Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (247)

πανω στο τζαμι σου.

Πανω στο τζαμι σου, σου ζωγραφισα στη σκονη

μία καρδουλα κ’ απο κατω ‘’σ’ αγαπω’’

δεν ξερω με ποιον ζεις, αν εισαι μονη

μα τα γλυκα σου χειλη νοσταλγω.

Πανω στο τζαμι σου, αφησα τα δακρυα μου

και ζωγραφιζονται μπροστα μου τα παλια

εσυ που μου’λεγες πως ησουνα δικια μου

σε ποιον να δινεις τα ζεστα σου τα φιλια;

Απο το τζαμι σου τα σ’ αγαπω τα σβηνω

και χανομαι στο κρυο το σκοταδι

δεν εχω το δικαιωμα να μεινω

μα τοσο μου ‘χει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την stixomanis στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 2:00 — 5 σχόλια

Θέατρο του παραλόγου

Σε μια παράσταση
Ζωής θα παίξω
Παλιοκατάσταση
Και πως θ’αντέξω

Ψεύτικα όνειρα
Αγάπες σκάρτες
Όλο λασπόνερα
Και αυταπάτες

Θέατρο του παραλόγου
Καταντήσαμε ζωή
Δύο σχήματα του λόγου
Που δεν έχουνε ψυχή

Τρελός κι ο έρωτας
Φωτιές μας βάνει
Και πάει λέγοντας
Σ'άλλο λιμάνι

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 7 σχόλια

Τάσσος Παπαδόπουλος

Ω ηγέτη περήφανε κι ανδρείε του πονεμένου Κυπριακού Ελληνισμού

Στη Λευκωσία είδες το φως μες στου αγριεμένου χειμώνα την καρδιά

Μα στα λεβέντικά σου χέρια άνθιζαν του δίκιου τα λευκά λουλούδια

Κι οι μύχιοι πόθοι του λαού για λευτεριά 'γιναν αγωνιστικά τραγούδια

«Την Ελλάδα θέλουμε κι ας τρώμε πέτρες» 'γραφαν τα ηρωικά παιδιά.

Ω ηγέτη περήφανε κι ανδρείε του πονεμένου Κυπριακού Ελληνισμού

Όταν με σχέδιο υποχθόνιο όλη την Κύπρο προσπάθησαν να αλώσουν

Εσύ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 19:00 — 3 σχόλια

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΟΣ APPEL PROBUCTIONS ΜΠΗΚΕ Η ΦΟΡΜΑ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ//ΜΕΤΑ ΤΗΣ 20 ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΘΑ ΒΑΛΩ ΤΗΛ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ...

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 18:42 — Χωρίς σχόλια

ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΟΛΟΓΙΟΜΟ (13η Συλλογή)

Εκεί που γέμιζαν οι μνήμες η ψυχή ,

εκεί που έκαναν οι πόθοι μου ευχή ,

έστησα τ’ όνειρο γεμάτος με ελπίδα ,

όμως του ήλιου δεν το φώτισε το φως ,

γιατί το μπόδισαν πολλά γιατί και πως

και πλάνες σκέψεις που του στήσανε παγίδα.

Ρεφρέν

Να βγεις φεγγάρι μου ολόγιομο απόψε

και στο στρατί σου φρόντισε να θυμηθείς ,

απ’ το χαμένο όνειρό μου κάτι κόψε ,

να το κρατάς στον ουρανό μου σαν φανείς .

Εκεί που έστηναν τραγούδι τα πουλιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 15:10 — 10 σχόλια

ΕΠΑΝΟΔΟΣ

Αιώνια συγγραφή
Επί χαρτοπετσέτας
Η σκηνή της οπερέττας
Κόβει την αναπνοή
Αλλά ο νους μου δεν νοεί
Και η καρδιά που συγχωρεί
Σε θέλει πάλι
Ώ Μούσα,
Να τιναχτεί
Με τον θεό μου παρούσα

Προστέθηκε από τον/την διονυσιος στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 14:58 — 5 σχόλια

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ

Τον τελευταιο μου χορο μονος θα τον χορεψω

μπροστα στο λαδοφαναρο προτου να ταξιδεψω

ταξιδι διχως γυρισμο αποψε ξεκιναω

και μονος οπως εζησα μοναχος μου θα παω

------------------------------------------------------

Ρ

-----------------------------------------------------

Ο τελευταιος μου χορος

σε σενα χαρισμενος

ζωη που με σακατεψες

και φευγω πικραμενος

-----------------------------------------------------

Χορος αλλοιωτικος βαρυς απ την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 13:53 — 6 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ

Μέσα στον κυβερνοχώρο

μέρα νύχτα πίτσι πίτσι

κι έχεις στήσει το μαγκιώρο

και αφράτο σου κορίτσι.

Το πισί έχει ανάψει

με διαδικτύου βλήτα,

που φωτιά να μη σε κάψει

θα σε βγάλω στην Αννίτα.

