Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Θάλεια.

Αγάπη μου...

σου γράφω αυτούς τους ταπεινούς στίχους,μόνος μές την σιγαλιά της νύχτας,παγωμένος,με την καρδιά να αιμορραγεί...

Το κορμί μου τρεμάμενο ποθεί την ζεστή αγκαλιά σου...τα στεγνά χείλη μου διψούν για το φιλί σου..

Ένα φιλί που κόβει σαν μαχαίρι...που ανάβει φλόγες στην ψυχή μου...με νικά...

Μου λείπης κορίτσι μου...μου λείπης τόσο πολύ...

Μακριά απ τα μάτια μου,τόσο μακριά απο οπουδήποτε,το φωτοστέφανο της Σελήνης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 6 Μάρτιος 2010 στις 21:13 — 3 σχόλια

Συνεβρεθήκαμε ένα βράδυ...

' '

Της Τζούλιας... (Σύγχρονο δημοτικό...)

===================================

Εγώ η Τζούλια, η δεν ξέρω

μύρισα τον άσπρο κρίνο

σαν μιά Οσία υποφέρω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 6 Μάρτιος 2010 στις 20:30 — 13 σχόλια

Το όνειρο να αγγίξω

Έρχεται η νύχτα

με συνεπαίρνει

σε μέρη δικά σου

πάλι με φέρνει

θέλω να ζήσω το όνειρο

που λείπει το φεγγάρι

να αφήσω τις αναστολές

η νύχτα να τις πάρει

Πώς να στο πω

που να το φωνάξω

μόνο στα όνειρα

σε βρίσκω να σου μιλώ

σε κάθε κτύπο της καρδιάς

φωνάζω σ’ αγαπώ!!!

αφήνομαι και παραδίνομαι

στο όνειρο αυτό

Έρχεται η νύχτα

μαζί της περνώ

το όνειρο πάλι

να αγγίξω προσπαθώ

τη μορφή σου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 6 Μάρτιος 2010 στις 17:00 — 7 σχόλια

ΑΡΩΜΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ Για πάντα απλώνεται μέσα στο Πέλαγος, Ονείρου Σκέψη και Ομορφιά. Είναι ο Άνεμος στο ένα σου χέρι και στο άλλο η Σιγαλιά, που δίνει άρωμα απ’ την Καρδιά ! KΩΝΣ…

ΑΡΩΜΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Για πάντα απλώνεται

μέσα στο Πέλαγος,

Ονείρου Σκέψη

και Ομορφιά.

Είναι ο Άνεμος

στο ένα σου χέρι

και στο άλλο

η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 6 Μάρτιος 2010 στις 15:34 — 3 σχόλια

ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑ !

Στην Ομορφιά σου στάθηκα

όταν σε πρωτοείδα,

στα Μάτια σου που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 6 Μάρτιος 2010 στις 15:32 — 3 σχόλια

ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΗΣ ΛΑΒΩΜΑΤΙΑ ( Από τη 13η Συλλογή)

Κάρβουνα μέσα στην καρδιά ,χιλιάδες και με καίνε ,

οι φίλοι μου , μου λένε , όλοι ,περαστικά ,

λες της καρδιάς ο μαρασμός , σαν πυρετός να μοιάζει ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 6 Μάρτιος 2010 στις 14:00 — 4 σχόλια

Ανασκαλεύοντας το παρελθόν

Καθισμένος

Στις όχθες του ποταμού

Που κυλά γαλήνια

Ανασύρω

Στη μνήμη μου

Τις μέρες

Που πέρασαν άσκοπα

Σαν τραγούδια

Χωρίς σκοπό

Τα λόγια

Που ξεστράτισαν

Μες στις καλαμιές

Τα δάκρυα

Που κύλησαν ανώφελα

Στα μάγουλα

Τις προσδοκίες

Που ενταφιάστηκαν

Σαν το νεκρό

Στο χώμα

Τα όνειρα

Που έσβησαν

Σαν το λυχνάρι

Που δεν έχει λάδι.

