά
να δει και να ζηλέψει.
R) Tι ναι ο κόσμος, μάτια μου,
χωρίς κρασί και τρέλα ?
Σαράντα τα κομμάτια μου
κι εσύ σαράντα ένα.
Γλυκό κρασί κι αμάν αμάν
και της μερούλας τ' άστρα,
όλο ντροπή να μας κοιτάν,
σβησμένα στην…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 2 Ιούνιος 2009 στις 14:51 —
12 σχόλια
ΜΑΝΑ
Μάνα, φίδια με ζώνουνε,
στους δρόμους με μαζώνουνε,
σα το ληστή καρφώνουμε,
κι όμως δε συμμορφώνουμε.
Μάνα, όλοι με διώχνουνε,
και στο χαμό με σπρώχνουνε,
μέσα στο βούρκο χώνουμε,
μονάχα φαρμακώνουμε.
Μάνα, τα κεριά λιώνουνε,
μα κάποτε τελειώνουνε,
με τίποτα δεν σώνουμε,
με το Θεό μαλώνουμε.
+ 2/6/09
παντελής
Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 2 Ιούνιος 2009 στις 12:30 —
11 σχόλια
Καλημερα σε ολους με ενα ακομη ερωτικο . . . .
Επιφυλλασομαι προς αναγνωση και σχολιασμο
σε ολους σας απο την επομενη εβδομαδα που πιστευω να εχω περισσοτερο χρονο.
Σας ευχαριστω για τους σχολιασμους σας . . . .
Ερωτικο 2
Άγγιγμα Μαγιου στα βλέφαρα μου,
το στερνό ταξίδι της Άνοιξης,
ο ήλιος αντάρτης βάφει κόκκινο το φεγγάρι
και συ πλαι μου
κρίνο, στον ανθισμένο κήπο της καρδιάς μου.
Άνεμος έρωτας βρέχει τα χείλη…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 2 Ιούνιος 2009 στις 7:58 —
7 σχόλια
Δεν έχω λόγια, να περιγράψω
Τον πόνο που ‘χω στην καρδιά
Δάκρυα μόνο, έχω να κλάψω
Από την τόση μοναξιά
Δεν έχω λόγια, για την αγάπη
Που με πότισε καημό
Ήταν απλά μια αυταπάτη
Και νιώθω απέραντο θυμό
Με βρήκε που με βρήκε το κακό
Με πνίγει και της πίκρας το γινάτι
Τ’αστέρια μου δεν βρήκαν ουρανό
Και χάθηκαν απ'της καρδιάς το χάρτη
Δεν έχω λόγια, ούτε για σένα
Μου’χεις κοστίσει ακριβά
Τα όνειρά μου τα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιούνιος 2009 στις 9:00 —
7 σχόλια
Ήτανε πέντε τα χαράματα . Πλησιάζαμε το Λουζόν στραίητ φορτωμένοι σκράπ από το Όκλαντ της Καλιφόρνια με πορεία προς την Πατάγια της Ταιλάνδης .
Εδώ και καμμιά βδομάδα τα δελτία έδιναν έναν τροπικό κυκλώνα , γεννημένο στα νησιά Μαριάννας , που όλο και γέμιζε , με πορεία που σύγκλινε με την δική μας επικύνδινα , με άμεσο κίνδυνο ν` ανταμωθούμε κοντά στο στενό βόρεια της Λουζόν .
Ξαμολημένος από τα παρθένα νησιά ο Lee , έτσι έλεγαν τον τυφώνα , έβραζε και ταράζε βαθειά τον ωκεανό .…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 31 Μάιος 2009 στις 23:00 —
8 σχόλια
Βάσανο είναι ο έρωτας
και πόνος η αγάπη
η σκέψη σου στα μάτια μου
έφερε ένα δάκρυ.
Που να σταθώ και τι να πω,
τι να ομολογίσω
θα σ' αγαπώ στ' ορκίζομαι
μέχρι να ξεψυχήσω!!!
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 30 Μάιος 2009 στις 15:05 —
7 σχόλια
Πήραν φωτιά τα όνειρα
Εχτές το βράδυ φως μου
Κι ο έρωτας ολόγυρα
Φτερούγιζε κι εντός μου
Μπήκε μέσα στο βλέμμα σου
Να βρει ό,τι ζητούσε
Και βλέπει πως το ψέμα σου
Αγάπη κουβαλούσε
Και πάλι από μακριά
Σε έκανα δική μου
Κι απατηλά στη μοναξιά
Ήσουν εκεί μαζί μου
Πήραν φωτιά τα όνειρα
Μαζί και το φεγγάρι
Και τα φιλιά σου πρόχειρα
Γίνανε μαξιλάρι
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάιος 2009 στις 14:00 —
7 σχόλια
Υπάρχουν κάποιες πατρίδες στην άλλη άκρη του κόσμου , με πόρτα μικρά μα πανέμορφα , ζωγραφισμένα λες από το ίδιο το χέρι του Θεού , που μοιάζουν με παράδεισοι .
Τα λιμάνια τους είναι μικρά , αλλά ζεστά σαν αγκαλιές και οι μώλοι τους μυρίζουν θειάφι και σαπισμένο στάρι . Είναι ποτισμένοι με τον γόνιμο αντρικό ιδρώτα και το φίνο άρωμα των κοριτσιών που τα βράδυα ανεβαίνουν στα καράβια και το πρωί πρωτού ο ήλιος ανατείλει φεύγουν μαζί με τα στερνά τελώνια της νύχτας .
Οι ναύτες τα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Μάιος 2009 στις 12:30 —
6 σχόλια
Άλλο πια δεν μ'ενδιαφέρει
Που τραβάει το αγέρι
Που τραβάει τη ζωή μου
Κι ας πονάει η ψυχή μου
Εσυνήθισα να κλαίω
Δίπλα σου χωρίς να φταίω
Δίπλα σου είμαι μονάχος
Έγιν'η καρδιά μου βράχος
Φεύγουνε τα χρόνια ένα-ένα
Με χαμό-χαμόγελα κρυμμένα
Που με γέμισαν ρυτίδες
Και μου κλέψαν τις ελπίδες
Άλλο πια δεν μ'ενδιαφέρει
Τι το αύριο θα φέρει
Τι το αύριο θα κάνει
Έστω και αν με πεθάνει
©…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 29 Μάιος 2009 στις 19:30 —
9 σχόλια
Λεξεις αρωματα του χθες,
θυμιζουν αλλες εποχες
σε ονειρα λιβαδια.
Λεξεις χαραξανε καρδιες,
κρυφα χρωματισαν ματιες
να φεγγουν στα σκοταδια.
Λεξεις σαν κυματα ζωης
καρποι ανασας και πνοης
μελτεμι σε γεμιζουν.
Λεξεις σταγονες ακοης,
μοναχικα παιδια οργης
στα δυο σε χωριζουν.
Λεξεις σοφες υπομονης
επεσαν κατω μα κανεις
δεν εσκυψε να πιασει.
Λεξεις ελπιδας σου τρανης
προσμενουν παντα να…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 29 Μάιος 2009 στις 15:38 —
4 σχόλια
Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia
Σ' ένα ανατολίτικο
ξεχάστηκαν παζάρι
της σκέψης μου οι πειρατές
του νου μου οι κουρσάροι.
Αγόρασαν μαλάματα
παζάρεψαν ασήμια
σιγοτραγούδησαν κρυφά
μεράκια και ταξίμια.
Μες στους ανατολίτικους
χάθηκαν μαχαλάδες
οι μυθικοί μου καημοί
οι άγριοι σεβντάδες.
Αγόρασαν…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 29 Μάιος 2009 στις 0:16 —
11 σχόλια
Εγκάθειρκτοι σε χάλκινο κελί σαν την Δανάη
ξυπνούμε και κοιμόμαστε στην άθλια φυλακή μας,
ταξίδια σχεδιάζουμε για την ζεστή Χαβάη
ελπίζοντας στην γρήγορη αποφυλάκισή μας.
