Κάποια Χριστούγεννα παλιά

τότε που είμασταν παιδιά

κι ήταν ο κόσμος όλος γύρω μια μαγεία!

Τα χρόνια πέρασαν γοργά,

αλλάξανε όλα κι όμως να...

πάντα η θύμηση κρατάει τη γοητεία!

Τώρα δεν είμαστε παιδιά,

όμως η φλόγα στην καρδιά

ποτέ δε σβήνει!

Αυτή ζεσταίνει το κορμί,

αυτή η αιτία κι η αφορμή,

δρόμους ανοίγει!

Κράτα τη φλόγα στην καρδιά

κι αν σε πικράνανε πολλά...

ασ' τα να…

Να έχεις ένα ύφος δε βαριέσαι

ρηχά κάτω απ το γόνα συλλογιέσαι

τριγύρω σου οι άνθρωποι αγρίμια

και μέσα η ζωή σου σε συντρίμμια…

Ο ομιλητής ήταν κομψός,

παγκοσμίου φήμης και

ερμαφρόδιτος φυσικά.

Καθηγητής.

Ή μήπως Καθηγήτρια?

Ξερόβηξε και είπε σιγανά:

Το ειδεχθέστερο έγκλημα

του ζώου που καλούμε

με τον όρο ''άνθρωπος''

είναι όταν χρησιμοποιεί

το ρήμα ''αγαπώ''.

Σήκωσε το κεφάλι που

κοιτούσε στο πάτωμα.

Το αμφιθέατρο είχε αδειάσει.

Ή μήπως ήταν εξ'αρχής άδειο?

Μάζεψε το χαρτοφύλακα του.

Έφυγε σφυρίζοντας για το…

Εμείς καταδυθήκαμε
σε μιά μη κτητική αγκαλιά.
Τα χαμένα μας όρια,
στα αζήτητα.
Είναι το πρώτο μας φιλί
που δε φοβάται τον πνιγμό.

Μη μου στεναχωριέσαι

  Με το παραμικρό

Στ’όνειρο να ξεχνιέσαι

  Κι ας φαίνεται μισό

Μαζί με τα αστέρια

  Στη νύχτα να γελάς

Κι απλώνοντας τα χέρια

  Τις πίκρες να σκορπάς…

επάνω ο Δεκέμβρης στο κλαρί

εχτένισε τα κάτασπρα μαλλιά του

κι η βαρυχειμωνιά σκυφτή ,γυρτή

εβιάστηκε να μπει στην αγκαλιά του

κι αυθόρμητα στην κάθε χτενισιά

λυγάνε τα κλαριά τα μαραμένα

και τα παιδιά λέν έξω από την εκκλησιά

χριστουγεννιάτικα τραγούδια μαγεμένα

μεσάνυχτα.. η σκέψη τρέχει.. σταματά,

μες την…

Στο σενάριο της ζωής μου σ'έβαζα πρωταγωνίστρια.

Και εμένα δίπλα σου συμπρωταγωνιστή.

Αξεπέραστο δίδυμο θα ήμασταν στο σανίδι.

Το ήξερα. Και'γω. Και'συ.

Όλες οι πρόβες μας μια λαμπρή πρεμιέρα.

Μας φανταζόμουν κάποτε τους δυο μας στην Επίδαυρο.

Μα εσύ κρυφά στα καμαρίνια άλλαζες τους ρόλους.

Στο τέλος πάντα έπαιζες αυτό που διάλεγες.

Κι'εγώ έπρεπε να παίζω πάντα ότι μου μοίραζες.

Σου'χα κι'αδυναμία, το'ξερες τόσο καλά.

