Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κυριακή απόγευμα

Κυριακή απόγευμα
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Άνοιξες τα χέρια σου
Και έφυγαν χιλιάδες πουλιά
Πέταξες και εσύ μαζί τους

Άνοιξες τα μάτια σου
Και κύλισαν ποτάμια δακρύων
Κύλισες και εσύ μαζί τους
Σκορπίζοντας την αρμύρα σου
Στην άκρη των χειλιών σου

Άνοιξες το στόμα σου
Έγινες τραγούδι
Και έφυγες
καβάλα στο ρεφρέν

Άνοιξες τα αυτιά σου
Άκουσες
τη δυστυχία του κόσμου
Και πήραν οι αγέρηδες
τα όνειρά σου
Αφήνοντας τη μελαγχολία
για παρέα
στη μοναξιά σου

Και ο καιρός μουντός
λυπημένος
Να κλαίει σιγανή βροχή
Κυριακή απόγευμα
Όρθιος
Πίσω απ’ το θολό τζάμι

18 Δεκεμβρίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

Προβολές: 59

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 20:26

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 22:43: Μου αρέσει πάντα η συναισθηματική ποίηση πλην από την καταγραφή των αυτών συναισθημάτων, να διαθέτει και μια εικονοπλαστική δύναμη προκειμένου να μπορεί να μεταδώσει στον αναγνωστη το μέγεθος αυτών που λέει..Συγχρόνως βέβαια τον κάνει και τον ίδιο "κάτοικο" της μικρής πόλης των καταστάσεων του ποιήματος..Και στην προκειμένη περίπτωση Γιάννη ,θεωρώ τον εαυτό μου κάτοικο εκείνου του σπιτιού σου με την θολή τζαμαρία που γίνηκαν τα τόσα πολλά!

Σχόλιο από τον/την JOE C. στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 23:19: Ζείς μια στιγμή με το ρυθμό που της ταιριάζει και ύστερα ξεχνιέται...με τον ίδιο ρυθμό.Στη συνέχεια έρχεται μια καινούρια,πιο έντονη απ'την αρχική,να σου πει τι έχεις χάσει.Τότε τη ζείς με την ομορφιά που της αρμόζει!!!

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 23:45: *

Αγαπητέ μου Γιάννη ,

Αν και με κάλυψαν απόλυτα τόσο η κυρία JOE C. όσο και ο φίλος ο χωρολάτρης ... θα μπορούσα να μιλάω επι μακρόν θέλοντας να περιγράψω τ0 τι εισπράτω από τα εργα σου ...

Ναι !!! ... διακρίνω σε κάθε σου έργο διάχυτο το συναίσθημα ... σε βαθμό που να σε παρασύρει και να ενσωματώνεσαι με τον εκαστοτε κεντρικό ήρωα της ιστορίας ... βιώνοντας εκείνο που περιγράφεται ...

Την εκτίμησή μου ... καλό ξημέρωμα !!! ... και καλό μας μήνα !!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 1:42: Άνοιξες το στόμα σου
Έγινες τραγούδι
Και έφυγες
καβάλα στο ρεφρέν...

απίθανοι στίχοι!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 2:07: Πίσω από το θολό τζάμι εικόνες της μελαγχολίας...
Γνώριμες εικόνες...
Πανέμορφο!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 6:35: Εξαιρετικο οπως ολα σου !!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:22: ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ.......ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ....

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 15:29: Η μουντάδα της ψυχής που αποκαλύπτει , τρυφερότητα , ερωτισμό και περίσσια νοσταλγία!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 15:30: Αργίας ημέρα,η απουσία ορατή.
Ανιχνέυει την έλλειψη,στης σιωπής την καταιγίδα
που στον ορίζοντα ξεπροβάλλει.