Στο αθάνατο χωριό

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Όπως είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας ο θάνατος
είναι λύτρωση από το μαρτύριο της αιωνιότητας.

Στο αθάνατο χωριό
Τα σταφύλια
Ποτέ δεν ωριμάζουν.

Τα δέντρα αειθαλή
Ποτέ δε χάνουν
Τα μαλλιά τους.

Οι κάτασπροι τοίχοι
Των σπιτιών
Ποτέ δε μαυρίζουν.

Τα άλικα κεραμίδια
Ποτέ δάκρυα
Δε σταλάζουν.

Οι καμπάνες χρυσές
Ποτέ θλιμμένα
Δεν ηχούν.

Μα οι άνθρωποι
Που άσκοπα
Και βαριεστημένα
Στους ασημί δρόμους
Κυκλοφορούν
Δεν ευτυχούν
Μες στο μαρτύριο
Ζουν.

[JOE C.]

Ευτυχισμένος είναι αυτός που μπορεί να νιώσει,ν'αντέξει και να αποδεχτεί το άγγιγμα της αλήθειας...

Είναι άξιος θαυμασμού...

Απίστευτα όμορφο!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα

[Ειρήνη]

Δεν ξέρω αν είναι έτσι....
Οι εικόνες του πανέμορφες!!!

[Χωρολάτρης]

Δεν διαφωνώ για το τέλος της αιωνιότητας που είπες...διαφωνώ όμως πως αυτό γίνεται δια μέσω του θανάτου..Αν το δεχτούμε αυτό ,θα πρέπει να αντιστρέψουμε τους όρους της ζωής και να κοιτάμε πιο κοντά έως μονάχα χάμω ....