Ήσουν η μούσα μου πως να…

Από στιγμές είναι φτιαγμένη η ζωή

κάθε στιγμή είναι συνέχεια μίας άλλης

και λίγο-λίγο σε σειρά μοναδική

είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι οι άλλοι

κάθε στιγμή, ποτέ της πίσω δεν γυρνά

και μία-μία τις σταγόνες της ρουφάω

απ’ τις σταγόνες μία θάλασσα πλατιά

και όσο πίνω τόσο πιο πολύ διψάω

σε ένα δρόμο μέρα-νύχτα προχωρώ

και όλο πιο κοντά το τέρμα του ζυγώνει

κάθε στιγμή μοναδική κι όλο διψώ

αλλά η δίψα μου ποτέ δεν…

ΜΗ ΠΕΡΝΑΣ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Μη περνάς έξω απ’ το δικό μου σπίτι,

Τινάζεις τα θεμέλια του με δυναμίτη,

Μη περνάς έξω απ’ το δικό μου σπίτι,

Δε χωρώ πια μες όλο τον πλανήτη.

Μη περνάς έξω απ’ το δικό μου σπίτι,

Τι παρτίδες ζητάς με μένα τον αλήτη,

Μη περνάς έξω απ’ το δικό μου…

Διαφημίζεται  ότι  εντός  ολίγου  η  στις  αρχές  του  2012  θα  κάνει  πρεμιέρα   στους  ανά  τον  κόσμο   κινηματογράφους  η  νέα  επική  ταινία,  με  τίτλο «Το κυβερνητικό  έργο»!

Πρόκειται  για τη μεγαλύτερη  και  ακριβότερη …

===========================

.

Εγώ είμαι η φωτιά εγώ και το μαχαίρι

εγώ κι ο θάνατος στου χάροντα τ’ αγέρι

είμαι η ζωή που βγαίνει απ’ τη μήτρα

παιδί του χώρου και του χρόνου η γεννήτρα.

Είμαι η φλόγα που αιώνια μέσα καίει

αυτή η άσβεστη που τραγουδάει και κλαίει

που δίνει κίνηση στα κύτταρα του χάους

ζω στους οργίλους μέσα και στους πράους.

Είμαι η δύναμη στο σύμπαν η αιώνια

μιλώ μ’ αγγέλους η…

===================

.

Κυρά, της πόρτες άνοιξε

μην τις κλειδαμπαρώνεις,

ξεκλείδω τα λουκέτα σου,

μη την καρδιά πληγώνεις …

Βγάλε τη μήνι απ’ τα βαθειά

και τη χολή σου αραίω,

ρίξε νερό στο αίμα σου

ακόμα οσο αναπνέω …

Κοίτα κυρά νησιώτισσα

‘πώς ο αητός τον κόσμο,

φαντάζει αγνός από ψηλά

μύρο, φτελιά και δυόσμο …

Σπάσε την πέτρα της καρδιάς

ανθούς να…

Να!

Αποκαλύπτονται

οι νεκρές γωνίες,

που αλλοίωναν το τοπίο.

Κομμάτι κομμάτι,

όπως εξελίχθηκε

η εξόντωση του ιλίγγου,

που ακολούθησε την κλίμακα,

με βάση την οποία

βάθυνε μια θέση

στον ψηλότερο βράχο,

με το αίμα της,

η απεραντοσύνη.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Μετα από πολλά τοφαλοκαπακώματα,νάσου και η εύθραυστη και διάφανη Αννούλα επαρκώς σανιδωμένη και πολύ έγκυος!

Ο Ερρίκος τρισευτυχισμένος,νοιώθοντας πως έφτασε η ώρα να αποκτήσει ρσενικό διάδοχο ,έχτισε στα σβέλτα ένα τεράστιο παιδικό δωμάτιο φυσκάροντας το με ένα σωρό αγορίστικα παιχνιδάκια,τουτέστιν καταπέλτες,αρκεβούζια ,ξύλινα αλογάκια καθώς και μπόλικα στρατιωτάκια επι…

Στο εξής,
θεωρούμαι μόνος.
Μπορώ
-και το κάνω-
να φιλήσω
το σαρκίο της επιβεβαίωσης,
αλλά η πικρία δεν φεύγει.
Είναι σε τήξη,
κάτι βαρύγδουπες λέξεις,
που τις κράτησα αρτιμελείς,
όσο γινόταν,
στη σκέψη,
για ώρα δικής μου ανάγκης,
και των οποίων το στέρεο όνομα
θα έκανα χρήση,
ως εξασφάλιση θάρρους,
πριν να κατηγορήσω τον κόσμο μου
για εγκατάλειψη.