Από τη μικρή οθόνη

Δον Ζουάν και Καζανόβα

θα βαρέσει το κανόνι,

θα δουλέψει και η γόβα.

Στο παλιό τους το παπούτσι

δεν τις γράφουν τις καλούλες,

δεν έχεις μυαλό κουκούτσι

και θα κλάψουνε μανούλες.

Τι το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 13:00 — 13 σχόλια

ποδια ψηλα.

Ωρες καυτες και εχω λιωσει
απ’ τα φιλια σου, ποιος θα με σωσει
μα εσυ μου λες οτι δε κανει
απ’ το πρωτο ραντεβου δεν το κανουν στη Μανη.

Ποδια ψηλα μ’ εχεις τρελανει
ποδια ψηλα μ’ εχεις ξεκανει
ποδια ψηλα να παρω θεση
ποδια ψηλα και να δεις πως θα σ’ αρεσει.

Ελα λοιπον ν’ αγαπηθουμε
ποδια ψηλα να μην αργουμε
ελα λοιπον κι αν εισαι απο τη Μανη
ποδια ψηλα σου βαζω αποψε στεφανι.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 12:55 — 11 σχόλια

Αναμνήσεις ενός καπετάνιου

Στου δροσιστικού μου κήπου το μπαλκόνι καπνίζω τη σκαλιστή μου πίπα

Κι η γλαυκή μου η θύμηση μες στ’ ανθισμένα λουλούδια πνιγμένη

Στα μακρινά περιπετειώδη ταξίδια που έκαμα με τα ποντοπόρα πλοία

Τότε που ’μουν καπετάνιος ενεργός σαν ανέμελο γλαροπούλι ταξιδεύει.

Ήταν ένα μαλαματένιο πρωινό με τον ήλιο να μου γνέφει στον ουρανό

Όταν ξεκίνησα απ’ τον ξακουσμένο Πειραιά για το πρώτο μου ταξίδι

Και καθώς το πλοίο μας έβγαινε απ’ το μεγαλύτερο της χώρας μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 6:00 — 2 σχόλια

Mε βλέμμα καρφωμένο στο κενό

Mε βλέμμα καρφωμένο στο κενό

προσμένω τ' όνειρό μας να ξυπνήσει

κι αναζητώ ψηλά στον ουρανό

τ' αστέρι μας που ψάχνει να γυρίσει

Σου στέλνω δυο φιλιά στα πεταχτά

να'ρθούνε να σε βρούνε μες την νύχτα

την ώρα που με πνίγ' η μοναξιά

να'βρω κουράγιο για μια καληνύχτα

Αγάπη μου σου άνοιξα το φως

να βρεις το δρόμο να γυρίσεις

να σβήσει της καρδιάς μου ο καημός

για άλλη μια φορά να με ανθίσεις

Με βλέμμα καρφωμένο στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 22:00 — 16 σχόλια

Το ταξίδι της σκέψης

Σαλτάρει η σκέψη να βουτήξει στα βαθιά.

Χωρίς ανάσα ταξιδεύει μες το βράδυ.

Ανάβει ο χρόνος μια άγρια φωτιά

κι απλώνεται ήσυχα επάνω της σαν χάδι

Παλεύει αγέροχα. Και άγρια πολύ!

Σε χίλιες θάλασσες ασάλευτη δεμένη.

Να ξεκινήσει το ιπτάμενο χαλί

στο πουθενά για να πετάξει περιμένει.

Σημάδια κόκκινα χαράζει μια γραμμή!

Στα μάτια μου το δρόμο της τυπώνει.

Λυμένα ξάρτια οι αόρατοι δεσμοί

με ένα δάκρυ μου το ναύλο της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 10 σχόλια

ΣΑΒΒΑΤΙΑΝΟ ΟΝΕΙΡΟ (Από την 13η Συλλογή)

Σε ασημένια θάλασσα , που ‘βαψε το φεγγάρι ,

σαν το καράβι αρμένιζε τ’ όνειρο μια βραδιά ,

νεράιδα της νυχτιάς εσύ κι εγώ το παλικάρι ,

σ’ ένα ταξίδι μαγικό , π’ ανοίξαμε πανιά .

Ρεφρέν

Σάββατο και ξημέρωνε ,

της Κυριακής η σχόλη ,

ο ύπνος ήτανε βαθύς , ξέγνοιαστη η καρδιά ,

γλυκά ψυχή μου μέρωνε

και οι ουράνιοι θόλοι ,

τ’ αστέρια σου χαρίσανε , με πλέρια ξαστεριά .

Της Κυριακής ξημέρωμα , μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια ,

όμως ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 18 σχόλια

Ο Αισχύλος συγκαλεί έκτακτο υπουργικό συμβούλιο

Το παρόν αποτελεί συνέχεια της καταχώρισης

του Υπουργού Τουρισμού Αισχύλου

με τίτλο "Λύση στην κρίση του τουρισμού"

που αναρτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2010

και ώρα 23:00

==================================

Το υπουργικό συμβούλιο στην Ποιητική Γωνία,

είχε πολίτες της γωνιάς, ...σύναξη κι αγρυπνία !

Ο υπουργός του Τουρισμού, Ζακυνθινός Αισχύλος

τα προσεχή τουριστικά εξέθεσε οργίλος !

Στην υπουργό ανάπτυξης, τη Ναξινή Ειρήνη

το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 18:37 — 27 σχόλια

ακομα μια...

Αγγιξε η νυχτα το λιλα,
αποψε μιας εικονας,
και τ΄ακρογαλανα σχοινια
τεντωνω σαν δεσμωτης,

σαν πρωτη στο αγλαισμα
μικρος, βαρυς χειμωνας,
αδραξε ολα τα χρωματα
της ξεχασμενης νιοτης.

#

Δεν ητανε να γινουνε
κι αποψε ελεγεια,
τα πορφυρα που αποσταξα
τα συννεφα, του κοσμου,

κι ακομα μια εκλιπαρω,
γλυκια παλινωδια,
προικα να στεκει γι αυριο,
αν με θυμασαι, δως μου!!

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 18:00 — 11 σχόλια

Ένα κουβάρι όνειρα

Ένα κουβάρι όνειρα

Ένα κορμί χωρίς ψυχή
τρέμει και σπαρταράει
δεν έχει καμία επαφή
κι' ο πραματευεις γελάει

θύματα ψάχνει να βρει
πραμάτεια να πουλήσει
παζάρι κάνει στην ψυχή
θάνατο να σκορπίσει

Κι’ ύστερα στα λασπόνερα
ένα κουβάρι όνειρα
με θάνατο σκεπασμένα
τα βρίσκουν πεταμένα

12-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 — 10 σχόλια

ΚΑΛΗ ΚΑΛΟΥΛΑ!!!

Έμαθα τ' αγαπουλίνι,
το ουίσκι σαν νερό
με π@@τάνες, πως το πίνει,
τον κακό Του τον καιρό.

Είπαμε, καλή καλούλα,
είμαι όμως και λοξή,
θα του ρίξω του γιαγκούλα
υδροχλωρικό οξύ.

Όταν δει θα αποκάμει
μάτι δολοφονικό,
θα στον κάμω γω το βλάμη
τέρατο κανονικό.

Δε λυπάται ανάθεμά τον
την καλούλα τη καλή,
μα τροφή θα γίνει γάτων
και θα φύγω για Μπαλί.

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 14:00 — 10 σχόλια

Υετός ...

*

Νοιώθω να αναβλύζουν από μέσα μου

παφλάζοντας αιώνιες εικόνες ,

ήχοι που ρέουν και πανάρχαιες μορφές

θαλασσινές οσμές ... του είναι μου λειμώνες .

Το πνεύμα μου ως υετός ανάλαφρο

σαν μαραμπού με χάρη φτερουγίζει ,

δειλά πορεύεται με αδελφές ψυχές

περήφανα τον ήλιο ατενίζει .

Κι είναι στιγμές που η καρδιά μου χάνεται

με την ζωή τρελλά ερωτευμένη ,

η σάρκα μου στυγνά το πνεύμα μάχεται

ολόκληρη ζωή κομματιασμένη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 8:15 — 12 σχόλια

Η μπαλάντα του ναυτικού

Ήταν καλοκαίρι όταν μπαρκάρισα στο φορτηγό πλοίο «Κούρο Σίβο»

Στο μουράγιο με τους γλάρους ανέμελους να φτερουγίζουνε τριγύρω

Μ’ αποχαιρέτησε φιλώντας με γλυκά στα διψασμένα μου τα χείλη

Η αρραβωνιαστικιά μου που ’χε δεμένο στο λαιμό λευκό μαντήλι.

Περνώντας απ’ τη Θήρα με το φουγάρο μαυρίλα να καπνίζει

Άρχισε στην ουρανοσκεπή να ξετυλίγεται δίχως αστέρια η νυχτιά

Μονάχα το χρυσαφί φως του φάρου απόμεινε στ’ απόκρημνα βράχια

Για να μου θυμίζει των… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 6:48 — 8 σχόλια

ΚΑΝΩ ΑΡΧΗ

ΚΑΝΩ ΑΡΧΗ

Είπα να κάνω την αρχή,

για πράγματα μεγάλα,

να διαγράψω λάθη με χι,

για χάρη σου δασκάλα.

Δώσε με τη καρδιά ευχή,

να πάω πια στα άλλα,

κι αν μου ξεβγεί η ψυχή,

ας μη σε νοιάζει στάλα.

Ανοίγω το βήμα ταχύ,

για τη δική σου σκάλα,

να σταματήσει η βροχή,

το Χριστό παρακάλα.

Με όρκο χωρίς ταραχή,

στης μάνας μου το γάλα,

αν δεν αλλάξω εποχή,

ας βάλω τη κρεμάλα.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 0:53 — 14 σχόλια