Το πεπρωμένο είναι πάντοτε το ίδιο

[Δημήτρης Φάββας]

Δικούς μου δρόμους  στη ζωή εγώ χαράζω

στους ανηφόρους σταματώ κι αναστενάζω

και ξαναρχίζω την πορεία μου και πάλι

κι ο χρόνος πίσω στο κυνήγι μ’ έχει βάλει

αλλά στο τέρμα κάθε δρόμος όταν φτάσει

δεν είναι ψέμα  πως το τέλος δεν θ’ αλλάξει

το πεπρωμένο είναι πάντοτε το ίδιο

το φως κλεμμένο, το σκοτάδι δίχως ήλιο

 

το πεπρωμένο μας όλοι το ξέρουμε

κάνουμε όνειρα για ότι θέλουμε

κι όλο παλεύουμε και κουραζόμαστε

να’ χουμε κάτι για να θυμόμαστε

κι όλο παλεύουμε να αποκτήσουμε

και να χαιρόμαστε όσο θα ζήσουμε

πότε κερδίζουμε και πότε χάνουμε

και κει που θέλουμε, ποτέ δεν φτάνουμε

 

ο χρόνος όμως κάποια μέρα θα με φτάσει

και τότε όταν τον αγώνα θά ‘χω χάσει

θα σταματήσω της πορείας μου το δρόμο

θα υποκύψω στης αλήθειας μου το νόμο

θα ‘χω κερδίσει μιας ζωής την περιπέτεια

και σταματήσει του αγώνα τη συνέχεια

το πεπρωμένο είναι πάντοτε το ίδιο

το φως κλεμμένο, το σκοτάδι δίχως ήλιο

 

04/06/08

 

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Ωραιότατο .............!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Την Καλημέρα μου Δημήτρη !!!!!!!!!!!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

Γεια σου Δημητρη

[Βασίλης Ασπρογειάτης]

Θαυμάσιο!!!!!!!!!

Καλημέρα Δημήτρη...

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Την καλημέρα μου !

[Ειρήνη]

[Ειρήνη]

κι ο χρόνος πίσω στο κυνήγι μ’ έχει βάλει

 

Πολύ ωραίο Δημήτρη!!!

[Παντελής]

σημασία έχει το ταξίδι και να το κάνουμε μέχρι τέλος Δημήτρη.

 

να είσαι καλά φίλε.