Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Σκάρτος αιώνας

Αδέσποτα χρόνια
σβηστά παραγώνια
σφαγμένα αηδόνια
βροχούλες και χιόνια

Της πίκρας τα λόγια
πνιχτά μοιρολόγια
σπασμένα ρολόγια
ευχές-κομπολόγια

Αρχή και τέλος
καιρός- Οθέλος
αγάπη- βέλος
ψυχή μου- έλος.

Αργήσαν οι φίλοι,
ο πόνος καντήλι,
δεν βρήκε εικόνα,
στον σκάρτο αιώνα.

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 8:00 — 14 σχόλια

Τυφλοί θυμοί

Στου δρόμου τα γυρίσματα
και στου καιρού τα νάζια
τρέχουνε οι εγωισμοί
με αδειανά μπαγκάζια

Μισοτιμής στο γιουσουρούμ
γινάτια ξεπουλάνε
στων γεγονότων τ΄αλαλούμ
άμυνες δε φτουράνε

Στης σκέψης τα γυρίσματα
στου νου τα μανιφέστα
πάσο πηγαίνουν οι καημοί
δίνουν ήττες ρέστα

Στων γεγονότων τ΄αλαλούμ
τυφλοί θυμοί φευγάτοι
μισοτιμής στο γιουσουρούμ
πουλούν νερό κι αλάτι.

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 0:55 — 18 σχόλια

ο θεος ολα τα βλεπει.

Ο θεος ολα τα βλεπει
κι ειναι τοσο βαρετο
μετρησα μεχρι το δεκα
και τρεξα να του κρυφτω.

Μα με βρηκε, πως με βρηκε
μηπως μπαινει απ’ το ταβανι
απο τροπους δε γνωριζει
εμεγαλωσε σε στανη.

Τις προαλες με τη Ντεσι
πανω σε σταση, ποδια ψηλα
πανω που λεγε ‘’μ’ αρεσει’’
ακουσε καποιον να μιλα.

Επεταχτηκε απ’ το κρεβατι...
‘’Ωχ ο αντρας μου, μα πως;’’
Μην ανισυχεις της λεω
ειναι μονο ο θεος!

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 0:40 — 20 σχόλια

Με μια συγνώμη

Με μια συγνώμη

Ένα φιλί στα πεταχτά
μου έδωσες ένα βράδυ
τα χείλη μου έκαιγαν φωτιά
δεν ένιωσα το χάδι

Η αγκαλιά σου παγωμένη
την κράταγες κλειστεί
η καρδιά μου ερωτευμένη
ήθελε να ζεσταθεί

Με αισθήματα ανάμικτα
σε ρώτησα τι έχεις
είπες θα σου πω άλλη φόρα
συγγνώμη να προσέχεις

29-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 22:50 — 18 σχόλια

Σκέψου λιγάκι λογικά

Συνέχιζε το παραμύθι σου
το κουκί και το ρεβίθι σου
ίσως κάποιους ξεγελάσεις
σίγουρα όμως θα χάσεις

Διάβασε λίγο τον καθρέφτη σου
κρύψε τα λάθη μες την τσέπη σου
εκεί που τώρα ξενυχτάς
μόνος στα λάθη θα σκορπάς

Σκέψου λιγάκι λογικά
το όνειρο πριν σβήσει
κι όλα θ'αλλάξουν ξαφνικά
άρωμα θα μυρίσει

Τυφλώθηκες απ'το παιχνίδι σου
και το αλλόκοτο ταξίδι σου
ίσως γιατί δεν αγαπάς
γιαυτό δεν ξέρεις και που πας

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 21:00 — 16 σχόλια

Περπάτησα

Περπάτησα κάτω από του ήλιου το ζωογονητικό φως
Έκοψα στον κήπο ένα κόκκινο ανθισμένο λουλούδι
Είπα στην κοπέλα μου ένα όμορφο μελωδικό τραγούδι
Μα στο τέλος της ολόχρυσης ημέρας έμεινα μοναχός.

Περπάτησα κάτω απ’ του ουρανού το γαλάζιο χρώμα
Ήπια δροσερό νερό στο πέτρινο πηγάδι της ζωής
Έπαιξα με τα λευκά κύματα της άγριας θάλασσας
Μα στο τέλος της πανέμορφης ημέρας έμεινα βουβός.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 19:48 — 7 σχόλια

Τα χείλη μας ζευγάρωσαν

Τα χείλη μας ζευγάρωσαν

πάλι στο όνειρό μου

και οι χορδές χαλάρωσαν

στο παραμιλητό μου

Αμέσως αναστήθηκα

απ'την αναπνοή σου

σαν να ξαναγεννήθηκα

απ'το γλυκό φιλί σου

Μα το πρωί στα ίδια πάλι

εγώ εδώ και συ αλλού

αχ η αγάπη είναι ζάλη

είναι αρρώστια του μυαλού

Τα χείλη μας ζευγάρωσαν

πάνω στο μαξιλάρι

μα ξαφνικά με πρόδωσαν

ο ύπνος πριν με πάρει

Τόση αγάπη χάθηκε

χωρίς κανένα λόγο

λουλούδι που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 19:00 — 14 σχόλια

ΚΑΜΠΑΡΕ

ΚΑΜΠΑΡΕ

Τα μάτια σου τα τιρκουάζ,
έχω χτυπήσει τατουάζ,
μπορεί να φαίνεται μπλαζέ,
να σε γουστάρω αγκαζέ.

