Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάρτιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (174)

Ο ΙΣΚΙΟΣ

Ο ΙΣΚΙΟΣ

Στον Ίσκιο σου περπάτησα

που κλαίνε τα λουλούδια,

παίρνουν φωτιά τα Όνειρα

και γίνονται τραγούδια.

Τρέμει ο Νοτιάς τον Ίσκιο σου

κει στο γλυκό-περπάτημά σου,

μιας Ανέμης η κλωστή

πλέκει το Όνομά σου.

Ανοίγουνε τα πέλαγα

στού Ίσκιου τα Ταξίδια,

πλανεύοντας τα χρώματα

και του Ορίζοντα Στολίδια.

Μένει το θάρρος Όρθιο

στού Ίσκιου τη στροφή,

σ’ Ανεμοθύελλας το πρόσταγμα

και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Μάρτιος 2010 στις 15:31 — 4 σχόλια

Ρόδα μες στη στάχτη

Σήμερα πέφτει μι’ άγρια στάχτινη βροχή

Πάνω στης πολιτείας τα ρόδα.

Οι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 11 Μάρτιος 2010 στις 8:05 — 2 σχόλια

ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ (ΑΠΟ ΤΗΝ 9Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Μια βάρκα όλη μου η ζωή ,

θάλασσα κι ουρανός μου ,

αυτή καρδιά , αυτή ψυχή ,

πάθος μου και καημός μου .

Ρεφ.

Τη θάλασσα την έζησα ,

ποτίστηκα μ’ αρμύρα ,

λίγες χαρές της γλέντησα και μύριες πίκρες πήρα ,

με μάγεψε και δεν μπορώ ,

μακριά της να μερώνω ,

πίκρα η στεριά σαν την πατώ , σε ‘κείνη ξανανιώνω .

Σηκώνω άγκυρα - πανιά ,

λεύτερος κι αρμενίζω ,

φουρτούνες και κακοκαιριά ,

τις αντιμετωπίζω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 11 Μάρτιος 2010 στις 7:46 — 5 σχόλια

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ !

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ένα Χαμόγελο που Άνθισε

στα Μάτια σου μπροστά,

είναι ο Χρόνος που Γονάτισε

μέσα στη Συννεφιά.

Ένα Χαμόγελο που σου ‘δωσε

Δώρα για…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Μάρτιος 2010 στις 4:48 — 2 σχόλια

ΟΛΑ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ !

ΟΛΑ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ

Πρόβα σαν σε Χίμαιρα

που όλα έχουν Παγώσει,

κίνηση που σταμάτησε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Μάρτιος 2010 στις 0:43 — 4 σχόλια

Στεναγμοί αλήτες

Σαν με κοιτούν καχύποπτα

αλήθειες χρεωμένες

σαν πέφτω για το τίποτα

σε μάχες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 11 Μάρτιος 2010 στις 0:31 — 10 σχόλια

έΝα πλήθος ατόμων που δεν αγάπησε ποτέ την Μαίρη.

Εγώ κι ο φίλος μου ο Τζίμ ειμαστε ταξιδιώτες των άστρων...

Είμαστε εδώ κρυφά,απαρατήρητοι και κυνηγούμε συμπαντικά φαντάσματα...

Αύριο θα κατέβουμε Αθήνα με τα καραβάνια του ΠΑΟΚ να δούμε το ντέρμπυ..

Απο τη μία πόλη στην άλλη και απ τις ταράτσες στα χαμηλά υπόγεια..όταν βλέπεις κάποιον να περπατά στον δρόμο πώς είσαι σίγουρος ότι είναι στ ΄αλήθεια εκεί;

Σωπάστε...σωπάστε...

Ο κόσμος ειναι ψέματα...είναι πλαστός....

Απο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 10 Μάρτιος 2010 στις 22:30 — 3 σχόλια

Η σκέψη μου....

Η σκέψη μου αμόρφωτη σιωπαίνει

ν' ακούσει την δική σας λογική

δεν έπαψε ποτέ της να μαθαίνει

ποτέ δεν ήθελε να ζει με τη σιωπή

Η σκέψη μου δέντρο που φουντώνει

και μεγαλώνει απ'τόν δικό σας λογισμό

στα μονοπάτια σας μπαίνει και διαβαίνει

στο φως της γνώσης σας, βάζει δασμό

Η σκέψη μου έχει τον ειρμό της

δεν θ' αλλάξετε την ρότα της εσείς

αν θέλετε πιάστε τον σφυγμό της

απ'…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Μάρτιος 2010 στις 19:30 — 8 σχόλια

Θα ειδωθούμε

Έριξα μια γρήγορη ματιά στη γκρίζα πόρτα κι άλλη μια κυνηγημένη,

στους αρωματισμένους με οινόπνευμα τοίχους που κερνάγαν ελπίδες.

