Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Ουραγοί …

Θέλω να μεταλάβω ευλαβικά

κάθε σταλαγματιά απ` το κορμί σου ,

όταν του πόθου μας σιγήσει η φωτιά

και γίνουμε οι ουραγοί του παραδείσου .

Θέλω κομμάτι σου να γίνω και μετά

σ` ένα βυθό να ξεχαστώ και να κοιμάμαι ,

να ενωθούμε στον πλατύ ωκεανό

να γίνω σώμα σου ... μαζί σου φτάνει νάμαι .

Θέλω ν` αλλάξω την πραγματικότητα

όλα τα μυστικά μου να ξορκίσω ,

να δραπετευσω απο την συμβατικότητα

κι ίσως αναστηθώ και ξαναζήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Αύγουστος 2009 στις 23:06 — 4 σχόλια

ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΩ------ (ΓΙΑ ΤΗΝ "Ηως" χεχεχεχε Φιλακια σαλονικια μου)

Ξαναγυριζω σστα παλια

εκει που ημουν πρωτα

οπως γυρνανε τα πουλια

στην προηγουμενη φωλια

στη σαλονικη σε μια πορτα

-------------------------

Αχ κανε θεε μου ναναι εδω

και ναναι παλι μονη

κανε με να τη δω ξανα

τα χερια της ν απλωνει

αυτα τα χερια τα ζεστα

που ξεχασα για μηνες

κι αυτα τα ματια της τα μπλε

τις ηρεμες τις λιμνες

και να της πω συγχωρα με

εδω θα μεινω φως μου

εδω στη σαλονικη μας

το κεντρο ολου του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 14 Αύγουστος 2009 στις 22:30 — 2 σχόλια

ΚΑΠΟΤΕ ΚΛΑΙΝΕ ΚΙ ΟΙ ΘΕΟΙ

Εγω που ημουν δυνατος

κι ελευθρος σαν αετος

κι εγω μια μερα δακρυσα

για κεινη που αγαπησα

-------------------------

Καποτε κλαιν κι οι δυνατοι

λυγιζουνε κι οι αετοι

κι οι δυνατοι εχουν καρδια

κι αυτοι δακρυζουν μια βραδια

μπρος στην αγαπη δε μπορει

κανενας μας ν αντισταθει

-------------------------

Εγω που ημουν αετος

και ενοιωθα στη γη θεος

καταλαβα πως στη ζωη

καποτε κλαινε κι οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 14 Αύγουστος 2009 στις 13:00 — 2 σχόλια

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΒΡΟΧΕΣ

Κοίταξα πίσω μου,να δω το Παρελθόν μου.

Μα τόσοι Έρωτες, πως γίναν μόνο Ένας!

Έτρεξα μπρός να προλάβω το Παρόν μου.

Πρόσω ολοταχώς, για πρόθυρα της Τρέλας!

Θυμάμαι από τότε που᾽μουνα παιδί,

εύκολα αναγνώριζα όλους τους Σκερβελέδες!

Αλλά μετά το τοπίο μου, θόλωσε πολύ,

κι οι βαριές καρδιές, φορέσαν Φερετζέδες!

Αγοράκι μου μικρό με Πήτερ Πάν Μυαλό,

δεν ήθελα πεισματικά, ποτέ μου να γεράσω!

Τα Όνειρα μου, συνέχεια πετούσα στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 14 Αύγουστος 2009 στις 2:36 — 4 σχόλια

ΠΕΡΑΙΑ ΜΟΥ

Περαια μου περαια μου

περαια μου δεν σε ξεχνω

οπου κι παω οπου σταθω

περαια μου περαια μου

περαια λατρεμενε χιλιοτραγουδισμενε

-----------------------------------

Ολο τον κοσμο γυρισα χιλια λιμανια ειδα

περαια μου περαια μου συ εισαι το κατι αλλο

γλυκο πιοτο γλυκο κρασι ερωτας παθιασμενος

περαια μου μοναχα εσυ απ το θεο αγιασμενος

-----------------------------------------

Περαια μου περαια μου περαια αγαπημενε

ολη τη γη κι αν γυρισα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 14 Αύγουστος 2009 στις 0:00 — 2 σχόλια