Μα μη μου λες ορεβουάρ,
με το καλό σου σαβουάρ,
τα χείλια σου τα φαντεζί,
με τυραννούνε σα ναζί.

Μες του πόνου το μοντάζ,
χωρίς να 'χω καμουφλάζ,
κάμε με αμόρε σου μωρέ,
που ξενυχτώ στα καμπαρέ.

+ 1/2/10
Παντελής Γ. Στρογγυλός

καλή σας βδομάδα φίλοι και φίλες.

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 15:00 — 18 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ!

Δέκα ήλιους η Τζουλιέτα

και δεκαοκτώ φεγγάρια

θα σου φέρει φέτα-φέτα

να στα ρίξει στα ποδάρια.

Πες μου πόσα θες αστέρια,

δέκα? είκοσι χιλιάδες?

να σου βάλω μες τα χέρια

για να φύγουν οι σεβντάδες.

Πες μου άλλο τι να κάνω,

η πτωχούλα πλην τιμία,

θες ένα αεροπλάνο,

μήπως ένα στόλο πλοία?

Θέλεις να σε πα να πάμε

στα κανά στη Βενετία,

να σου λέ, Ρωμαίο λάμνε

και να λες Μαντόνα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 14:16 — 14 σχόλια

Νικητής στο βάθρο

Με κινήσεις,ακούσιες κι εκούσιες,

με πράξεις,με βλέμματα,με λόγια.

Φανερώνομαι,καρδιοχτυπώ,απογοητεύομαι.

Απελπίζομαι και αρνούμαι.

Να υποδεχτώ και να καλωσορίσω

του επερχόμενου έρωτα το χαμόγελο.

Που γυμνός με πλησιάζει,και λαχτάρα εκπέμπει.

Λαχτάρα να με προστατέψει.

Να χαϊδέψει τους πόθους μου,

να τους λατρέψει, όπως μόνο εγώ μπορώ,

παρορμητικά να τους ξεσηκώσει.

Από έρωτα μεθυσμένους,

να τους αναγκάσει τις κατευθύνσεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 11:39 — 19 σχόλια

ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΜΕ...(Mελοποιημένο)

Σε ζητάω στη μέρα, να σου πω καλημέρα…

μα έναν ήλιο αντικρίζω κι εκεί κάπου δακρύζω!

Ναι ακόμα σε ψάχνω, τι κι αν έγινες χθες;

Τώρα ζω και υπάρχω, με κρυφές ενοχές!

Το μυαλό τροχονόμος που, μου φράζει το δρόμο…

Τώρα απέμεινα μόνος με παρέα τον πόνο!

Κι η ζωή μου γυρίζει όλο μέσα στα ίδια,

το κενό με φοβίζει και μου παίζει παιχνίδια!

΄Ισως φταίμε κι οι δύο, ίσως μόνο εγώ,

κι η ζωή μου ένα πλοίο που έχει πιάσει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 11:30 — 19 σχόλια

Χρυσά φτερά …

*

Όταν στην κορυφή του κύματος βρεθείς

κι από ψηλά τον κόσμο ατενίζεις ,

γεράκι , κόνδορας , γλάρος και μαραμπού ,

πουλί ελεύθερο πως γίνεσαι νομίζεις .

Οι μακρυσμένες ρότες ατελείωτες ,

ψάχνει διέξοδο να αποδράσει ,

μέσα απ΄ τα φευγάτα ταξιδέμετα ,

αποζητά ο νους κάτι να σπάσει .

Τις αλυσίδες της συμβατικότητας ,

που τον κρατούν στον κόσμο γειωμένο ,

σε καραντίνα και σε απομόνωση ,

στην καθημερινότητα δεμένο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:18 — 17 σχόλια

Κισμέτ …

*

Με φύκια του ωκεανού και νήμα μεταξένιο ,

η μοίρα μου αδιάκοπα τις μέρες μου υφαίνει ,

κι είναι φορές που φθονερά το είναι μου πονάει ,

και της ζωής μου την κλωστή μαζεύει και μικραίνει .

Άλλες που αναπάντεχα αγάπη μου χαρίζει ,

δώρα που δεν τα άξιζα , μοναδικές ημέρες ,

γιατί αυτή με κυβερνά και τις στιγμές μου ορίζει

σαν το καπρίτσιο του καιρού που ξεψυχά στις ξέρες .

