*

Σκυφτός εργάζεσαι κι ώρες ατέλειωτες
κτυπάς αμίλητος το ματσακόνι ,
όλος ο κόσμος σου άλμυ και σίδερο
ένα μονόπρακτο που δεν τελειώνει .

Όνειρα που` χτιζες , κάστρα που ρήμαξαν ,
χλωμά φαντάσματα του χθες οι σκέψεις ,
κι ήρθε το σήμερα , άλυκο σάβανο ,
μα πως το όραμα να παραβλέψεις ;

Ψυχή και σώμα μου , ματιά μου πύρινη ,
κάθε σου κίνηση μια αυταπάτη ,
ορμές και πάθη μου , του νου εκτρώματα ,
κι όσες αγάπησα , άγνωστα κράτη .

Σκουριά και θάλασσα , εχθροί μου μοιάζουνε ,
τρώνε τις σάρκες μου και τις στιγμές μου ,
κι έτσι θεριεύουνε και ξαναγίνονται ,
θεές που λάτρεψα και μαγισσές μου .



* * *



Παρατηρώντας τον οποιοδήποτε χώρο στο κάθε καράβι μπορείς εύκολα να καταλάβεις ποιοι ήταν οι προηγούμενοι που πέρασαν πριν από εμάς . Μπορείς να διακρίνεις τον μερακλή και τον καθαροδούλη , από τον τσαπατσούλη μπαρκαρούτσο .

Αραιά και που κάποια ιδιοφυής πατέντα , άξια για βραβείο , καλύπτει κάποια ανάγκη του πλοίου με τρόπο αξιοπρόσεκτο και αξιοθαύμαστο . Στα παλιά πλοία συναντάς συχνότερα κάθε λογής ιδιοκατασκευές . Η δουλειά του μαγκιόρου ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες , όπως η μύγα μέσα στο γάλα, από του ατζαμή και του κακοτεχνίτη .

Οι καμπίνες , ειδικά του πληρώματος , είναι καταταλαιπωρημένες , έχοντας υποστεί την φθοροποιό διαδικασία εναπόθεσης της προσωπικής σφραγίδας του κάθε τυχάρπαστου ναυτεργάτη της εκάστοτε πατρίδας .

Μπουλμέδες γεμάτοι με τρύπες και σημάδια , άλλα φανερά και άλλα σβησμένα με τον καιρό . Καμμιά φορά στο πίσω η στο κάτω μέρος των συρταριών είναι χαραγμένο το όνομα και η χρονική περίοδος της θητείας του ναυτικού που φιλοξενήθηκε στην συγκεκριμένη καμπίνα .

Άλλοτε δίπλα στο όνομα του θα δείς και κάποιο άλλο , γυναικείο … ακόμη και το όνομα κάποιου πόρτου , μάζι με την κλασσική ραγισμένη καρδιά , την τρυπημένη από στιλέτο που στάζει αίμα και μία λέξη μόνο … amor , love , mahal …

Χρόνια τώρα , μια σκέψη αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του πνευματικού μου οικοδομήματος περί των σχέσεων πλοίων και ναυτικών . Η φευγάτη σκέψη - που αν και θα σας καταθέσω , δεν σκοπεύω δογματικά να επιμείνω για την ορθότητα της , ότι ο ίδιος o εαυτός μας - και όχι το φθαρτό υλικό σώμα μας αλλά η ψυχή μας η ίδια - δεν φέυγει ποτέ από το πλοίο μας , μα βρίσκεται εκεί . Και θα βρίσκεται για πάντα εκεί . Και θα είναι για πάντα ένα κομμάτι του . O ταυτισμός στην ανθρώπινη φύση είναι ενδιάθετος , βιολογικός .

Όπως το ίδιο πιστεύω ότι συμβαίνει και με όλους τους υπολοίπους όσους σχετίζονται με καποιο τρόπο μαζί του . Το εσώτερο είναι μας δεν φέυγει ποτέ από το πλοίο . Ακόμη και όταν ξαμπαρκάρουμε , ένα κομμάτι μας παραμένει για πάντα εκεί . Η υπαρξή μας βρίσκεται κατακερματισμένη και διάσπαρτη στα μήκη και τα πλάτη όλης της γης εγκλωβισμένη στο σκαρί του κάθε πλοίου που περάσαμε , μαζί με εκείνη του ναυπηγού και του κάθε τεχνίτη της γυάρδας που χτίστηκε .