Σκόρπια παιδιά,κρατούσαν βόλους λευκούς κι άλλα παίζαν σχοινάκι.

Διάφανο ήταν θυμάμαι και κρατούσε το ρυθμό που όριζε το νικητή.

Σκέφτηκα να παίξω μαζί τους,όμως δίστασα να το φωνάξω...

Χαμηλόφωνα,παρατήρησα πως κουβαλούσα μονάχα ένα χαρτί.

Μου το χάρισε πρίν λίγο,ένα πιο μεγάλο παιδί με άβολες ρυτίδες.

Ζωγράφισε μια εικόνα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 10 Μάρτιος 2010 στις 14:47 — 13 σχόλια

λουλουδια και Σαμπανια (η γιορτη της γυναικας)

Σημερα γιορταζει ολη η πλαση
σημερα γιορταζεις και εσυ
και το βραδι εχω ετοιμασει
για μας μεγαλη γιορτη.

Παιρνω τριανταφυλλα
στο σπιτι μας γυριζω
και με λουλουδια ομορφα
το σπιτι μας στολιζω.
Πως την σαμπανια ξεχασα;;
τον εαυτο μου βριζω!!!

Τρεχω στην καβα απεναντι
‘’Σαμπανια μια φιαλη.’’
ειναι μου λεει, για να την πιεις
ή μονο το μπουκαλι;;;

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 10 Μάρτιος 2010 στις 13:30 — 12 σχόλια

Ξέφυγα

Ξέφυγα

Άφησες στίγματα παντού
στου νου μου τα περβόλια
τη γλύκα του ψεύτικου φιλιού
κρατώ στο στόμα ακόμα

Στη μνήμη μου ξεθώριασες
ψεύτικη ήσουν ελπίδα
όσο κι’ αν με ξελόγιασες
ξέφυγα απ’ την παγίδα

Μαχαίρι νιώθω τον καημό
αντοχές άλλο δεν ορίζω.
στον τελευταίο αναστεναγμό
την αγάπη σου ξορκίζω

9-03-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 10 Μάρτιος 2010 στις 12:37 — 8 σχόλια

Στην ψυχή μου σκοτεινιάζει

Ξημερώνει σιγά σιγά στην πόλη

Κι ο ασυννέφιαστος ουρανός ασπρίζει

Μα στην ξάγρυπνη ψυχή μου

Σκοτεινιάζει και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 10 Μάρτιος 2010 στις 8:42 — 4 σχόλια

ΑΣ ΠΕΘΑΝΩ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΦΙΛΙ (13Η ΣΥΛΛΟΓΗ ) (Δεσμευμένο)

Αφ’ ότου σ’ είδα η καρδιά μου σου ανήκει ,

άγγελος πρόβαλες στα μάτια φωτεινός ,

σαν το αμάθητο στη πιάτσα πιτσιρίκι ,

σε ερωτεύτηκα κι ο νους είναι κενός .

Ρεφρέν

Πρόσταξε τώρα και σου δίνω τη καρδιά μου ,

φλόγα με καίει της αγάπης δυνατή ,

ας συναντήσει η ματιά σου τη ματιά μου

και ας πεθάνω με το πρώτο μας φιλί .

Μην παίζεις μάτια μου με τα αισθήματά μου ,

τρελός ο έρωτας κι η σκέψη ακολουθεί ,

μ’ ένα σου ναι θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 10 Μάρτιος 2010 στις 7:30 — 7 σχόλια

ΣΤΟ ΠΗΓΕΜΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ !

ΣΤΟ ΠΗΓΕΜΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Στα Κύματα ζωγράφισα

τ’ ανάπαμα μιας λέξης,

ενός ανθρώπου ποιητή…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 10 Μάρτιος 2010 στις 3:00 — 3 σχόλια

O Νυχτερινός Επισκέπτης

Ο Νυχτερινός Επισκέπτης

Μες στα σκοτάδια φθίρεις τους αγγέλους

Σαν τα ποτάμια που κρύβονται καιρό

Αμέτρητα πλοκάμια σ’αγκαλιάζουν

Ζαλισμένες οχιές σου τρυπάνε τη σάρκα από φόβο

Τρομαγμένες οχιές απαγάγουν το αίμα κρυφά

Έρχεται λαμπρός να μοιράσει το φως

Ο Νυχτερινός Επισκέπτης

Που αγγίζει απαλά σου μιλάει κρυφά

Κι υποσχέσεις μοιράζει σαν κλέφτης

Φαίνεται λαμπρός στέκεται τρανός

Ο Νυχτερινός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 9 Μάρτιος 2010 στις 22:55 — 7 σχόλια

Στα περπατημένα

Πέρασα από ανηφόρες

και από κατηφοριές,

από ποταμούς σε ώρες

που' τανε εφτά οργιές.

Πάνω στα περπατημένα

κίνησα γη κι ουρανό

για να βρω απ' τα χαμένα

το κομμάτι μου τ' αγνό.

Τη χαμένη αθωώτη,

της ψυχής μου το μισό,

δε γυρεύω μέσα σ' ό τι

λάμπει όπως τον χρυσό.

Ό τι μου δωσε η γέννα

κι έχασα στη διαδρομή

θα το δέσω σε καδένα

για να μη λοξοδρομεί.

Δίχως φόβο ν' ατενίσω

τη ματιά του…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 9 Μάρτιος 2010 στις 11:30 — 11 σχόλια

Ο θάνατος του ποιητή

Κάτω απ’ αυτά

Τα πάλλευκα μάρμαρα

Κείτεται ο ποιητής

Τα οστά του

Λες κι είναι ζωντανά

Αδιάκοπα τριζοβολούνε.

Τη μέρα που πέθανε

Ο ήλιος έδυσε νωρίς

Τα πουλιά σταμάτησαν

Μελωδικά να κελαηδούνε

Ο ουρανός ντύθηκε

Το σκοτεινό πέπλο

Της μεγάλης οιμωγής

Το φεγγάρι μελαγχολικό

Βούτηξε στα μαύρα δίχτυα

Της σιωπής

Τ’ αστέρια ξεχάστηκαν

Απ’ τις κρυψώνες τους

Να βγούνε

Τα λουλούδια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 9 Μάρτιος 2010 στις 11:14 — 4 σχόλια

Κάτι σκιές.....

Βλέπω τις ώρες να περνούν

Βροχή από μπροστά μου

Και αναμνήσεις με γυρνούν

Στα τρύπια όνειρά μου

Και’σύ αγάπη μου γερνάς

Στην άδεια αγκαλιά μου

Και έρωτες αναζητάς

Μέσα στη μοναξιά μου

R : Κάτι σκιές μου μείνανε

Μονάχα να θυμάμαι

Που την ψυχή μου φθείρανε

Και τ’ αύριο φοβάμαι

Κάτι σκιές απ'τα παλιά

Φαντάσματα του χρόνου

Τα πικραμένα τους φιλιά

Σημάδια γίναν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Μάρτιος 2010 στις 9:30 — 8 σχόλια

Έτσι θέλω να θυμάμαι

Γράμμα γράφω στην αγάπη

Πριν μου φύγει μακριά

Πριν αλλάξει μονοπάτι

Και πονέσει η καρδιά

Γράφω λόγι' αγαπημένα

Πάνω στ’άψυχο χαρτί

Μ’έρωτα ζωγραφισμένα

Και μ’αγάπη πιο πολύ

Έτσι θέλω να θυμάμαι

Την αγάπη μου εγω

Τ’αύριο να μη φοβάμαι

Σαν μου λέει σ’αγαπώ

Έτσι θέλω να κρατάω

Την αγάπη μου εγω

Και στο βλέμμα να φοράω

Το γλυκό της σ’αγαπώ

Γράμμα γράφω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Μάρτιος 2010 στις 17:30 — 12 σχόλια

ΑΕΝΑΟ

ΑΕΝΑΟ

Με έψαξες στ' Αέτωμα

του Σύμπαντος που υπάρχει,

σε γνώρισα στο δίλημμα

που χώρισε το στάχυ.

Μες τη Διπλωματία σου

κατάλαβα την θέση,

αυτή που σε καθόριζε

χωρίς να έχεις διαλέξει.

Ήταν τ' Αέναο

που μέσα σου ορίζει,

Αχτίδες - Συναισθήματα

και Ήλιους να γνωρίζει.

Και όταν στο Λαμπάδιασμα

της Λάβας που κυλάει,

αντίσταση προέβαλες

ο Αγέρας σ'…