... Βραδυάζει νωρίς ...
Νομίζεις πως ο ήλιος δίνει ένα μακροβούτι και χάνεται νικημένος στον ορίζοντα , όπως άξαφνα κάνει και την φανέρωσή του το ξημέρωμα , που ενώ είναι πίσσα σκοτάδι , σωστά μεσάνυχτα , να ξάφνου δίνει μιά και ξεφυτρώνει από το πουθενά θαρρείς , απ` εκεί που δεν τον περιμένεις . Η νύχτα τότε φωτίζεται απότομα και τα σκοτάδια της διαλύονται σ` ένα ματωμένο φως που φλογίζει ολόγυρα το κύμα . Την ίδια στιγμή σαν αερόστατο το πυρωμένο άρμα του θεού Απόλλωνα αναδύεται με βήμα γοργό από τον ωκεανό υπέρλαμπρο , χρυσαφένιο και καυτερό διαχέοντας ολόγυρα την δόξα του , ντύνωντας τα πάντα με την βασιλική του αίγλη .
Έτσι γίνεται στον ισημερινό .
Η απότομη αλλαγή της μέρας και της νύχτας , που καταργεί το λυκαυγές και το λυκόφως , είναι ολότελα άγνωστη στον ουρανό της πατρίδας μου . Η απότομη εναλλαγή δίχως την αρμονική φωτεινή μετάπτωση διαταράσει ως κάποιο βαθμό την ψυχική ισσοροπία του ανθρώπου του βορρά , πού `ναι μαθημένος σε μακρινές χαραυγές και ρομαντικά αργοκύλητα δειλινά .
Ο ήλιος μισοβουλιαγμένος στον θολό ορίζοντα έβαφε τα κούμουλους χρυσά και η Αφροδίτη ανέτειλε μαζί με μιά μικρή συντροφιά από τα πρώτα άστρα .
« Good evening ! … » , άκουσα από τη γέφυρα τη φωνή του Junnel , του Φιλιππίνου ανθυποπλοιάρχου ... παραξενεύομαι , σα να πέρασε πολύ γρήγορα ετούτη δω η βάρδυα .
« Μπα , πότε πήγε οκτώ ; » ... Πήγα στο chartroom και έβαλα το στίγμα των οκτώ . Lat = 00* 37` N , Lon = 028* 43` W .
Λέω γειά χαρά στο βόρειο ημισφαίριο , εύχομαι στους βαρδυάνους « good wach » και κάνω πως φέυγω ...
« Good night chief … » , μου εύχονται ο Junnel και ο Jeffrey .
« Leila saida !!! » , που στα αραβικά σημαίνει καληνύχτα , τους απάντησα ...
~ ~ ~
Εκεί που τελειώνει ο ορίζοντας
κι αρχίζει τ` ουρανού η εξουσία ,
λεπτή γραμμή χωρίζει το στερέωμα ,
από της θάλασσας την ιερή ουσία .
Τα δειλινά όλα μεταμορφώνονται
σε κάτι που μπορεί να είναι θείο ,
κι όλο το σκηνικό εξαυλώνεται ,
απροσδιόριστο νυχτερινό τοπίο .
Πρασινωπό μπουμπούκι του λεβάντε ,
μυρώνει της αυγής το αντιφέγγισμα ,
στο λυκαυγές προβάλει χαρωπό ,
δειλό παιδί της μέρας το φανέρωμα .
Εικόνες άπιαστες και χρώματα μαβιά ,
ο ήλιος πύρινος τα σύννεφα λογχίζει ,
βάρδυα κύλησε … μυλόπετρα βαρειά ,
η νύχτα πέρασε … νέα ζωή αρχίζει .
* * *
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά