ΠΑΛΙΚΑΡΙΆ





Ανέγγιχτος η δυναμογόνος πίστη..

Τα συναξάρια δεν χωρούσαν τον άνθρωπο…

Το ασυνάρτητο χάος που λέμε ζωή γίνεται αρμονία..

Ταμπουρωμένος στην αρετή του ο άνθρωπος αστρονόμισε τον ουρανό..

Πίσω από τα φαινόμενα βρίσκεις την ουσία…

Παλικαριά του ανθρώπου είναι να ξεπερνάει τα σύνορα.

Μια εφτακάθαρη φλόγα φωτίζει το νου..

Παλικαριά του ανθρώπου να αναγνωρίζει τα σύνορα χωρίς τρόμο…

Ένα αεράκι χλωμό…

ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ





Άνοιξε διάπλατα

ο ουρανός τα χέρια,

χάρισε στη θάλασσα

αγάπης περιστέρια.



Ταξίδεψαν οι θύμισες

σε πέλαγα χαράς,

διαβαίνοντας τα όρια

που φτιάχτηκαν για ‘μας.



Δάκρυσε ο άνεμος

σ’ απανεμιάς μετόχι,

και το νερό ζωγράφισε

με της ζωής τη λόγχη.



Προσπέρασαν το σήμερα

του δρόμου οι εποχές,

έδωσαν το στίγμα τους

σε πύρινες στοές.



Κι…

Μέσα Από Τους Κτύπους Της Καρδιάς     

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ Η ΣΚΕΨΗ







Της καρδιάς σου η σκέψη

πόσο άλλο ν' αντέξει,

Ουρανούς να κοιτάζει

και σε λουλούδια να χαράζει.



Ένα όνειρο τάχα

που μετράει μονάχα,

στης ζωής τ' ανηφόρι

και στου δρόμου τ' άγριο ξεροβόρι.



Μια στάλα είναι το δάκρυ

που κυλά σε κάποιαν άκρη,

και αφήνει ελπίδα

σαν σε χρόνο του Μήδα.



Σαν παραμύθι που μεθά

στο άκουσμά του μόνο

είναι η…