Τόσα χατήρια ζήτησα και κείνη βρήκε τρόπο

αληθινά να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:00 — 15 σχόλια

ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Βαδίζοντας σ’ αντάμωσα στα κύματα τ’ Αιγαίου

Θεία μορφή του άγνωστου τ’ ασύγκριτου τ’ ωραίου

Φιλί από της θάλασσας μου δωσες την αρμύρα

Κι εγώ σφιχτά το κράτησα σαν το φιλί σου πήρα

Αγάπη μου ηλιόλουστη μες απ’ τα παραμύθια

Πηδάς και ανταμώνεσαι με την σκληρή αλήθεια

Αγάπη μου αποκύημα ενός καημού πηγαίου

Να περπατήσεις τόλμησες στα κύματα τ’ Αιγαίου

Βαδίζοντας σε γνώρισα στα όρια τ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 6:55 — 8 σχόλια

Απελευθερώθηκα

Απελευθερώθηκα

Αποχαιρέτησα δεσμούς
τους έβαλα στην άκρη!
γιατί τους αναστεναγμούς
ξεχρέωνα με δάκρυ

Αρκετό καιρό παγιδεύτηκα
μέσα στις θυρίδες
τώρα που απελευθερώθηκα
χορεύω σε καταιγίδες

Στη μουσική θα τραγουδώ,
μέσα απ’ την ψυχή μου.
και στις βραδιές θα αναζητώ,
τα όνειρα της αυγής μου

30-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 22:06 — 12 σχόλια

Αθήνα

Ω πλασμένη από πάνσοφα χέρια καλλιμάρμαρη Αθήνα

Ο Παρθενώνας δάφνινο στο μετάξινο κεφάλι σου στεφάνι

Αντίκρυ αγέρωχος του Λυκαβηττού ο πυραμιδωτός λόφος

Και στης Πλάκας τα στενά δρομάκια ευωδιάζουνε τα κρίνα.

Στο ιστορικό Θησείο τού Ηφαίστου ο περίλαμπρος ναός

Κι ο ήλιος χρυσαφένιος στου ουρανού το ζαφειρένιο σώμα

Λευκά χελιδόνια κουβαλούν την άνοιξη στα φτερά τους

Κι ένας ζωγράφος στέκει μπρος στων Καρυάτιδων το δώμα.

Απ’ του Ανδριανού την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 21:15 — 5 σχόλια

Τι είσαι ;...

'

Φεύγεις από τη θάλασσα η από κάποια λίμνη

από πηγές και ποταμούς όπου τα βράχια τρίβεις,

η από κάποιου ναυτικού που αγκομαχά στην πρύμνη

το μέτωπο και την πνοή, γεννιέσαι και ξεστρίβεις...

Υπάρχεις κι αναλύεσαι

σκορπάς και διαλύεσαι

χάνεσαι όταν το θες σε κόσμο αοράτων...,

μορφές πολλές ενδύεσαι

ποτέ δεν καταλύεσαι

είσαι αδιαμφισβήτητα μέλος των αθανάτων...

Βρίσκεσαι στα εσώτερα πασών εμβίων όντων

παντού σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 20:30 — 26 σχόλια

Κυριακή απόγευμα

Κυριακή απόγευμα

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Άνοιξες τα χέρια σου

Και έφυγαν χιλιάδες πουλιά

Πέταξες και εσύ μαζί τους

Άνοιξες τα μάτια σου

Και κύλισαν ποτάμια δακρύων

Κύλισες και εσύ μαζί τους

Σκορπίζοντας την αρμύρα σου

Στην άκρη των χειλιών σου

Άνοιξες το στόμα σου

Έγινες τραγούδι

Και έφυγες

καβάλα στο ρεφρέν

Άνοιξες τα αυτιά σου

Άκουσες

τη δυστυχία του κόσμου

Και πήραν οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 19:19 — 12 σχόλια

ΑΠΟΓΝΩΣΗ ( ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ )

Μονάχος περπατώ μες το βραδάκι ,

αργό το βήμα μου και σκεφτικός ,

το στόμα μου πικρό σαν το φαρμάκι

και τη ψυχή μου καίει ο σπαραγμός .

Ρεφ.

Στη πλάτη μου οι μνήμες φορτωμένες ,

βαραίνουν της ψυχής τον ουρανό ,

εικόνες σαν αφίσες ξεσκισμένες ,

κουρέλια στου μυαλού μου το κενό .

Αστέρια μες τα μάτια μου σβησμένα ,

τα όνειρα που ‘πέσαν στο κενό ,

οι ελπίδες μου κεριά είναι λιωμένα

κι οι πόθοι μου δεν έχουν λυτρωμό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 11:41 — 16 σχόλια

ο Μουρατ ο αλβανος με τον αφεντη Τακη.

Ο Μουρατ ο αλβανος

με τον αφεντη Τακη

μια μερα αποφασισαν

να πανε για καμακι.

Αρμεξαν τα προβατα

μαντρωσαν τις γιδες

και τα μπαρακια πηρανε

για να βρουνε αγγλιδες.

Αφου οι αλλοι το μπορουν

γιατι οχι και εφτουνοι; (εκεινοι)

απ' το πιγαδι ζεσταναν νερο

εβαλαν και σαπουνι.

Σ’ ενα μπαρακι σταματουν

και παραγγελνουν μπυρα

και στα κλεφτα απεναντι

κοιτουν μια αγγλιδα.

Θεε μου ειναι ομορφη

τοσο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 11:09 — 14 σχόλια