Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Στην Αμερική.....(μελ )

Στην Αμερική ο κόσμος

δεν μοσχοβολά σαν δυόσμος.

φέρνει χιόνια απ' την Αλάσκα

και καπνούς απ' τη Νεμπράσκα.

Το δολάριο όλο τρέχει,

μπαίνει δύσκολα στην τσέπη

κι όλο ιδρώνω να το μάσω,

απ' τη Γιούτα ως το Ελ Πάσο.

R : Στον Ατλαντικό εκείθεν,

φούμαρα και παραμύθεν,

καoυμπόηδες κι Ινδιάνοι,

πλανητάρχες και ρουφιάνοι

κι εγώ Λάκωνας στα ξένα,

απ' το εβδομήντα ένα,

όλο λέω "θα γυρίσω"

κι η ζωή μου τρέχει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 10:35 — 11 σχόλια

Νάνος …

*

Περιφέρομαι ασκόπως

στην οδό της ανομίας ,

παραγκωνισμένος νάνος

στη ροή της ιστορίας ...

Παρατηρητής των έργων

της συνείδησης σφαγέας ,

τέμνομαι παρατηρώντας

τους υιούς θεάς αρχαίας ...

Κοινωνία ξιπασμένων

φουκαράδες και λεφτάδες ,

στο χορό των κολασμένων

γκρεμισμένοι ανδρειάντες ...

Συμμορία τρομαγμένων

άγγελοι και σατανάδες ,

στη χλιδή φυλακισμένοι

καθωσπρέπει κερατάδες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 19:30 — 10 σχόλια

Παύλος Μελάς

Ω πρωτομάρτυρα περήφανε κι ανδρειωμένε του Μακεδονικού αγώνα

Της οικογένειάς σου τα νάματα τα εθνικά πότισαν βαθιά την ψυχή σου

Κι απ’ τα μάτια σου τα γαλανά που έλαμπαν σαν της Βεργίνας τ’ άστρο

Ανάβλυζαν οι κτισμένοι πόθοι του λαού μας στης Λευτεριάς το κάστρο.

Ω πρωτομάρτυρα περήφανε κι ανδρειωμένε του Μακεδονικού αγώνα

Μες στην καρδιά σου άναβε η αγάπη για τη μία και Ελληνική Μακεδονία

Και τα τιμημένα σου τα όπλα ’γραφαν σελίδες ηρωισμού στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 16:30 — 7 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ!!!

Σε πλησίασα στον ύπνο,

να, όπως πατά η γάτα

κι όταν έσκυψα στο λίκνο

μού πες, φάε μια πατάτα.

Ήθελα φιλί στα χείλια

μια φορά σκύλε αράπη,

εσύ έτρεξες με χίλια

και ο νους μου στο χασάπη

Έβγαλα απ' το μπαούλο

του μπαμπά τη γιαταγάνα

- μ' έφτυσε ξανά το βούρλο,

θέλω να πεθάνω μάνα.

Στην καρδιά μου τη μπουμπούκα

ξεραθήκανε τα φύλλα,

την ανέραστη τζουτζούκα

να τη βρει τέτοια ξεφτίλα.

Εγώ πήγα μες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 13:30 — 14 σχόλια

Φυλακτό ...

*

Θάλασσα , της ψυχής μου εσύ το φυλακτό

που σου ψιθύρισα όλα τα όνειρα μου ,

θαλασσινό το ιερό μου μυστικό

που χρόνια ζει φυλακισμένο στην καρδιά μου .

Χωρίς αρχή , στο φως μετουσιώνεσαι

σύννεφο της βροχής , άνεμος του κυκλώνα ,

αρχαίο κύτταρο , κορμί και σάρκα μου

θεά που γέννησε η Βαβυλώνα .

Μια προσευχή είναι από το παρελθόν

μοιάζει ο φλοίσβος σου αρχαία ψαλμωδία,

κι έχεις τη δύναμη ν`αλλάζεις το παρόν

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 10:25 — 11 σχόλια

Νύχτες μοναξιάς

Νύχτες μοναξιάς

Νύχτες μοναξιάς
ένα έρημο βαγόνι
μια ατέλειωτη διαδρομή
που ποτέ δεν τελειώνει

Νύχτες μοναξιάς
ακυβέρνητο πλοίο
χωρίς προορισμό
σκοτεινό τοπίο

Νύχτες μοναξιάς
μια αγκαλιά άδεια
στο μέρος τις καρδιάς
ανεξίτηλα σημάδια

4-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 10:25 — 10 σχόλια

Της κορης που κοιμαται...

Παρε με μικρη,
στην προσευχη μου,
παρε με μακρια
απ΄τη ζωη μου,
εχει τ΄ αποβραδο
ακομα να χαραξει
κυριακες.

