Αγνωμοσύνη

[ΤΥΨΕΙΣ]

   

 

Γριά ,καμπούρα, περπατά.     

Κι όλο μπροστά πηγαίνει ,     

Το πίσω της δεν το κοιτά.       

Κουράστηκε και γέρνει.          

 

Στα χέρια που την έπιασαν,            

της άρεσαν τα  νιάτα.                       

Τα έκλεψε, της ταίριασαν,                   

τα χέρια νιας κεφάτα.                        

 

Έτσι όπως περπάταγε,                  

σκέφτηκε, για ποδάρια.                       

και η πονήρω ,έγειρε,                            

το βάρος της , καντάρια!!!!                   

 

όμως για ατυχία της,                      

γριά ακολουθούσε,                           

που για την ευτυχία της,                  

χέρια ,της νιας ζητούσε             

 

[NO]

Διδακτικό μα και εύθυμο συγχρόνως. Μου έφερε στο νου δυο κλασσικές και πέρα για πέρα αληθινές ρήσεις του λαού μας, με κυρίαρχη την "όποιος ζητάει τα πολλά χάνει και τα λίγα" και επικουρική την "κάτσε εκεί που είσαι, και μην ζητάς πολλά". Αχόρταγη η γιαγιά, αλλά δεν της δίνω και άδικο, αν είναι νά 'χεις νιάτα, να τά 'χεις σε πλήρη έκδοση, full edition που λένε. Από ποιητικής απόψεως έξοχος. Μπράβο σου φίλε, υπέροχος!  

[Ειρήνη]

Ανδρέα το τραγούδι σου ζυγίζει σε αξία καντάρια!!!

Συμφωνώ με τον Άφωνο σε όλα!!

Πάντα έτσι φορτσάτος!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ ωραίο !!!!!!!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Μπράβο Ανδρέα,εύθυμο καλογραμμένο και με νόημα.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Κατερίνα]

σαν παραβολή... όλο σοφία

πολύ καλό

[ΤΥΨΕΙΣ]

Σας ευχαριστώ όλους !!! η αγνωμοσύνη είναι κάτι που σιχαίνομαι , το θεωρώ πολύ ποταπό , αισχρό και τους αγνώμονες ,  πολυ χαμηλού επιπέδου !!!

[Στιχοπλάστης]

'

Η ποιητική σου δεινότητα ξεδιπλώνεται και εξαπλώνεται ...