Αυγούλα

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

ΑΥΓΟΥΛΑ

 

Του πρωινού η καταχνιά

νοτισμένα ρόδα όνειρα 

αύρα ζωής δροσοσταλιά                                                

του γιασεμιού μοσχοβολιά.                  

                                                                            

 

 

Το δροσερό αέρι γαργαλά                                  

ξύπνα φύση πασχαλιά

τρις ο πετεινός λαλεί                                     

χελιδονάκι μην αργείς!                        

 

 

 

Στάζει η κληματαριά              

στάλες έρωτα δροσιά                                     

ξημερώνεις κορασιά

ω καρδούλα κερασιά.                                                   

                                                               

 

 

Ήλιου κορώνα η φορεσιά                                                  

καλημεράκια αυγή κυρά                                       

φως κυρ γρύλε, έχε γεια                      

της πέρδικας χαράματα.                     

                               

 

 

Της χαραυγής φεγγίτης                          

αυγερινός αποσπερίτης

φωτοκράτορα ιππότης                  

πνεύμα φως η βρώση.                                           

 

 

 

Στης αυγής τη γοητεία                                              

η μέλισσα πρώτη κυρία

το πρωινό αρχής μαγεία                   

μέλι άνθη προσδοκία.                

 

 

 

Της ελπίδας ξύπνημα                                            

μύρια χρόνια ποίημα

τη ζωή ξανά κουρδίζει                    

και ρυθμό στο παραμύθι.                            

 

 

 

Αυγούλα κόρη της ημέρας

της μέρας ο ήλιος το λυχνάρι                      

νύκτα η μάνα της εσπέρας

μ’ όλα τ’ άστρα μα σκοτάδι.

 

 

 

Ίδιο νύκτα μέρα, τ’ άστρο ένα                         

στη πρώρα της ζωής παντιέρα 

μήτε ύπνο μήτε ξύπνιο η ψυχή         

μ’ αστέρια η εσπέρα, μ’ ήλιο η αυγή.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!