Kαι παραμένει εκεί , εως εκείνη τη στιγμή …Έως εκείνη την στιγμή, εκείνης της ημέρας , που το καράβι μας νικημένο από την άνιση μάχη με τον πανδαμάτωρα χρόνο , θα παραδώσει ολοκληρωτικά το πνεύμα του στον καλό Θεό των κουρασμένων καραβιών .
Έως το τέλος του χρόνου .


* * *


Όταν ζεις με φαντάσματα , πάντοτε ψάχνεις για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...

Από Ταρραγκόνα - Ισπανία , Παρασκευή 11 Μαίου 2007
εως Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007 , εν πλώ για Σάντος - Βραζιλία

Προβολές: 50

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 8:57
Την θερμή καλημέρα μου , στην όμορφη παρέα μας !!! ...
Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 9:46
Σκουριά και θάλασσα , εχθροί μου μοιάζουνε ,
τρώνε τις σάρκες μου και τις στιγμές μου ,
κι έτσι θεριεύουνε και ξαναγίνονται ,
θεές που λάτρεψα και μαγισσές μου .
Φανταστικο!!!
Απογραφη μιας ολοκληρης ζωης στη θαλασσα!!!
Γιαννη την καλημερα μου
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 13:28

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 13:48

Σχόλιο από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 17:51
Μου αρεσει παρα πολυ η γραφη σου μπραβο και παλι μπραβο!!!
Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 21:27
Πανέμορφο, να΄σαι καλά....
Σχόλιο από τον/την morsecode στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 22:20
οπωσδηποτε συμφωνω μαζι σου καπταΓιαννη.ειναι μερος της ερωτησης που εχει υποβαλλει ο Καββαδιας."μας πηγαινουνε τα μπαρκα 'η εμεις τα πηγαινουμε;"ειναι μια ερωτηση αναλογη του "ο μπουσουλας στρεφει 'η το καραβι;".η απαντηση ειναι πως μας πανε και τα παμε.κι επειδη ξερεις καλα πως αν και τα θεωρουν αψυχα οι αλλοι εμεις ξερουμε πως εχουν κι αυτα ψυχη.μια ψυχη που απαρτιζεται απο ολους τους ναυτες που τα ταξιδεψαν.καλους,κακους,μαγγιορους 'η αλεξιπτωτιστες.κι ειναι ωραιο αυτο γιατι καθως κομματια της ψυχης μας μενουν ναυτολογημενα για παντα η ιδια η ψυχη μας μεγαλωνει κι απλωνεται σ'ολη την σφαιρα.οσο για τις γραφες στα συρταρια χαμογελασα γιατι δεν νομιζω ναναι ναυτης που δεν τοχει κανει.ειναι ομως κι αυτο κατι μεγαλο γιατι ειναι νικη πανω στην ληθη.οσο ζει το σκαφος υπαρχει η γραφη οτι εκει ηταν(υπηρξε) ο Γιαννης 'η ο Μητσος κι αυτο ειναι αποδειξη οτι ζησαμε!...νασαι παντα καλα.Δ
Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 23:39
Αγαπητέ μου Δημήτρη ... χαίρομαι που τα ξαναλέμε μετά από τόσο πολύ καιρό ...

Όσο και να σου φαίνεται απίστευτο δυστυχώς η ευτυχως δεν έχω διαβάσει Καββαδία παρά μονάχα την " βάρδυα " τον καιρό που ήμουν ακομη δοκιμος στις αρχες του 80 και έχω ακουσει κάποια τραγούδια προ ετων απο την Μαρίζα Κωχ ...

Όσο για το ευτυχώς ... θα ηθελα να μην παρεξηγηθώ αλλα έχει να κάνει μονάχα με το ότι διαβάζοντας κάποιον τοσο σπουδαίο κινδυνεύεις να παρασυρθεις και να τον αντιγράψεις ... εννοεις τι εννοώ ... ασφαλώς σε καμμιά περιπτωση δεν θετω θεμα συγκρισης , αλλα χαίρομαι που έχω διατηρήσει την αυθεντικότητά μου ...

Ήταν χαρά μου που άκουσα νέα σου !!!

Να έχεις μιά καλή χρονιά ...
Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 9 Ιανουάριος 2010 στις 10:53
ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ....ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΕΖΟ Η ΠΟΙΗΣΗ ,Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ////
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 9 Ιανουάριος 2010 στις 20:11
Κι εσύ μερακλής Γιάννη!
Πολύ καταπληκτικό!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services