Δραπετεύσεις

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Δραπετεύσεις

Του Γιάννη Ποταμιάνου

***

Θολώνει ο νους μου χάνεται

τα βράδια, δραπετεύει

Τα μονοπάτια ακολουθεί

των αστεριών

τους δρόμους προς το αόρατο

Στα παραμύθια χάνεται

η καρδιά μου

Καβαλάρης που καλπάζει

το ηλιοβασίλεμα

Και η νοσταλγία μου άχραντη

στις παιδικές μου μνήμες

διαχέεται

Χάνω την σκιά μου στο σκοτάδι

Απόλυτη η μοναξιά

Στις εναέριες περιπολίες μου

***

Και ο αετός χάνεται,

Αψηφάει την βαρύτητα

ορμάει προς τα σύννεφα

Κι όμως δεν ζηλεύω τον αετό

Εγώ ψάχνω για θεούς

Ενώ ο αητός για σαύρες

***

Κι απ’ τους πίνακες ζωγραφικής

δραπετεύει η ματιά μου

Ακολουθεί τις μυστικές γραμμές τους

να συγκλίνουν

Για να γευτώ λάγνα την ψευδαίσθηση

της τρίτης διάστασης

Όμως νοιώθω μεγάλη μοναξιά

στις δραπετεύσεις μου

Αφουγκράζομαι την ευγλωττία

της σιωπής

Αφουγκράζομαι την αγωνία

του καλλιτέχνη

να ταξιδεύει στο δρόμο το θολό

της έμπνευσης

Να ξύνει τη δορά του ορατού

ψάχνοντας το αόρατο

***

Κάνει πολύ κρύο στο δρόμο

προς τα αστέρια

Έχει πολύ μοναξιά ο δρόμος

προς το ποίημα

Και εσύ μου λείπεις πολύ

τα βράδια μετά το ποίημα

***

8 Σεπτεμβρίου 2009

(Διασκευή 3 Μαρτίου 2010)

Γιάννης Ποταμιάνος

[Ειρήνη]

Ο δρόμος προς την έμπνευση ουδόλως θολός, Γιάννη

Πίνακας ζωραφικής που η ματιά έχει κολλήσει!!!!!!

[Χωρολάτρης]

Το τέλος σου Γιάννη..κυρίως αυτό..ναι!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Έχει πολύ μοναξιά ο δρόμος

προς το ποίημα

Μου λείπεις πολύ τα βράδια

μετά το ποίημα
Εξαιρετικο!!!
Γεια σου Γιαννη

[ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ]

Έχει πολύ μοναξιά ο δρόμος

προς το ποίημα

Μου λείπεις πολύ τα βράδια

μετά το ποίημα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!
την καλησπερα μου !!!

[Κατερίνα]

πολύ μοναξιά και πολύ δρόμο!!
πετυχημένο!!!

[Στιχοπλάστης]

[ermioni]

[M alive s]

Μονόδρομος αναγκαίες αποδράσεις,
και ζωτικές δραπετεύσεις.