*

Κρεμόσουνα  στον  αϊνά  από  το  κοτσανέλο ,

και  τ` όνομα  μαρκάριζες  μ` ενα  στραβό  πινέλο.

Ένα  τραγούδι  θλιβερό  σ` άκουγα  να  σφυρίζεις,

και  τ` ονομά  της  ... Νάντια  ...  να  σιγοψυθιρίζεις.

Ποτέ  δεν   την  ξεπέρασες, στο  βλέμμα  σου  το βλέπω ,

γι` αυτό  και  `γω  τα  λάθη  σου  συχνά  τα  παραβλέπω.

Ήσουν   κάποτε  λοστρόμος, σε  νησί  μεγαλωμένος,

είχες   όνειρα  και  πόθους …

Όσο προχωρά

η τυφλή προσέγγιση,

εμφανίζονται πόλοι.

Αναιτιολόγητη απόρριψη

ή βιαστικό δόσιμο.

Κάποια επίφαση ανάγκης

ντύνει το λάθος,

που σε ώρες στέρησης

της ουσιαστικής επαφής

με  τη Γη σου,

ζητά μηδενικά σημεία.

Και ο δρόμος

σκάβεται

απο κοντόφθαλμες ορατότητες.

Δεν οδηγεί

στον ισημερινό της γνωριμίας.

Κουπλέ

Κοίταξε  γύρω  σου  μη  τρέφεις  αυταπάτες

η  κοινωνία  μας  γεμάτη  άπο  αγάπες

που,  με  το  φως  του  φεγγαριού  έχουν  αρχίσει

και  τελειώνουνε  ο  ήλιος  πριν  να  δύσει…

ΠΑΝΑΓΙΑ-ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Μ' έγινε συνείδηση,

Και δε θα κάνω πίσω,

Να βρω κάποιο νόημα,

Στο κόσμο για να ζήσω.

Παναγία-Δέσποινα,

Σου το ζητάω για χάρη,

Να μη κλαίνε τα μάτια μου,

Να γίνω πια παλικάρι.

Δεν είναι άλλος…

*

Παντιέρα  ξένη  στον  ιστό,

καπετάνιος  σε  μπάρκο  πειράτα ,

μυρίζει  αλμύρα  και  ποτό ...

και  στη  πρύμνη  τ`αστέρια  φευγάτα.

Τρείς  βδομάδες  δελτίο  νερού 

και  θυμός  στον  αέρα  πλανιέται ,

στο  μυαλό  μου  ζεστά  αντηχεί

μια  φωνή που  ποτέ  δεν  ξεχνιέται

Απλυσιά ... ζέστη ... στόμα  στυφό 

και τα  τάγκια  μας  πιάσαν  πανιόλο ,

τούτη  η  ράδα  τραβάει  καιρό ...

θα τον …

Μικρός δεν καταλάβαινα τι είναι η αγάπη

ο έρωτας αν βρίσκεται μονάχα στο κρεβάτι

πως όλα τα καλά παιδιά είναι γραβατωμένα

και τα άλλα τα κωλόπαιδα σε κόλπα είναι μπλεγμένα

όποιος στους  δρόμους κατοικεί πουλάει ηρωίνη

και ο δικαστής ο δίκαιος στην φυλακή τον κλείνει

Και κάθομαι και σκέπτομαι εγώ σε ποιους ανήκω

δείχνω πως είμαι πρόβατο μα μέσα κρύβω λύκο

Όσοι είναι καλοί χριστιανοί συνεχεία νηστεύουν

οι άλλοι…

Γιώργο παράτα το πισί

και μπέκα στην κρυψώνα !

Πλησίασε το μέτωπο

του πούστη του τυφώνα !

Άναψ' το κηροπήγιο

και γράψε κάνα στίχο,

μέσα στο καταφύγιο…

Συμπτωματικά,

η ειλικρίνεια του αισθήματος

και η ψυχρή λογική,

έκαναν στην ύπαρξη

ακριβώς τις ίδιες προσφορές:

Σκέψη,

αβεβαιότητα,

και θυσία.

Απο κοινού λοιπόν,

θα διαχειρίζονται την ευλογία

και τη χτισμένη πληγή.

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣ

Ο έρωτας μας αυτός,

Είναι τρανός σταυραετός,

Πετά τη κάθε χαραυγή,

Να καμαρώνει όλη η γη.

Πονέσαμε πολύ καιρό,

Μα λες κι ήταν τυχερό,

Έπαψε το δάκρυ το καυτό,

Βρήκαμε το καλό εαυτό.

Ο έρωτας μας…

Δείξε μου το δρόμο σου

να’ ρθω ν’ ακολουθήσω

μες το σωστό ν’ αφουγκρασθώ

να μην γυρίσω πίσω.

Χόρεψαν οι χάρες σου…

*

Ο  καφές  μου  ζεστός  στο   φλυτζάνι ,

σφάλμα  μόνιμο  η  γυροπυξίδα ,

παλιός   ντόκος  σε  κάποιο    λιμάνι ,

παγωμένα  τα  μάτια  σου  είδα  …

Κάποιες  λέξεις  μπορώ  και  διαβάζω

στων  χειλιών  σου  την  πέτρινη  άκρη ,

τ` όνομα  μου  στο  έντυπο  βάζω  …

μία  σφραγίδα  ,  χωρίς  ένα  δάκρυ .

Ξημερώματα  στην …

Άηχο όνειρο

και δήθεν διαφυγή

απο την πραγματικότητα.

Στοιχειωμένα ξυπνήματα,

από σατανικές ομοιότητες

με δύσκολες στιγμές,

όπως εκείνη,

κατά την οποία η επαιτεία

για παροχή αισθημάτων,

λάμβανε χώρα μέσα στη σιωπή.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ



Ο Αύγουστος λιαζότανε στην ακροποταμιά

-παλληκαράκι ολόγυμνο, μ' αχτένιστα μαλλιά.



Σαν σταφυλάκι άγουρο, στ' αμπέλι το ξερό,

βροχούλα παρακάλεσε να στείλει, το Θεό.



Κι Εκείνος επαράκουσε.Του 'στειλε τη χρυσή

τη λύρα του θεού Ερμή, δυο θάλασσες κρασί



κι εφτά τζιτζίκια να του λέν' , βράδυ-πρωί στ' αυτί,

του Θοδωράκη τη "Μυρτιά" και τ' "Άξιον Εστί".



Κι όλο γυρνάει ο Αύγουστος πιωμένος μες στα ρέματα…

Στης Τροίας βαθυστόχαστα

ζεις φυλακισμένη

Ελένη που το αύριο

δεν ξέρεις τι προσμένει.

Κλαγγές των όπλων προσμετράς…