Δειλοί, οκνοί και άπραγοι, αιώνιοι δεσμώτες
κάποιου κρυμμένου, ζοφερού, πλατωνικού σπηλαίου
μηχανικά απευθύνουμε ξεψυχισμένες νότες
στα είδωλα ενός νεκρού από καιρό πανθέου.
Τις νύχτες σηκωνόμαστε απότομα θαρρώντας
πως ήχησαν τα βήματα του δεσμοφύλακά μας
και ύστερα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ααρών Μνησιβιάδης στις 28 Μάιος 2009 στις 23:30 —
6 σχόλια
ένα απόσπασμα από το πεζό ...
………………
Πήγα στη δεσπέτζα και γέμισα την τσάσκα μου πικρό καφέ , ύστερα ξαναβγήκα στο σκεπαστό ρεμβάζοντας ανέμελα , αφήνοντας την πρωινή αύρα να ευφραίνει το σώμα που , που τώρα χαιρόταν στην πρόσκαιρη ευδαιμονία της άνοιας .
Ήταν οι πρώτες ώρες της ημέρας και η θάλασσα μόλις ξυπνούσε , σκοτεινή ακόμη όπως τότε , πρίν λίγες μέρες στο φουντάγιο. Στο βάθος η ανατολή μόλις και φλογιζόταν απαλά , σαν απο κάποιο καντήλι . Η Ηώς χάιδευε με τα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Μάιος 2009 στις 22:33 —
6 σχόλια
Πάμε μαζί να ψάξουμε
για τον παρθένο τόπο
που αίμα δεν έχει χυθεί
και δάκρυ των ανθρώπων.
Πάμε να ταξιδέψουμε
σε άλλη πολιτεία
από τον πόνο η χαρά
να πάρει τα ηνία.
Πάμε μαζί ν' ανοίξουμε
καινούργιο μονοπάτι,
απ΄της χαράς να πίνουμε
μονάχα το κανάτι.
Πάμε σε μέρη άγνωρα
το τυχερό αστέρι
μήπως το συναντήσουμε
σε κάποιο μας νυχτέρι.
Πάμε στην πόλη Όνειρο,
π' όνειρο δεν γκρεμιέται
και η…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 27 Μάιος 2009 στις 0:00 —
9 σχόλια
Το κρυφτο ...
Ερχεται στο μυαλο μου συχνα , μια θολη εικονα .
Ειναι σαν να κοιταζω τα πραγματα πισω απο μια πορτοκαλι ζελατινα .
Οπως τοτε , που ημουν παιδι με κοντα παντελονια , ραμμενα απο την μαννα . Παντα σιδερωμενα και πεντακαθαρα . Μπορω να μυρισω ακομη , αν κλεισω τα ματια μου, το σαπουνι του χωριου να μοσχοβολαει στα χερια μου , και να αισθανθω την δροσερη αισθηση του κλασσικου ασπρου πουκαμισου στο σωμα μου .
Ανοιγα την καραμελλα και , μπουκωμενος ακομη οση…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 26 Μάιος 2009 στις 23:16 —
7 σχόλια
Μήνυμα σου στέλνω μ'έν'αστέρι
Μήπως κάπου κάποτε σε δει
Νά'ρθεις αγκαλιά με το αγέρι
Και να μου γιατρέψεις την πληγή
Μ'άφησες να ζω στη μοναξιά μου
Και με πνίγει τώρα ο καημός
Χάθηκα μέσα στα όνειρά μου
Της αγάπης είμαι ναυαγός
Γύρισε πίσω
Θέλω να ζήσω
Έστω για λίγο ,λίγο κι εγώ
Γύρισε πίσω
Και δεν θ'αφήσω
Κάτω να πέσει το σ'αγαπώ
Μήνυμα σου στέλνω μ'έν'αστέρι
Να μην με ξεχάσεις να σου πει
Πριν…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 26 Μάιος 2009 στις 18:00 —
9 σχόλια