Της ψυχής μας το στέκι

Ύμνος προς Κύπρο

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΚΥΠΡΟ

Άλλοτε Γαλάτεια καλλονή νυφούλα κοιμωμένη

πυγμάλιο ξύπνημα φιλί του Έρωτα προσμένεις

Άλλοτε Μούσα αχόλιαστη με το γλυκό τραγούδι

να δροσερεύεις τη ζωή αθήρευτη αηδόνα

Άλλοτε Θεά αφρόλουστη, αγγέλισσα της

ομορφιάς

με χάρη αρμονικά τη πλάση καλλωπίζεις

Άλλοτε άγια Ελένη ευλαβικά τες γάτες ν’ αμολάς

που ξολοθρεύουν φίδια ξενόφερτα φαρμακερά.

Άλλοτε αγγρισμένη Αθηνά των Ελλήνων πρόμαχος

που στο δει σου κιοτεύουν οι κακόβουλοι οχτροί

Άλλοτε υπέρμαχος Δέσποινα της ελευθεριάς θεά

του θριάμβου, της νίκης τα στεφάνια απονέμεις

Άλλοτε στη συμφορά μάνα κουρελιάρα στωικά

τα κατατρεγμένα σπλάχνα σου να παρηγοράς

Άλλοτε στο εικόνισμα σφιχτόχειλη σφιχτόματη

Παναγία

την ελπίδα να προσφέρεις την ελπίδα,

κι ας είναι μες το δάκρυ βουτηγμένη

Άλασσα-Κυπρίδα αύρα Ολύμπου απ’ τη ψυχή

σου αναβλύζει

αίμα Κρόνου στη φλέβα σου κάλλος αιώνια

σου χαρίζει

Ανδρέας Ιωάννου Παλαιόσοφος

Προβολές: 131

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 20 Ιούλιος 2015 στις 11:06: σα σήμερα πριν 41 χρόνια οι τούρκοι εισβάλαν στη Κύπρο.

Τραγικό για όλους προπάντων για μένα διότι ως μικρό παιδί

τα είδα και τα έζησα όλα, η εισβολή έγινε εκεί δίπλα από το σπίτι μου, στη παραλία "Πέντε-Μίλι".

Από όλες τις βαρβαρότητες μου έχει μείνει στη μνήμη πιο πολύ το απεγνωσμένο κλάμα των γυναικών που είχαν κτηνωδώς βιαστεί από τους τουρκαλάδες.

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 21 Ιούλιος 2015 στις 21:57: Όλα όσα έγραψες είναι η Κύπρος μας .!!

Η Τραγωδία ήταν τεραστία, και αυτή η πίκρα στα τρίσβαθα της ψυχής όλων, θα παραμένει εσαεί...

Αποφράδα μέρα....

Όταν για το κακό τον ρώτησαν
τι θα πρεπε να κάνουν,
απάντησε ανίσκιωτος,
Ειν το Νησί...τ ό σ ο...μακρυά.....
-Δηλαδή; τι πάει να πει;
Άστους, και ας αποθάνουν;

Και σαν Πιλάτος έπλυνε
τα χέρια στο νερό
Αφού Ιούδας βρέθηκε
για κείνο τον καιρό....

Που πάντα θα υπάρχουνε
να δένουν Ιστορίες
να τις ποτίζουν αίματα
για...τ α χ α...Ισορροπίες...

Και άρχισε μίαν τραγωδία
που ποτέ δεν θα τελειώσει
και όλοι ψάχνουνε με Τάμα,
η μάννα να ζητάει ακόμα το παιδί
και το παιδί την Μάνα.

Νεφέλη Ρήγα.

20/7/2015

Αυτά Εν...ολίγοις για τα κατ εξακολούθησιν εγκλήματα..
-=-=-=-

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 22 Ιούλιος 2015 στις 6:40: χαίρε Nefeli! όπως τα λέγεις είναι, ακριβώς έτσι, έχεις μεγάλη ψυχή, μια ελλάνια ψυχή!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Ιούλιος 2015 στις 9:46: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Ιούλιος 2015 στις 15:08: και μετά θυμάμαι πλανώδιους συγγραφείς να πουλούνε τα βιβλία τους

για την εισβολή στην Κύπρο, δεν ξέρω αν κάνανε αρπαχτή, μα το

ενδιαφέρον για τους συμπατριώτες μας από το κράτος και μετά το ΄74 που πήγε;;;;;;;;

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 23 Ιούλιος 2015 στις 19:12: Nefeli, πολύ θα χαιρόμουν αν δημοσίευες αυτό το ποίημα.

και κάτι ακόμα, απέραντη η αγάπη σας για τη Κύπρο. Όλη αυτή η αγάπη των όλων των Ελλήνων,

είναι απερίγραπτη. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε άλλο διότι θα εκληφθεί ως αδυναμία από τη Τουρκία,

και τότε θα βάλουν μπρος και για άλλα.

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 23 Ιούλιος 2015 στις 19:16: Παντελή, που είναι αυτό το περιβόητο αμυντικό δόγμα, πάει το φαγε κι αυτό η σκοπιμότητα και οι ιδεοληψίες των πολιτικάντηδων.

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 23 Ιούλιος 2015 στις 23:04: ΚΥΠΡΟΣ!!

Κύπρος.!

Νησί Μαρτυρικό
Άδικα χυμένο αίμα,
Τα βάσανα δεν έχουν τελειωμό
αναζητάς την λευτεριά
κι΄άλλοι αναμασούν το ψέμα.

Κύπρος.!

Νησί που πόνεσε πολύ
κι΄ακόμη πόνους τρέφει
Κόρη Ελλάδας σ΄εχουν πει
μα αγκαλιά δεν σ΄έχει..

Χρόνους Πολλούς σε αναζητά
μα κάποιοι δεν αφήσουν
Μάνας και Κόρης ένωση
τους πόθους τους να σμίξουν.

Γιατί είσαι ο στόχος των πολλών
Πολύτιμο πετράδι,
κι΄αν φύγεις απ΄τα χέρια τους,
το φως τους τότε χάνουνε
και μένουν στο σκοτάδι.

Αναρτήθηκε από nefeli riga

Eiναι όπως ακριβώς το έγραψα στα μικρα χρόνια μου. Δηλ γύρω στα 11 με 12

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 23 Ιούλιος 2015 στις 23:16: Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια Κ. Ανδρέα, μα δεν θα μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά.

Είχα γράψει ένα ποίημα, δεν το εχω διορθώσει, ήμουν πολλή μικρή στο δημοτικό ακομα επηρεασμένη από τα γεγονότα του Νησιού, και από τα θεατρικά που πρωταγωνιστούσα, έπαιζα την Κυπρο, άλλοτε την Ελλάδα, ολα αυτα έμειναν και σημάδεψαν την ψυχή μου. Τελικά το βρήκα όπως διαβάσετε πιο πάνω, γιαυτό και άλλαξα το σχόλιό μου,

Και πάλι σας ευχαριστώ.!

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 24 Ιούλιος 2015 στις 7:12: συγκλονιστικό! Αυτό πάει να πει ελληνικό πνεύμα. Πολλές οι αλήθειες και ξεκάθαρα μηνύματα στο ποιήμα σου

Νεφέλη. Είσαι μια αμαζόνα σκέψης, μια σύγχρονη αργοναύτισα!

εγώ σ' ευχαριστώ

Σχόλιο