Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Αδιέξοδο...

Ολοι μου λένε είσαι γκρεμός

Όλα σε σένα ο εχθρός ο ανελέητος χαμός

Κι όμως το είναι μου σπαράζει που δεν σ’έχω…

Ολοι φωνάζουν μακριά

Από την ψεύτικη γητειά την αγκαλιά σου

Κι όμως η σκέψη μου φωνάζει τ’όνομά σου

Όλα σε σένα νοσηρά

Ανήλιαγα λημέρια όσα μου τάζεις

Κι όμως εκεί θέλω να μπώ να με κοιτάζεις

Όλα για σένα ένα μη

Μια απαγόρευση αυστηρή η ύπαρξή σου

Όμως σκοτώνομαι για μια στιγμή μαζί σου…

Το αδιέξοδο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 16:44 — 4 σχόλια

ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Στην οδο τη αμαρτιας

περπατησαμε εμεις

και απο γνωστου και φιλους

δε μας θελει πια κανεις

ερωτας μας συνεπηρε

και μας σηκωσε ψηλα

που οι ενοχες δε φτανουν

κι αναθεματα δεν πιανουν

κι η αγαπη ξεγελα

--------------------------------

Ρ

-------------------------------

Ομως εφτασε η ωρα

τη αληθειας της πικρης

και το πιο πικρο ποτηρι

θα το πιω και θα το πιεις

τη κατακραυγης ποτηρι

γιοματο με δηλητηριο

σ εξορια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 16:34 — 3 σχόλια

TΙ ΠΑΘΑΙΝΩ Η ΚΑΛΟΥΛΑ!!!

Στο τηλέφωνο σε παίρνω
εσύ όμως το χεις κλείσει
στα μηνύματα που στέλνω
δε μου έχεις απαντήσει.

Και το έριξα στη μάσα
τι παθαίνω η γυναίκα
τρώω μέχρι και ποτάσσα
κι έχω γίνει σαν ντερέκα.

Πιο φαρδιά πια έχω γίνει
απο αψηλή καλέ μου
αχ μωρέ αγαπουλίνι
πριν να σκάσω μίλησε μου.

Ήμουνα μία βαρκούλα,
τώρα φορτηγό καράβι
η ψυχή μου η καλούλα
τα πανιά γι' απόπλου ράβει.

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 14:00 — 9 σχόλια

Σε λάτρεψα

Σε λάτρεψα
Στίχοι: Μητροπούλου Μιμή

Πόσα βράδια χαλάλισα
για σένα να γραφώ
πόσα βράδια ξενύχτησα
όνειρα να πλάθω

Πόσα δάκρυα έχυσα
πάνω στη μελάνη
πολλά χαρτιά έσκισα
για μια αγάπη πλάνη

Πόσες φορές σε ύμνησα
πάνω στη γραφή μου
άλλες φορές σε μίσησα
που μπήκες στη ζωή μου

Πόσο πολύ σε πόνεσα
εγώ το ξέρω μόνο
πόσο όμως σε λάτρεψα
δεν στο ‘χω ειπωμένο

23-10-09

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 13:07 — 9 σχόλια

Σβηστά κεριά …

*

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 7:35 — 8 σχόλια

Υπάρχουνε κάποιες ψυχές

Υπάρχουνε κάποιες ψυχές

που ο Θεός σταμπάρει,

του κόσμου όλα τα βάρη

νά 'χουν επωμιστεί,

κάποιες ψυχές παράφρονες

που στων καιρών τις δίνες

παίρνουνε τις ευθύνες

για ό τι γκρεμιστεί.

Υπάρχουνε κάποιες ψυχές

μες του βοριά το μάτι,

στου πόνου το παλάτι

τους βγάζει το στρατί,

μπροστά τους του ορίζοντα

τα τέσσερα σημεία

το άδικο κι η βία

όπου επικρατεί.

Υπάρχουνε κάποιες ψυχές

που τρων όλη τη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 0:00 — 15 σχόλια

Μια ζωή ........

Μια ζωή γραμμένη σε ποιήματα

Σε ανώφελα του πάθους κρίματα

Σε όνειρα κ’ελπίδες σκέτα σκόνη

Ανάσα ο αγέρας που σκοτώνει

Και των ματιών μας τ’άψυχο φως

Στη νύχτα φαντάζει σαν θεός

Μια ζωή τρελά παραστρατήματα

Σε ανέλπιδα της μοίρας κύματα

Σε αγάπες κ’αισθήματα ληγμένα

Σε παιχνίδια της καρδιάς στημένα

Χαρές ταγμένες στην μιζέρια μας

Στη γη, στον ουρανό , στ’αστέρια μας

Μια ζωή δειλά παραπατήματα

Σε ανέμελα της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 21:18 — 9 σχόλια

Αντίο

Έχοντας ορίσει το χρόνο άφιξης τους,

οι αλλαγές στην ζωή μας,αιφνιδιαστικά

εμφανίζονται.Και καθοριστικά.

Αντικατροπτίζουν.Ανακαλύπτουν.

Στροφές και συμπεριφορές.