Κι έτσι απόμεινα

Ένα άδειο σαρκίο

Να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 6 Μάρτιος 2010 στις 9:07 — 4 σχόλια

ΣΤΙΣ ΤΡΩΓΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΙΑ

ΣΤΙΣ ΤΡΩΓΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΙΑ

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

δε γουστάρω μοιρολόγια,

ας ζω με την αγάπη χώρια,

ξέρω να βαστώ στα ζόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

με περιφρονούν τα σόγια,

για τη μεγάλη κατηγόρια,

μα δε θέλω παρηγόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

με εφιάλτη μου το μπόγια,

όση να ‘χω στενοχώρια,

δε θα χάσω τα βαπόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

σταματήσανε τα ρολόγια,

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 5 Μάρτιος 2010 στις 23:12 — 6 σχόλια

Γιασεμιά λευκά και κρίνα

Γιασεμιά λευκά και κρίνα

έρχονται στη μνήμη μου

σαν μεθώ με μια ρετσίνα

να'βρω τη γαλήνη μου

Έρχονται τα περασμένα

να μερέψουν το μυαλό

σα λουλούδια ανθισμένα

μ'άρωμα αληθινό

Όνειρα που χτίζαν κάστρα

στέκομαι κι αναπολώ

που με πήγαιναν στα άστρα

κι είναι κείνα π'αγαπώ

Γιασεμιά λευκά και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Μάρτιος 2010 στις 20:30 — 7 σχόλια

ΚΑΛΟΥΛΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΟΝ

Συστήματά μου οπλικά,

στήθεια, μηροί και γάμπες,

παθαίνουν τα αρσενικά

όπου περνάτε κράμπες.

Μάτια μου αμυγδαλωτά

σαν του γλυκού πιατάκια,

ρουθούνια ανασηκωτά,

στα μάγουλα λακκάκια.

Ηλεκτροφόρα σύρματα

φιλήδονά μου χείλια,

ταράζετε τα ύδατα

απ' τα εξηνταμίλια.

Φτου μου και φτου και ξανα φτου,

σκόρδα μία πλεξίδα,

-Μεγαλειότης η Αυτού-

κρέμασα γι αλυσίδα.

Εγώ είμαι το τέλειο

απ' του Θεού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 5 Μάρτιος 2010 στις 19:54 — 8 σχόλια

δεν βλεπω πια τα ματια σου

Δεν βλεπω πια

τα ματια σου,

Τα πηρε θαρρεις

ενα χαρτινο αεροπλανο

σαν απο ΄κεινα

που φτιαχνουν τα παιδια.

Τα πηρε μακρια

και πισω απο τα αστερια,

δεν φτανουν

στη χαρα μου

περιστερια

απ τη δικη σου την ποδια.

Δεν βλεπω πια

τα ματια σου,

και κεινα ψαχνουν

αραγε εμενα?

τρεμουν γυρω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 16:27 — 6 σχόλια

ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ

ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ! ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ

Είναι ο Χρόνος Σκοτεινός

κι ο Δρόμος του…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 5 Μάρτιος 2010 στις 15:42 — 3 σχόλια

ΜΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΜΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

Για μια στιγμή ξεχάστηκα

στη Σκέψη σου που Είχες,

και με Παρέσυρε Γοργά

στού Νου σου τις Αχτίδες.

Μια Μυσταγωγία Φωτεινή

στης Νόησης την Θέση,

Κυρίαρχη η Φώτιση

του Χώρου που Είχες Διαλέξει.

Ανέσπερο και Διαρκές

το Φως που Πλημμυρίζει,

μέσα απ’ του Χρόνου τις Πηγές

και την Ζωή Ζυγίζει.

Μια Μουσική στο Λυκαυγές

που Ξεχωρίζει Αιώνια,

δίνει την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 5 Μάρτιος 2010 στις 13:35 — 3 σχόλια

Το νησί της λίμνης

Πάνω στη γαλάζια λίμνη με τους άσπρους κύκνους

Αντανακλά η ασημένια τής σελήνης αγκαλιά.

Παίρνω την άδεια βάρκα κι αργοσαλεύω τα κουπιά

Τ’ αστέρια λάμπουν μες στου ουρανού τη σιγαλιά.

Θέλω να φτάσω στης λίμνης το καταπράσινο νησί

Που χρόνια τώρα με προσμένει και με καλεί.