Και συνεχίζεται η ζωή

Tελειώνει το ταξίδι μου

η ώρα πλησιάζει

έπαιξα το παιχνίδι μου

και άλλο δεν με νοιάζει

Χαρές και πίκρες ήτανε

στα ίσα μοιρασμένες

μα οι αγάπες βγήκανε

άδικα διχασμένες

Και συνεχίζεται η ζωή

κι ας φύγω μακριά σου

με την απέραντη σιωπή

βαθιά μες την καρδιά σου

Και συνεχίζεται η ζωή

με όλα τα στραβά της

με μια αλήθεια στη ψυχή

κι όλη τη συννεφιά της

Τελειώνει το ταξίδι μου

και τ'όνειρο θα σβήσει

γλυκά το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Αύγουστος 2009 στις 22:00 — 4 σχόλια

Άλλος ...

Μέσα σ`ένα αεροπλάνο τη συνείδησή μου χάνω ,

Γολγοθάς μπροστά μου πάλι , σαν πεθάνω ποιός θα ψάλλει ,

στο κορμί μου χίλιες σφαίρες , ψυχοράγισμα στις ξέρες ,

σαν διάττοντες αστέρες πάνε κι έρχονται οι μέρες ,

έκλεισα τα μάτια λίγο , μήπως έτσι και ξεφύγω ,

ψάχνοντας στην ηρεμία , ψυχική ισορροπία ,

κι έτσι ... μια ανάσα πήρα ... χάθηκα στου νου τη σπείρα ,

φως ... φωνές ... ορμές και σκέψεις ... ποιό μπορείς να παραβλέψεις ...

εξουσία όλα έχουν , τα πονάς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Αύγουστος 2009 στις 21:34 — 3 σχόλια

Σελήνης εξερεθισμοί

Αγίας Θεοδώρας 10

με το λιμάνι

μιας ανάσας απόσταση

....................................

Σε κάθε ολόγιομο

- κι όχι μόνο -

ορατό ή κρυμμένο

απ' τα σύννεφα,

με όποιον καιρό

στο κρηπίδωμα

Ακόμη και άρρωστη.

Σπάνια άρρωστη

οφείλω να

αναγνωρίσω.

΄Ομως συχνά,

μέσα και κάτω

απ' τη βροχή

- κατά προτίμηση -

μονάχη.

Μα πάλι,

ούτε ακριβώς έτσι.

Αείποτε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 13 Αύγουστος 2009 στις 21:30 — 4 σχόλια

Τα χιλιαδες κυματα

Τσάρκα βγήκα να ψαρέψω

Με βαρκούλα και πανί

Στο όνειρο να ταξιδέψω

Με φιλιά στην κουπαστή

Δόλομα έχω την καρδιά μου

Και γλυκιά ματιά μαζί

Και σημάδια τα φιλιά μου

Που σ’ αφήσαν στο κορμί

Και τα χιλιάδες κύματα

Μου δίνουνε μηνύματα

Ζηλεύουν το κορμί

Χιλιάδες τα σκιρτήματα

Και της καρδιάς τα σήματα

Του έρωτα σου οι στεναγμοί

Βάρκα είναι το κορμί σου

Η καρδούλα σου πανί

Τ’ όνειρο μου δεν θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Αύγουστος 2009 στις 18:58 — 6 σχόλια

ΓΛΕΝΤΙ

Λοιπόν απόψε , θα γελάσουμε δυνατά για ν’ακουστούμε

σε κάθε απόμακρη και σκοτεινή γωνιά των ουρανών μας .

Θα κάτσουμε όλοι μαζί γύρω από το τζάκι

και τότε εγώ θα πετάξω με μανία στη φωτιά ,

τα θλιμμένα παραμύθια της γιαγιάς ,

που ‘χα φυλάξει για καιρό στη φόδρα

του χιλιοφορεμένου μου τζιν παντελονιού .

