-καλώς τον Συνταγματολόγο πάσης αντισυνταγματικότητας !

-καλώς σας βρήκα άρχοντα του υπερδανεισμού !

-όμως σε βλέπω να ριγείς και ανησυχώ !

-τρέμω σχήμα οξύμωρο !

-και γιατί να τρέμεις μογγολομούρη μου ?

-να,εκείνο το «κατά συνείδηση» με αγχώνει !…

ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ

(Έχουμε ;;;;)

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΠΟΙΗΤΕΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΤΕ.

-Μεγαλοδύναμε,να σας ρωτήσω κάτι?

-ευχαρίστως τέκνο μου !

-πώς θα μοιάζει ο αντίχριστος ?

-τι εννοείς Ανδρέα ?

-μήπως,θα είναι φαλακρός?

-ίσως !

-μήπως θα έχει και μουστάκι?

-ίσως !

-μήπως θα κάνει και ποδήλατο?

-ίσως !

-μήπως και κανό ?

-ίσως !

-ώχ !

-γιατί «ώχ» τέκνο μου ?

-γιατί μου φαίνεται πως έσπειρα ,το τέλος του κόσμου !

Μαράκος

Μούπ' ο βοριάς αν συμφωνώ,

Μαζί του να με πάρει,

Να ανεβώ στον ουρανό,

Να πάμε στο φεγγάρι!.

Μα εγώ κοιτούσα την βροχή,

Που έπεφτε στην λάσπη,

Δεν θα σ' αφήσω μοναχή,

Ποτέ,…ποτέ!....αγάπη!..

Ήλθ' o νοτιάς το δειλινό

Και μούφερ' εν' αστέρι ,

Nα μου γελά όταν πονώ,

Να μου κρατά το χέρι!..

Μα εγώ κοιτούσα την βροχή,

Που έπεφτε στην λάσπη,

Δεν θα σ' αφήσω…

Βρες το κουράγιο σου και γέλα

Δες την αλήθεια σαν τροχό

Ξέχνα τα πάθη σου σαν στάχτη

Που ταξιδεύουν στη σιωπή

Απ΄το τραγούδι μου ξεκίνα

Μη ξαναρχίζεις τη ντροπή

Τ’αγριοπερίστερα  καλπάζουν

Στο μισοσκόταδο που ζεις

Καράβια μαύρα σε πλευρίζουν

Στις άσπρες θάλασσες του νου

Ανάγλυφες οι πονηριές σου

Σε φόντο πράσινο βαθύ

Να’ναι καλά το πέταγμά σου

Σε παραδείσους…

''''''''''''''''''''''''''''''''''

Στο καφενείο ενός χωριού

μιά νύχτα όπως μπήκα,

στ’ άδηλο φώς του φαναριού

πέντε αδέρφια βρήκα ...

Τους γνώρισα απ’ τα παλιά

στη θλίψη ήταν χωμένοι

κοιτάζονταν χωρίς λαλιά

κατασυντετριμμένοι ...

«Τι γίνεται ωρέ παιδιά

κι είστε χαντακωμένοι ?»

με ζόρι και βαριά καρδιά

μου λένε πικραμένοι ...

«Αλλιώς τα περιμέναμε

κι αλλιώς αυτά…

Μες  τα φθαρμένα μου παπούτσια  τριγυρνώ

 μέσα στης πόλης τα στενά Σάββατο βράδυ

κάπου να νοιώθω το φεγγάρι αναζητώ

για με φοβίζει η νυχτιά και το σκοτάδι

Ζωσμένος  βρίσκομαι με νάιλον μπουφάν

που έχει χτυπήσει η βροχή και ο αέρας

κουλουριασμένη η ψυχή με σελοφάν

να αποζητάει σαν τρελή το φως της μέρας

 Σε ένα μου σπίρτο  προσπαθώ να στηριχθώ

κάνε  το θεέ μου να ανάψει το τσιγάρο

μες τους καπνούς απ’το…

-ΑΚΤΟΥΓΚ-ΑΚΤΟΥΓΚ-ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ 67,ΑΝΤΡΕΣ,ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΟΜΟΦΥΛΛΟΦΙΛΟΙ ...

-ψηλέα ξύπνα μωρέ,οι Γερμανοί ξανάρθανε !

-μη με ξυπνάς γείτονα,ποτέ δεν έφυγαν !

...ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝΕ ΣΤΟ ΞΕΦΩΤΟ,ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ..

