ΠΑΤΡΙΔΑ

Λόγος Β’

Στο βωμό ο μάγος της φυλής μας αναμοχλεύει

Τα ζεστά σπλάχνα να βρει μαρτυρία δίκιου

Για τους τόσους αδικοχαμένους ,τις μυριάδες…

ΠΑΤΡΙΔΑ

Λόγος Α’

Τότες, σε καιρούς προσελήνιους κι άβατους

στη μνήμη

Τον τράγο σύραμε έξω από τη στάνη, σα τέρας

Δω στο βωμό επάνω το τερπνό του στρωσίδι…

Παλαιόσοφος. Στη κυριολεξία μια φωλίτσα αυτό το μικρό χωριό, χωμένο μέσα κει, σε μια δροσερή χαράδρα,

Μες του βουνού το κόρφο. Στις ρίζες του από κάτω, μια καταπράσινη κοιλάδα με τη γαλάζια θάλασσα ζωσμένη, μια θάλασσα ολόιδια η Παναγία. Κει μέσα του όλη η Κύπρος ή Άλασσα όπως αλλιώς στους πανάρχαιους…

ΥΜΝΟΣ  ΠΡΟΣ  ΚΥΠΡΟ

Άλλοτε Γαλάτεια καλλονή νυφούλα κοιμωμένη

πυγμάλιο ξύπνημα φιλί του Έρωτα προσμένεις

Άλλοτε Μούσα αχόλιαστη με το γλυκό…

Πάρα πολλές οι θυσίες όμως κτίστηκε η Αλεξάνδρεια, ένας Φάρος ….

Ήταν πολλοί οι άνθρωποι που έδωσαν όραμα, κόπο, πνεύμα, κλπ.

Πολλά ήταν όμως κι αυτά που κατάφερναν, μα πάρα πολλά                        

όχι επειδή ήταν ένα από τα…

Άχαρη αρχή, μια κάμπια

κλάμα δάκρυ … και το θάμα

νιά βασιλικός στη γλάστρα

του ντουνιά η ξελογιάστρα                 

με φτερά πανιά γολέτας

ανθοπέταλα βιολέτας

 …

Του πρωινού η καταχνιά

νοτισμένα ρόδα όνειρα 

αύρα ζωής δροσοσταλιά                                                

του γιασεμιού…

Παράδοξα! γύρω κοιτάζω μα πουθενά η βοή μου

την ψάχνω με κούφιο κλάμα, βουβό

υποσυνείδητα βλέπω ένα κουβάρι ανάκατο, βοερό

σα φουσκωμένο ποτάμι κυλάει κι όλο φουσκώνει ….

 …

Άρπα της Έρεβος τ’ αδράχτι και τον αργαλειό

Γνέσε του Ήλιου τις αχτίδες

Ύφανε τα οράματα, να λαμπυρίσει το δέρας

Άντλησε τ’ άπλυτα νερά από του Ωκεανού

τα σωθικά

Πόζευξε τις μακάριες Εσπερίδες, την Εστία…

«ο κόσμος μας συνεχώς βαθαίνει,

καθώς πολλά γίνονται ορατά και τ’ αόρατα πληθαίνουν»

Εκεί στο τόπο όπου γεννήθηκα

στην απάνω γη των κρατερών,…

Έλαχε, δεν ήταν σύμπτωση αλλά εύνοια, να βρεθώ πάνω στο ιερό σου σώμα άγια Δήλος, καταμεσήμερα μες στο λιοπύρι του καλοκαιριού. Σκίρτησε η καρδιά μου στη βοή του πετροτζίτζικα και της ακρίδας που ωσάν κύμβαλα ακούγονταν σπονδής και θυσίας επάνω στο βωμό του Πανθέου.

Το’ δα το φως θεόλουστη Δήλος, το άγιο που με περίσσια στοργή…

Αίμα δίχως χρώμα, νιό αίμα βοερό μελισσολόι

αστέρευτα πηγάζει μέσα από τη σημαδούρα του αιμοδότη.

Βύζαξε βότσαλο μέχρι να γίνεις  τα όρη - οι Ψηλορείτες, θα πει,

και…

Όπου κτυπά η Καμπάνα η αυγούλα ροδίζει,

Έρωτα ήχε λαμπρή η ανάσα σου βουίζει,               

Πρωτοπόρε αρχέγονε, ταίρι της πανώριας Αρμονίας.                                                                                  Σάλπισμα ζωής ο ήχος σου Καμπάνα αυγή δροσερή                                                                                     Ποθερά…

Έλεος, έλεος, έλεος ………  

αυτό φωνάζαμε όλοι …. για έλεος ονειρευόμασταν 

μόνο έτσι ξέραμε να ζούμε μέσα σου, στο κρατήρα ….

ελιόδεντρα γυμνά με τη φωνή δίχως φτερούγες.…

Αυτά τα χέρια τα πράα

άσπιλα πλοκάμια του ουρανού,

πηχταλειμμένα με φως λαμπερό.

Πηγαίνετε! Προστάζουν θυμωμένα.

Ελάτε! Ίλαρα ικετεύουν.

Ω! Αυτά τα χέρια…

Ντο-ρε-μι … φα-σολ-λα-σι

στη κλίμακα του εφτά

Κρότωνάς και συμφορά

στου χαλασμάτορα χειμώνα

την απαλάμη μια αηδόνα

από τη Δήλο η ορχήστρα…

Απ’ τη πασίχαρη αέναη Δωδώνη

έως τους χρυσόπνοους αιώνιους Δελφούς

ουράνια θάλασσα νηφάλια που γητεύει

ο κόρφος της λιμάνι, το αρχέγονο λημέρι

θυγατέρα του Ολύμπου αθάνατων καταφύγιο…

Την ένατη μέρα της εποπτείας τη γη τους θάμπωσαν 

                                                                                                                κατάβαρα νέφη λιακάδας.

Ξέσπασε η φωτοποντή. Με τα αστροπελέκια και τον όμβρο της,…

Λίγα να μπορούσα να βάλω στις αποσκευές μου

λίγα απ’ αυτά που αγγίζω, από τα αξόδευτα.  

Από τη φέξη αρχινά η κρήνη μου να στάζει φεγγάρι

στάλα τη στάλα, ένα ολάκερο σώμα να…

Πόσο γρήγορα μεγάλωσες  μέσα μου μικρή μου κόρη

μα έφυγες  τόσο ξαφνικά στου σύμπαντος το πέρας

ούτε καν πρόλαβα στα μάτια σου Ήλιο να χορτάσω

μ’ άφησες όμως να γευτώ λίγο φως, το μερτικό μου.…