Και από τη στάχτη τους θα φτιάξω τα βήματα ,

για τους καινούριους δρόμους που θα περπατήσουμε ,

από αύριο .

Κι ίσως ξεγελάσω τις ρυτίδες που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 13 Αύγουστος 2009 στις 15:13 — 4 σχόλια

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Βαρέθηκα υποσχέσεις να ακούω,

το σήμα του κινδύνου πια κρούω,

συ έταξες αγάπη για να δώσεις,

ότι απέμεινε κάνε κάτι να σώσεις.

Δεν θέλω να με παρακαλέσεις,

ούτε μπρος τα πόδια μου να πέσεις,

αν γίνετε τη στάση να αλλάξεις,

τη μάσκα σου για πάντα να πετάξεις.

Κουράστηκα στραβά να παραβλέπω,

στο λέω πως άλλα δεν σου επιτρέπω,

αν δεν ζητάς μαζί μου για να παίξεις,

θέλω σαν άνθρωπο να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 13 Αύγουστος 2009 στις 14:42 — 3 σχόλια

Η υπόσχεση του Φεγγαριού

Γλυκοχαράζει η αυγή και το φεγγάρι σβήνει,

με είδε που ήμουν ξάγρυπνος και υπόσχεση μου δίνει.

"Φίλε μου μη σκοτίζεσαι μην έχεις στεναχώρια,

μα δυναμώνει ο έρωτας τώρα που είστε χώρια.

Κι αυτή να ξέρεις σ’ αγαπά και μου το λέει τα βράδια,

πως τα φιλιά σου νοσταλγεί και τα γλυκά σου χάδια.

Κι άλλες βραδιές μονάχη της κάθεται και μιλάει,

κι εγώ που την κρυφάκουσα λέει πως σ’ αγαπάει."

"Φεγγάρι μου σ’ ευχαριστώ τα λόγια σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 13 Αύγουστος 2009 στις 11:50 — 4 σχόλια

Δεσμώτης …

Ακούραστη η μοίρα μου σαδιστικά

ζηλόφθονα τις μέρες μου κεντάει ,

αργά και σταθερά μεταμορφώνοντας

κάθε μου όραμα σε κάτι που πονάει .

Τυχάρπαστες της ευτυχίας οι στιγμές

αλλοτινές αγάπες μου θυμίζουν ,

οι περιπτύξεις μου γεμάτες ενοχές

στο λάβαρο του κόσμου ανεμίζουν .

Ισχνός , ανίκανος στο ύψος να σταθώ

των περιστάσεων και των κινδύνων ,

χάνομαι μέσα σε δειλές υπεκφυγές

και τα προστάγματα των υπευθύνων .

Ωχρός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2009 στις 17:35 — 5 σχόλια

Σπασμένο γυαλί …

Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς

κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,

σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς

το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .

Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ

τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,

τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ

άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .

Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι

εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,

ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα

σκύψε και άκουσε ... μα μη φωνάξεις .

Είμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 2 σχόλια

Πριν φθάσουμε στο τέρμα

Πριν κατεβούμε τα σκαλιά
Πρέπει να τ'ανεβούμε
Και να γευτούμε τα φιλιά
Αγάπης πριν χαθούμε

Να νιώσουμε τα όνειρα
Καθώς ψηλά πετάμε
Της πίκρας τα λασπόνερα
Στη γη όταν γυρνάμε
Το δυνατό τον έρωτα
Με τα σπασμένα φρένα
Και βράδια αξημέρωτα
Πριν φθάσουμε στο τέρμα

Πριν μας πονέσει η ζωή
Πρέπει να τη χαρούμε
Και να ζηλέψει η ψυχή
Προτού να προδοθούμε

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Αύγουστος 2009 στις 10:30 — 1 σχόλιο

Μικρή νησιωτοπούλα μου

Θ΄ ανέβω στα Ιμαλάϊα στη στέγη όλου του κόσμου,

να το φωνάξω δυνατά πως σ’ αγαπώ μικρό μου.

