Ο ΙΣΚΙΟΣ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Ο ΙΣΚΙΟΣ


Στον Ίσκιο σου περπάτησα
που κλαίνε τα λουλούδια,
παίρνουν φωτιά τα Όνειρα
και γίνονται τραγούδια.

Τρέμει ο Νοτιάς τον Ίσκιο σου
κει στο γλυκό-περπάτημά σου,
μιας Ανέμης η κλωστή
πλέκει το Όνομά σου.

Ανοίγουνε τα πέλαγα
στού Ίσκιου τα Ταξίδια,
πλανεύοντας τα χρώματα
και του Ορίζοντα Στολίδια.

Μένει το θάρρος Όρθιο
στού Ίσκιου τη στροφή,
σ’ Ανεμοθύελλας το πρόσταγμα
και μιας πορείας ευχή.

Ανοίγει το διάκενο
στού Ίσκιου παρακάλια,
μπαίνει το Φως κι απλώνεται
μαζί με τα Κοράλλια.

Τρέμει ο Ίσκιος τη Φωνή
που δίνει την Ελπίδα,
σε ένα πέρασμα του Νου
μέσα από Καταιγίδα.

Ωραία που αφήνεται
ο Ίσκιος στην Ελλάδα,
όταν τα σύννεφα μεθούν
μετά από μια Αντάρα...


Κωνσταντίνος

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Ωραία που αφήνεται
ο Ίσκιος στην Ελλάδα,
όταν τα σύννεφα μεθούν
μετά από μια Αντάρα...
Μεθυστικό Κωνσταντίνε και πανέμορφο γεμάτο όμορφες εικόνες!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφος ο ισκιος σου!!!
καλησπερα

[ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ]

Ζωγραφια !!!

[ELPIDA]