Δεκτικές κι αντιδραστικές.

Ικανές να ανατρέψουν τις αντάρες.

Που εντός μας θεριεύουν,καταναλώνοντας

της ψυχής μας αποσπάσματα.

Που ηδονικά τις ανάσες μας αποσπούν,

και πυκνώνουν ανεξέλεκτα.

Παρορμητικά αποφασίζω,

ανώριμα να εκραγώ και

όσο με πιέζουν,να τις πιέσω.

Τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 — 18 σχόλια

H KAΛΟΥΛΑ ΜΟΥ ΨΥΧΟΥΛΑ!!!

Δε σου ζήτησα ποτέ μου

απ αγάπη τίποτ αλλο

εσύ όμως ουρανέ μου

πόνο μου έδωσες μεγάλο.

Όλη σου την είχα δώσει

τη ψυχή μου τη καλούλα

και σου είχα αφιερώσει

τα ποιήματα μου ούλα.

Βάρα Αποστόλη βάρα

χτύπα με και ας πεθάνω

κι αν με λες παραπονιάρα

ούτε ένα αχ θα κάνω.

Η καλούλα η καρδιά μου

κι η κορμοστασιά στο μνήμα

τα διακόσια τα κιλά μου

πως θα λοιώσουνε εκείνα.

Όμως και από τον τάφο

από… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 11:33 — 12 σχόλια

Άλλος …

*

Μέσα σ`ένα αεροπλάνο τη συνείδησή μου χάνω ,

Γολγοθάς μπροστά μου πάλι , σαν πεθάνω ποιός θα ψάλλει ,

στο κορμί μου χίλιες σφαίρες , ψυχοράγισμα στις ξέρες ,

σαν διάττοντες αστέρες πάνε κι έρχονται οι μέρες ,

έκλεισα τα μάτια λίγο , μήπως έτσι και ξεφύγω ,

ψάχνοντας στην ηρεμία , ψυχική ισορροπία ,

κι έτσι ... μια ανάσα πήρα ... χάθηκα στου νου τη σπείρα ,

φως ... φωνές ... ορμές και σκέψεις ... ποιό μπορείς να παραβλέψεις ...

εξουσία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 10:30 — 11 σχόλια

Μοναχική μου αγάπη

Μοναχική μου αγάπη, λύπη μου ασημιά

στης νύχτας τους καθρέφτες προβάρω φορεσιά...

Να βγώ με το φεγγάρι δυο ημερών μωρό

να παίξουμε στο ζάρι ζευγάρωμα κρυφό...

Στης σιγαλιάς τους ήχους τραγούδι μυστικό

με τον αέρα στέλνω το λάγνο του σκοπό...

Να φτάσει στην καρδιά σου ν'αλλάξει το σφυγμό

ν'αγγίξει τα μαλλιά σου χάδι μου μαγικό...

Των αστεριών γεφύρι να ενώσει δυο πνοές

που αντίκρυ κατοικούνε σε χωριστές ζωές...

Απόψε ν'αναστήσει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 10:00 — 6 σχόλια

στο περβολι τ΄ουρανου

Φυσηξε ενας ερωτας

μαγιαπριλα γιοματος

και γιοματαρι γιομισε

του βαρελιου ο πατος

Του βαρελιου της ανοιξης

με νεες χαρμολυπες,

..τα χερια της σαν λυκνιζε

ανθιζανε τουλιπες.

Και χερουβειμ κατεβηκαν

γεφυρια να κρατανε,

στα συννεφα που στησαμε

να μην παραπαταμε

Γεφυρες για ν΄αλλαζουνε

ονειρα οι καρδιες μας,

ν΄ακροβατουνε γελαστες

σαν σμιγουν οι ζωες μας

Καρδιες που τις εταζουνε

η μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 23:02 — 10 σχόλια

Ξημέρωσα στο Χάραμα ( μελ )

Στη μόναξιά μου φόρεσα

μαύρο , μακρύ φουστάνι.

Πικρά στη φόδρα χώρεσα

τραγούδια του Τσιτσάνη.

Συννεφιασμένη Κυριακή...

Κι έπινα του θανάτου

να ζαλιστεί η λογική

μεσάνυχτα Σαββάτου...

R : Ξημέρωσα στο Χάραμα

με δυο ποτήρια μπρος μου

και το δικό σου τ' άρωμα

μυριστικό του κόσμου.

Της Γερακίνας είμαι γιός...

Ας ήμουν και γεράκι

κι όχι στα νύχια καθενός

φτωχό περιστεράκι....

© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 22:30 — 27 σχόλια

Το ναυάγιο

Το ναυάγιο

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ναυαγισμένο καράβι τσακισμένο

Σε ρούφηξε η θάλασσα

Και σ’ έφτυσε στην άμμο

Σαν κουκούτσι

Τουρίστες μαθητές και δάσκαλοι

Άφωνοι αγναντεύουν

Από ψηλά σαν θαλασσοπούλια

Το αφρισμένο κύμα

Να γλείφει το σκουριασμένο σου κουφάρι

Σε μηχανές και μνήμες αποτυπώνουν

Την εικόνα ενός θανάτου

Το θάνατο ενός ονείρου

Και ο μύθος προσκαλεί

Τη φαντασία μας σε γλέντι

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 19:24 — 11 σχόλια

Είμαι καλά!