Θα γίνω κύμα με αφρό το Αιγαίο να σεργιανίζω,

κι όπου σε βρω να κολυμπάς τούμπα να σε γυρίζω.

Στην αμμουδιά που λιάζεσαι θα γίνομαι μελτέμι,

να σου μπερδεύω τα μαλλιά και το κορμί να τρέμει.

Στο φοίνικα σου στην αυλή θα γίνω αηδόνι,

να κελαηδώ για σένανε όποτε είσαι μόνη.

Κι όταν ο ήλιος χάνεται κι αρχίζει να νυχτώνει,

για το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 11 Αύγουστος 2009 στις 1:00 — 1 σχόλιο

φλογα η ματια

βαρκουλα το κορμακι σου
πανω στο κατασπρο σεντονι
δροσατο τ' αχειλακι σου
γλυκο ταξιδι που δε σωνει

φωτια που καιει η αγαπη σου
λαβα καυτη ο ιδρωτας τρεχει
λιβας ζεστος η ανασα σου
φλογα η ματια σ' οποιον αντεχει

αερακι το τραγουδι σου
μεσα στα δεντρα οταν φυσαει
σαν δινη η αγκαλη σου
τ΄ ανεμου π' αγρια ξεσπαει

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 11 Αύγουστος 2009 στις 0:24 — 2 σχόλια

Ινδικός ...

Άδολο φως ειρηνικά παντού σκορπά

το λυκαυγές την πλάση απαλύνει

κι ο κουρασμένος ήλιος που τ` ακολουθεί

με ξόρκια ιερά τα μάγια λύνει .

Τότε ξεχύνεται θάμπος σαν αστραπή

και η ψυχή τον Πλάστη της δοξάζει ,

σαν συντονίζεται με ουρανό και γη

και μυρωδιές που φέρνει το αγιάζι .

Τα σύννεφα που γέρνουν στον ορίζοντα

αθάνατες , αιώνιες υπάρξεις ...

παιδιά του άνεμου, αλλάζουν σχήματα

πρωτού στο άπειρο πάλι τα χάσεις .

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Αύγουστος 2009 στις 21:35 — 2 σχόλια

Την ώρα της δύσης.

Την ώρα της δύσης

Αφήνοντας τον ήλιο να σβήσει

σ’ ένα γλυκό καλοκαιρινό δειλινό

συνωμοτεί όλη η φύση ν’αφήσει

ότι πιο ωραίο μπορούσα να δω

στο τέλος της μέρας αρχίζει η νύχτα

φεγγάρι και αχτίδες μαζί σας κοιτώ

να πιεις σε ποτήρι ποτό Μαργαρίτα

μ’αλμύρα φτιαγμένο απ’ωκεανό

σε χρώμα ντυμένο πορφύρα ανοιχτό

γαλάζιο να δένει το φως της σιωπής

του Γκόγια κλεμμένο κρυφό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 10 Αύγουστος 2009 στις 20:00 — 1 σχόλιο

2ο Βραβείο στους πανελλήνιους ποιητικούς αγώνες Λευκίμμης Κέρκυρας

(Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω και δημόσια, τον μαέστρο κ. Σπύρο Σαμοϊλη και τους υπόλοιπους συντελεστές των ποιητικών αγώνων Λευκίμμης Κέρκυρας, για την καταπληκτική φιλοξενία και την αξέχαστη εμπειρία που μας προσέφεραν!

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η αγάπη αυτού του ανθρώπου, για την ποιοτική μουσική και τους νέους δημιουργούς!

Η δουλειά που κάνει σ'αυτην την πανέμορφη γωνιά της Ελλάδας, αναγνωρίζεται πια από όλο και περισσότερους ανθρώπους.

Φίλε μου Σπύρο, αυτές οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 10 Αύγουστος 2009 στις 18:54 — 3 σχόλια