Στη φωτια της μαχης

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Ο στρατηγός καβάλα στο ατρόμητο άλογό του
Περήφανα κατευθύνει την ατσάλινη στρατιά
Μια λάμψη δυνατή φωτίζει το πρόσωπό του
Καθώς θεριεύει της αδυσώπητης μάχης η φωτιά.

Οι λόγχες κροταλίζουν στον παγωμένο αγέρα
Το αίμα στάζει άλικο στο ασπρισμένο χώμα
Κι ενώ σιγά σιγά σκοτεινιάζει η θλιμμένη μέρα
Οι κραυγές διάσπαρτες ακούγονται ακόμα.

Τα πολυβόλα θερίζουν σαν στάχυα τα κορμιά
Και τα πουλιά κλαίνε τρομαγμένα στα κλαδιά
Ο ουρανός λασπερός αρχίζει ραγδαία να πονάει
Αχ, πόλεμε, είσαι μαύρη κι άραχλη απελπισιά.

Ο λοχαγός καβάλα στο ακαταμάχητο άλογό του
Χιμάει πρώτος με την αντρειωμένη του καρδιά
Ο κόκκινος κάμπος δακρύζει απ’ τον καημό του
Και τα μπλάβα δέντρα δέρνονται από το χιονιά.

[Στιχοπλάστης]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Φανταστικο!!!
Την καλησπερα μου

[Χωρολάτρης]

Στην φωτιά της μάχης..πολλαπλώς αλλά και ειδικώς σαν σήμερα..που πανηγυρίζει δίπλα μας μια απελπισιά από τους κόπους της άσκοπης κρυψώνας μας μπρος στα λεφούσια των καιρών που εφορμούνε κατά πάνω των ζωών μα..

[Κατερίνα]

πίνακας ... όχι αστεία!!

[Ειρήνη]

Και τα πουλιά κλαίνε τρομαγμένα στα κλαδιά

Αχ, πόλεμε, είσαι μαύρη κι άραχλη απελπισιά

[M alive s]

Ανόμοιες μάχες.
Όμοιες φλόγες,αναζωπυρώνουν σκέψεις.