Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο ασυρματιστής του 'Σάντα Μαρία'

Εκείνη την απάνεμη νυχτιά που στον ουρανό γαλήνια έπλεε το φεγγάρι
Εγώ μες στη μελαγχολική καμπίνα μου ήμουνα ερμητικά κλεισμένος
Το πλοίο μας ετοιμαζότανε απ’ το λιμάνι του Βαλπαραϊσο να σαλπάρει
Τα δάκρυα μου κυλούσαν που φεύγαμε΄ με τη Βιολέτα ήμουν ερωτευμένος.

Μόλις βγήκαμε στ’ ανοιχτά με τα φώτα του Βαλπαραϊσο να τρεμοσβήνουν
Πήγα στην πλώρη δίπλα στην παντιέρα κρατώντας μολύβι και χαρτί
Για να γράψω εκεί με τ’ ασημένια άλμπατρος να φτερουγίζουν γύρω
Γράμμα ερωτικό και να της πω ότι τα σωθικά μου για εκείνη φλογίζουν.

Τα μεσάνυχτα που είχαμε γλέντι την έβγαλα με μια μποτίλια ουίσκι
Κι όταν επέστρεψα μεθυσμένος στην κάμαρα μου για να κοιμηθώ
Ο πλουμιστός παπαγάλος που ’χα αγοράσει απ’ τη Χιλή είχε πετάξει ήδη
Τώρα άδειο το κλουβί μα γεμάτο της δόλιας μου καρδιάς το κανίσκι.

Κι όταν είχα βάρδια καταμεσής του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού
Ένα πλοίο φορτηγό έξω απ’ το Νησί του Πάσχα που ’χε πέσει σε μια ξέρα
Απεγνωσμένα εξέπεμψε S.O.S. προς το πλοίο μας που κοντά βρισκόταν
Στον καπετάνιο αμέσως έτρεξα με το μήνυμα στα χέρια τούτη την εσπέρα.

Ο καπετάνιος έδωσε εντολή και τώρα οι μηχανές στο φουλ δουλεύανε
Το πλοίο μας σαν κοφτερό υνί έσκιζε το γαλάζιο της θάλασσας πανί
Μετά από μια ώρα που φτάσαμε το πλοίο ήταν επικίνδυνα μπαταρισμένο
Ευθύς τους ναυαγούς μαζέψαμε κι ένα σκυλί που κολυμπούσε το καημένο.

Όταν φτάσαμε στη μαγευτική Σούβα στα εξωτικά νησιά Φίτζι
Κατέβηκα απ’ το πλοίο και πήγα γρήγορα στο κεντρικό ταχυδρομείο
Για να στείλω στη Βιολέτα το παθιάρικο ερωτικό γράμμα που ’χα γράψει
Κάτω απ’ την ανεμίζουσα σημαία μα και του φεγγαριού το ασημένιο τάσι.

Προβολές: 15

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη