Πεταλούδα

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Άχαρη αρχή, μια κάμπια

κλάμα δάκρυ … και το θάμα

νιά βασιλικός στη γλάστρα

του ντουνιά η ξελογιάστρα                 

με φτερά πανιά γολέτας

ανθοπέταλα βιολέτας

 

 

όνειρα στιγμής αστέρια                        

γυρολόγα με ορχήστρα

χορός κι η πλάση πίστα

βίρα η λύρα χρυσαλίδα.

 

 

Όλη μέρα πελαγίζω

σε αιθέρες σεργιανίζω

τους διαβάτες σελαγίζω

ρεματιά, δροσιά κι αύρα

 

 

φύσα ήλιε λαύρα μάτια

παιδικά ταξίδια μαγικά

με αυλούς και με βιολιά

μουσαφίρισσά ροδιά.                                                                                          

 

 

Παλάτι μου όλη η φύση

η νεράιδα της λίμνης                

της λαγκαδιάς η νύμφη

γέλια της αυγής η χάρη

 

 

κλαίω πέφτει βράδυ

ροδόσταμα το δάκρυ

ελπίδα μέλι το ρυάκι

το αύριο πάλι θα ‘ρθει.

 

 

Πάω να βρω ανάστημα

στο δειλινό αγνάντεμα

μενεξεδί ηλιοβούτημα

το στερνό φτερούγισμα                                                   

της ζωής η νύκτα ρίγος

της σελήνης φως ο ήλιος

 

 

της ψυχής νοστάλγημα

κάθε πνοής τ’ ανάθημα

σοφία γνώση γηρατεία

και που να τα’ χα νιά

χαίρε πλάση παναγιά.

 

 

Όλα τ’ άνθη μνήμη

σ’ όλα να λουστώ

σύμπαν λούλουδό

η ζωή μου μία στάλα                     

το κορμί μου τόσο δα                   

που καιρός για άλλα

κι ανέμελη ας είμαι τάχα

με βιά κτυπά η καρδιά

με βιά η ψυχή μετρά

arrivederci ομορφιά

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

να κάτι για να φτιαχτεί η βαρετή ατμόσφαιρα, για τα δύσκολα που έχουμε ρίξει τη γλυκιά μας Ελλάδα πεταλούδα.

Πανάγια Δήλος, πολλές οι δοκιμασίες! Μα εμείς να κλάψουμε δε πρέπει. Από τις ακτές της βάρβαρης Ασίας

ο Λευκός Ταύρος Ζευς σε έφερε στη Μάνα Κρήτη και σώθηκες πεταλούδα μας Ευρώπη. 

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!