Είμαι καλά! Μ' αρέσει η ζωή!

Καί τη διάθεσή μου δεν χαλάνε

οι ατυχίες που 'ρχονται και πάνε,

χαμογελάω περπατόντας στη βροχή.

Είμαι καλά! Οσο κι αν επιμένουν

τα ζώδιά μου και μου λένε πως

και σήμερα κι απο 'δω και μπρώς

μόνο προβλήματα με περιμένουν.

Είμαι καλά! Είμαι το καλοκαίρι!

Κι ας φυσάει και χιονίζει διαρκώς

και μες στα συννεφα μπερδεύεται το φως

εγώ τον ήλιο έχω μες στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mar Tim Ar στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 18:00 — 15 σχόλια

Ρωγμη

Τις νυχτες σκορπας

να μην ερχονται αγαπες,

παλιες στο μυαλο μου

γλυκιες λησμονιες,

να μεινουν ζητας

των ονειρων οι στρατες

δικες σου που να΄χουν

μικρες προσμονες

Τα χερια μου δενεις

στα μαυρα μαλλια σου

μην τυχει κι αγγιξουν

μια αλλη ψυχη.

ξανα με μαθαινεις

τα αγια φιλια σου,

ξανα σε λατρευω

και ΄γω απ΄την αρχη.

#

Μα που να βρουμε μια ρωγμη , (ρεφραιν)

για να υπαρχουμε,

ρωγμες δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 14:06 — 9 σχόλια

Λυκόφως …

*

Κρυμένος πίσω απ τον δυσμικό ορίζοντα

με φως τις ράχες χρύσωνε του πράσινου βουνού ,

αργά βασίλευε ο ήλιος ... μεγαλόπρεπα

σκιαγραφόντας τις ακτές της Κοτονού .

Τρεις μέρες δρόμο πίσω μας μένει το Μαρακές

τραγούδι καμηλιέρικο λένε οι Βεδουίνοι ,

της αραπίνας το φιλί αγιάτρευτη πληγή

κάποτε επουλώνεται αλλά ποτέ δεν κλείνει .

Σε τούτες δω τις θάλασσες πάντα νωχελικά

οδεύει το φθινόπωρο νωθρό προς τον Χειμώνα ,

τον χρόνο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 9:46 — 12 σχόλια

Χάρτινο καραβάκι …

*

Χάρτινο καραβάκι στο γυαλό

των παιδικών μου χρόνων η παρέα ,

μαζί σου αρμενίζω μεσοπέλαγα

σαν το καράβι μας χορεύει στη μαρέα .

Γόνιμο άρωμα φυκιών του Μαρακές

Φελάχας άγγιγμα , δαγκωματιά στο στόμα ,

σαν ο καιρός γυρίσει στο Γαρμπή

μυρίζει πάντα ιδιόμορφα το χώμα .

Μπροστά μου φανερώνεται ξανά

της εσπερίας η μενεξεδένια δόξα ,

Ιαπωνία - Σαν Φραντζίσκο καταχείμωνα

ευχή μου το `δωσες … απόφευγε τα τόξα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 9:43 — 8 σχόλια

Μπάρκο με το Μάρκο ( μελ. )

Βούλιαξα σε μια ρετσίνα

και σαλπάρισα γι’ Αθήνα.

Νεα Υόρκη, Πόρτο,Μπάρι,

Καλαμάτα, Κολυμπάρι.

Δυο κλαρίνα για ναυτάκια,

δυο μπουζούκια στα πανάκια,

παίζανε αβέρτα Μάρκο

κι είχαμε ωραίο μπάρκο.

Ρεφρεν :Ντράγκα-ντρούγκα,ντράγκα-ντρούγκα

τα μπαγλαμαδάκια που ’ν’ τα,

να τα βάλουμε στην πλώρη

να ψαρώσουνε οι φλώροι?

Ντράγκα-ντρούγκα,ντράγκα-ντρούγκα

άιντες πιάσαμε Ελούντα

Παραέξω απ’ τις Εβρίδες

δυο Εγγλέζοι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 19 σχόλια

Έχει και ήλιο σήμερα.

Μουρμουρίζω,

Τραγουδάω,

Κοιτάζω

Δεξιά – αριστερά.

Προσπαθώ

Νε κρατήσω «ίσες αποστάσεις».

Να καταλάβω

Και τις δυο πλευρές.

Δεν τα καταφέρνω.

Καταλαβαίνω μόνο τη μία.

Μόνο αυτό.

Δεν μπορώ να κάνω και τίποτα άλλο.

Γι’ αυτό θα συνεχίσω

Να τραγουδάω

Και να γελώ.

Χωρίς να ψάξω τι φταίει.

Ίσως φταίει

Που παρόλο το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 10 Ιανουάριος 2010 στις 18:20 — 16 σχόλια