Τα πουλιά φτεροκοπάνε στο γαληνεμένο αγέρα

Και στις όχθες τα δέντρα γλυκά παίζουν φλογέρα.

Καθώς το πόδι μου πατώ στη νοτισμένη τη στεριά

Ακούω να θροϊζει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 9:41 — 6 σχόλια

Για ενα δάνειο

Για ενα δάνειο

Αλλού βαρούν τα σήμαντρα

αλλού του κουτρούλι ο γαμος

τα φώρτοσαν στον κόκορα

και όποιον πάρει ο χάρος

Λες και ήρθαμε απ' τα χιονα

και λιώσαν οι παγοι ξαφνικα

εδω και τριάντα χρόνια

η Ελλάδα ζη με δανικα

Και οι κλέφτες χαμογελούν

πισω απ' τις κουρτινες

και οι εταίροι καραδοκούν

να αρπάξουν τις βιτρινες

Στα αζήτητα τώρα οι φωνες

το τίμημα πολύ μεγάλο

πληρώνουμε τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 7:30 — 10 σχόλια

Ασ'τους να λένε

Εχουμε Μάρτη

μά μέσ'στον χάρτη

φαίνεσαι ακόμα,

είσαι εκεί

με το κεφάλι

σκυμμένο πάλι

κοιτάς το χώμα

μιά κυριακή

Ασ'τους να λένε

βρέ πατριδα της αξίας

δεν θα χαθεί

γιά λίγο χρήμα ο γαλαξίας

Θα μπεί Απρίλης

κι αυτοί της ύλης

θα συζητάνε

γιά επιταγή

θέλουνε αίμα

μά με το ψέμα

πάλι ζητάνε

υποταγή

Ασ'τους να λένε

βρέ πατρίδα μου Ελλάς

αυτοί όταν κλαίνε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την kwstas ieromnhmwn στις 5 Μάρτιος 2010 στις 2:33 — 10 σχόλια

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΠΟΧΗΣ

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΠΟΧΗΣ (ΧΕΙΜΩΝΑΣ)

Χειμώνας σε μια Διάσταση

του Έτους 2010-

Φύλα που σκόρπισαν ξανά

Ριγμένα (πεταμένα) απ’ τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάρτιος 2010 στις 18:55 — 4 σχόλια

ΕΝΑΣ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ( ΞΕΨΥΧΑ )

Σαν Κοιτάζω στο Σήμερα

βλέπω το Αύριο να απλώνεται,

στα Πόδια σου μπροστά..

Σαν Δώρο που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάρτιος 2010 στις 18:44 — 4 σχόλια

Η πένα

Λες και τρελάθηκε η πένα

και γράφει λόγια μεθυσμένα.

Χωρίς ειρμό λέξεις καρφώνει

μέχρι που το χαρτί ματώνει.

Την έχει πιάσει μια μανία,

ανοίγει τρύπα στην τελεία,

με τα καρφιά και με τα βέλη

έκανε το χαρτί κουρέλι.

Μια πένα έχω οργισμένη

με ό τι γύρω της συμβαίνει.

Μια πένα έχω δολοφόνο

μα το χαρτί σκοτώνει μόνο.

------

Δεν είμ' εγώ, είναι αυτή

που γράφει πάνω στο χαρτί.

Η πένα μου η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 4 Μάρτιος 2010 στις 15:00 — 12 σχόλια

ΟΙ ΡΑΓΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ 13Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Κάνει σουλάτσο η καρδιά ,

στης μοναξιάς της τα στενά ,

με τη ματιά μέσα στα δάκρυα πνιγμένη ,

πονά και λιώνει σαν κερί ,

της προδοσίας η πληγή ,

την τσάκισε και είναι τώρα ραγισμένη.

Ρεφρέν

Οι ραγισμένες οι καρδιές δεν πολεμάνε ,

θύματα είναι της αγάπης που πονούν ,

κάνουνε στίχο τον καημό , τον τραγουδάνε ,

κάνουν τον πόνο τους χορό και τον γλεντούν.

Κάνει σουλάτσο η καρδιά ,

όλη τη νύχτα ξαγρυπνά ,

κουτσά χτυπάει σαν καμπάνα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 4 Μάρτιος 2010 στις 14:58 — 10 σχόλια