Μην ξεχαστεις
στον πηγαιμο σου,
κατι κρατω που
ειν΄ δικο σου,
που ακομα ο υπνος
δεν σου ταιριαξε
μαθες

Να σου μιλησω
θα..σε ξυπνησω
να σε αγγιξω
θα ..θυμηθεις.
Μενω μοναχα
διπλα να στεκω
σαν κοιμηθεις!!

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 5:30 — 9 σχόλια

Το πουκάμισο της κοινωνίας

Το μεταξωτό πουκάμισο της κοινωνίας
Δυστυχώς έχει πολλούς λεκέδες.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 0:01 — 7 σχόλια

Μια Αγκαλιά

Δεν είμαι κόρη των αγγέλων.Είμαι ένας άνθρωπος

κι αν η αλήθεια είναι μακριά,εγώ σε πλησιάζω.

Να βγάλεις τη μάσκα που κάποτε μου φόρεσες.

Ν'ακούσεις το μυστικό που δε μ'άφησες να πώ.

Μια λογική που πάντα σου έκρυβα με κόπο.

Που δίνει μάχη με τη σάρκα και συνέχεια κερδίζει.

Ο πόνος περιφέρεται σαν ζητιάνος που πεινά

και για τροφή ψάχνει το μυαλό και το αρρωσταίνει.

Λάτρεψες και προσκύνησες την εικόνα ενός αγγέλου

μα ήταν μια φωτογραφία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 23:50 — 15 σχόλια

το τραγουδι των γρυλλων

Τις αυγουστιατικες νυχτιες

η νυχτα αυτη μου φερνει,

εκεινες τις αλλιωτικες

εκεινες τις παλιες

μια θυμησια που αρχολογα

που αλλες σκεψεις φερνει,

εκει στων αλλων των καιρων

περα τις φυλλωσιες.

#

Τι ομορφα που ανθιζαν

στο σουρουπο οι ιβισκοι

και τρεμοπαιζαν οι ανθοι

στο ξεγνιαστο αερακι

του νυχτολουλουδου η οσμη

π΄ευωδιαζε πανωρια,

των γιασεμιων ολανθιστο

εστεκε το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 22:30 — 10 σχόλια

ΝΥΧΤΕΣ

Κάτι τέτοιες νύχτες είναι που πετάω

κόκκινα χαλίκια στα σύννεφα μήπως και

πάψει να κρύβεται η χλωμάδα της σελήνης

από τα όνειρά μας .

Ξέρεις για κείνες τις νύχτες μιλάω

με το βιαστικό βήμα της βροχής να παλεύει

να ισορροπήσει στις στέγες μιας γειτονιάς που

αποκοιμήθηκε νωρίς .

Τα αποτυπώματα των χειλιών σου ακόμα ζωντανά

στο μισοάδειο ποτήρι δεν έχουν κάτι να πουν .

Κι η φωτιά που θέλω να με ζεστάνει

δε χωράει στα σκόρπια βιβλία

που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 19:26 — 5 σχόλια

Το αντίο

Θα ποτίσω τη γή μου

μ'ένα δάκρυ στερνό

με οδηγό τη φυγή μου

και την άγια πληγή μου

το αντίο θα πώ...

Σε μι'άγάπη κλεισμένη

σε σκοτάδια υγρά

με το χτές διχασμένη

μια ζωή δικασμένη

στης ψυχής την πυρά...

Το λυγμό μου θ'αφήσω

στο στενό της κελί

λόγια μάγια θα λύσω

σκέψεις πλάνες να σβήσω

της καρδιάς τα γιατί...

Κι ας κοπώ κι ας ματώσω

στο αντίο μου αυτό

δεν έχω άλλα να δώσω

τι άλλο πια να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 15:31 — 7 σχόλια

ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΤΥΣΕ Η ΧΑΡΑ (ΑΠΟ ΤΗ 10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Τίποτα για να χάσουμε , τίποτα για να βρούμε,

από το γλυκοχάραμα αρχίζει η ζωή μας ,

όλοι τον επιούσιο να βγάλουμε μοχθούμε ,

την καλημέρα στη ματιά , αγάπη στη ψυχή μας .

Ρεφ.

Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,

της πίκρας πανωφόρι ,

φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,

γελάμε σαν μικρά παιδιά ,

στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,

ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .

Στον πόνο πάντα τρέχουμε και στη χαρά παρόντες ,

η γειτονιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 — 12 σχόλια

Θάλασσα και ουρανός

27/01/2010

10:25:31 PM

Θάλασσα και ουρανός

Ένα μπουκάλι ουρανό

Πήρα απ΄τη πατρίδα,

Φεύγοντας για την ξενιτιά

Να έχω για ελπίδα.