-ώχ κάτι μου θυμίζει αυτό,καλού κακού ας κατέβουμε,αφού έτσι κι αλλιώς η ηλικία μας δεν…

Φέγγισμα στερνό της νύχτας

  Οπτασία κι όνειρό μου

Χάδι τρυφερό της πίκρας

 Μπάλσαμο και βασανό μου

Μέλι και καρφί ο χρόνος

  Μαύρο φίδι και πουλί

Είσαι απαντοχή και πόνος

  Είσαι αγκάθι και φιλί.…

Μου πες πως θα ρθεις να με βρεις

Μα εχει παει η ωρα τρεις

Και περιμενω.

Ειχα ντυθει από νωρις

Με ρουχα σεξυ για στριπτιζ

Και το κορμι μου ειχα με λαδι αλλειμενο.



Μα εσυ δεν ηρθες και περιμενω

Με το κορμι μου να 'ναι ακομα λαδωμενο

Υπαρχει άλλος για πες μου πλης

και  απανταει ο τηλεφωνητης?

 

Φυδια με ζωνουν, ανισυχω

Κι από τα νευρα δε μπορω να κρατηθω

Εσυ δεν ηρθες και η ωρα τρεις...

Και ετσι μοναχος μου κανω ένα…

Ορισμένες φορές ξεκινάς ένα παιχνίδι..

Όλα τα πιόνια είναι στη θέση τους..…

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μάχονται τον Άδει

τουφέκια αρματώνονται  και βλέπουν στο σκοτάδι

απόκοτος της λευτεριάς ο Φώτος  ο Τζαβέλας

μια φάρα που είναι αθάνατη γενιά της φουστανέλας

αν πας απάνω στα βουνά αν κάνεις για το Σούλι

θα στέκεται αγέρωχος φυλώντας καραούλι

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στο χάρο δε λυγίζουν

βάζουν τα στήθη τους μπροστά δεν τον υπολογίζουν

μια φάρα που είναι αθάνατη γενιά της φουστανέλας

όταν…

Κουπλέ

Στις   τόσες  εμπειρίες  μου…

Το Σάββατο τ’ απόγευμα, λίγο πριν την εσπέρα

υπό τους ήχους που ’βγαζε τσιγγάνου το σουραύλι

στου καφενείου την δροσιά, στην φυλλωσιά πιο πέρα

με έναν φίλο παίζαμε,… μία παρτίδα τάβλι     

Έξτρα τραπέζι πλαϊνό, που στέκουν οι καφέδες

και το τασάκι ξέχειλο με γόπες και τσιγάρα,

απ’ την κουζίνα μύριζαν τηγανητοί κεφτέδες

και δυο γερόντια πλάι μας, κάπνιζαν σαν φουγάρα

Και βρίζω τον αντίπαλο, και όταν δεν με…

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Ήρθε και κάθισε μαζί μας

σαν να μην έφυγε ποτές,

ίδιο το αίμα στο πετσί μας

τα βάσανά μας κι οι κριτές ...

Ήμασταν όλοι μαζεμένοι

γύρω από ανοιχτή φωτιά,

ακούγαμε σαν μαγεμένοι

τ’ ανέμου τη φυσηματιά ...

Ήρθε μαζί με τον αγέρα,

από το δρόμο του καπνού

στα ουτζάκια παίζει τη φλογέρα

σε νότες έναστρου ουρανού ...

Ήμασταν όλοι μίας…

Μεταλαβιά  που βύζαξα                

Παντού με κυνηγάει           

με τ΄ όνειρο που κοίταξα,  

Μαζί του μαρτυράει.               

Τα ίχνη μου στο πέρασμα          

Με πέτρες σημαδεύω,           

για να σωστό  το γέρασμα            

Πρέπει να  τις λαξεύω.               

Τις λέξεις μου ,τις πράξεις  μου,      

μόλις βάζω στο…

Τα μπογιαντισμένα φώτα

τ’ άγαρμπα τεχνάσματα

μ’ ένα στίχο , μία νότα

τροχιά παίρνεις κι άλλη ρότα

τα κοιτάς κατάματα.

Όσο σε βρίσκω , κρύβεσαι

όσο  αρνιέσαι,  βγαίνω

όσο δεν παίζεις γίνομαι

αμπεμπαμπλόμ χαμένο

Δεκεμβριανή ανάσα

διάφανη νερόχαρη

με τα πρίμα ,με τα μπάσα

μέτρα χτύπους,  δώσε πάσα

η ψυχή να τό χαρεί.