Πως αδειασε ο χρονος

ν' απορεις...

μια σφαιρα ξορκιζει

τις μαραμένες μνημες μου

κι εξοστρακίζεται ξανα και ξανα

μεσα στο σωμα μας

- αστάθμητος παραγοντας

σ' υπαρχουσα ταξη -…

Τ' αγγελακι κρατουσε την ψυχη για ωρες αγκαλια

περα δωθε την πηγαινε κι ουτε την αφηνε ...

μεχρι που την πλησιασε μια γιαγια με καπελο…

Βουνο οι λεξεις

κι αυτή η πυκνοτητα των αναστεναγμών

θεριευει και δενει το οικοδομημα...



Ο Ολυμπος κοιτα απορρημενος

τα συρματοπλέγματα στο οροπεδιο των Μουσων

"Ιδιοκτησια Μπομπολα

Θεσεις εργασιας , κοπη οικοπέδων , 6 ατομα

προυπολογισμος εργου , ποσοστο ΕΕ 50%"



Οι Θεοι το συζητάνε...

ποτε αλλοτε δεν κινδυνευσαν τοσο απ' τους ανθρώπους

ηδη οι πολιτικοι χωρις ντροπη

σκαρφαλωνουν πανω σε λεξεις ταματα

στις προσφορες , σ'…

O ελεγχος

καθε μηνυματος στο υποσυνειδητο

το επαναλαμβανομενο αγγιγμα του μυαλου

μασαζ προπαγανδας με ασκησεις γιογκα υπομονης

στο στοκ των ψυχων...

κι αν ολα αυτα τα καταλαβαινω , ποτε δεν θα μαθω το μυστικο

για το πως ριζωσε η ματια σου μεσα μου...

Ετσι ξεφευγω

κοιτωντας τα ματια σου

ομοια με καταιγιδα της Ανδριατικης

σαν με κοιτουν

σταυρωμενο στο στερεωμα

Η σκια μου παραπονιεται τελευταια

ισως γιατι η τρελλα μου την φωτιζει…