Και δυο σταγόνες Θάλασσας

Π΄ είδα στο προσωπο σου,

Μεσόγειο μου θυμίσανε

Τω χρώμα των ματιών σου.

Το γαλάζιο των ματιών σου

Μου το έφερε στον νού,

Κι ένιωσα πάλι κοντά μου

Το καθάριο τ΄ουρανού.

Η θάλασσα και ο ουρανός

Με στ΄όμορφα σου μάτια,

Θα κατοικούνε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 11:26 — 12 σχόλια

Αγέρας στα μαλλιά σου ( μελ )

Το βράδυ-βράδυ να 'μουνα
αγέρας στα μαλλιά σου
να χώνομουν στον ύπνο σου
νά 'κλεβα τη μιλιά σου.

Να πάγωνα τα όνειρα
πριν μπουν στην κεφαλή σου
εμένα νά 'χεις έγνοια σου
μονάχη στη ζωή σου.

Και τα κυπαρισσόμηλα
απόξω απ' την αυλή σου
να τα 'στρωνα χαμόγελα
να λιάζεται η ψυχή σου

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 9:45 — 14 σχόλια

Μέτοικος …

*

Αμίλητος κοιτάζω το χρονόμετρο

φυγόδικος δραπέτης μες το χρόνο ,

με το μυαλό μικρά σμιλεύω όνειρα

ουτοπικά σχέδια καταστρώνω .

Ταξίδια στο ουράνιο στερέωμα

διαδρομές σε μυστικές πορείες ,

στου κόσμου τα μουράγια και τα πέρατα

απ` το Χονγκ-Κόνγκ στις δυτικές Ινδίες .

Είναι η ψυχή μου φως και περιφέρεται

μέτοικος σε ετούτο τον πλανήτη ,

στο πεπρωμένο άγεται και φέρεται

κι είναι το σώμα μου αγγέλων σπίτι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 9:23 — 14 σχόλια

Στις ρίζες

Αφιερώνεται στη μνήμη του παππού και της γιαγιάς μου

Ισίδωρου Ιωάν. Καρδερίνη και Βικτωρίας Κλεισσά-Καρδερίνη

Από το Πυργί της Χϊου.

Γεμάτος με την πεντακάθαρη του Αιγαίου πελάγους αύρα

Φτερούγισα στα πατρογονικά μου μέρη.

Τα μαστιχόδεντρα δακρυσμένα κυλούσανε δίπλα μου

Και το κρουσταλλένιο μαστίχι περιχυμένο στο ασπρόχωμα.

Ο αγέρας ευωδιαστός άνοιγε τα λευκά του χείλη

Και τα στάχυα χρυσά τρεκλίζανε στον ηλιόλουστο κάμπο.

Το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 9:21 — 9 σχόλια

Η Γένεση

Η Γένεση
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Όταν έπεσε
η μεγάλη νύχτα
Αυτός έψαχνε
για το φως
Άρχισε να το μαζεύει
με αγάπη
Απ’ τα εναπομείναντα
καντηλάκια
Και δημιούργησε
τη μεγάλη έκρηξη
Κι έγιναν όλα φως
Συμπυκνώθηκαν
οι αυταπάτες του
σε ποιήματα

27 Ιανουαρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 8:56 — 13 σχόλια

Καποτε..

Καποτε θα γραψουν

οι οριζοντες για μας,

γραμμες περηφανες

θολες και τεθλασμενες,...

...θα αλλαζουν το ρολοι

οι αιωνιες εποχες

κρυφα !!,να μην τις δουν

οι περασμενες.

#

Καποτε, αναστημα

στη νυχτα τους,

θα ορθωσουνε

ακομα κι οι σκιες...

...την καλημερα,ναι!!

επιτελους, καποτε

θα την γλυκαινει

μονον ο καφες!!

#

Καποτε ο Ανταρης

θα φεγγει ,χρωμματα

εκει που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 3:30 — 11 σχόλια

ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ ΣΤΕΙΛΕ ΦΙΛΙ (10η Συλλογή)

Βαραίνει η νύχτα δίχως άστρα και φεγγάρι ,

της μοναξιάς έχει σφραγίδα η σιωπή ,

δίχως χορδές παίζει στη λύρα το δοξάρι ,

η μουσική που με κυκλώνει η σιγή .

Ρεφ.

Απόψε , με τη σκέψη σου , κοντά μου έλα ,

γίνε αγέρι , γίνε γρήγορο πουλί ,

στη παγωνιά της μοναξιάς μου χαμογέλα

και στης ψυχής την ερημιά στείλε φιλί .

Δίχως εσένα ξέρω πάλι θα ξυπνήσω ,

με το ποτήρι οι αναμνήσεις ξαργυπνούν ,

έχω απόψε τόσα για να σου χαρίσω

κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 28 Ιανουάριος 2010 στις 14:38 — 12 σχόλια