Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Μονόσημο απροκάλυπτα αμετάστροφο

Το φύσημα του αγέρα

αρμάτωσε

τραγούδι θλίψης

εμμελούς

και στείλε μου το

γρήγορα

Να αναστενάζουν

οι φωνητικές χορδές

απ' την αφή

των φθόγγων

και εκείνες της κιθάρας

να ριγούν

κάτω από των δαχτύλων

το άγγιγμα.

Να αιμορραγούν

ανέγγιχτες,

να εκλιπαρούν

την εξιχνίαση.

Πιες το κρασί

ανέρωτο,

για να εξορίσεις

τα απέρωτα

με καλοπίχερο

να τα ξορκίσεις

Το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 25 Ιούλιος 2009 στις 1:30 — 9 σχόλια

Δεν είμαστε κατάστημα

Δεν είμαστε κατάστημα
μα αν το βλέπεις έτσι
να κατεβάσω τα ρολά
πριν η αυγούλα φέξει

Δεν εχουμε ωράριο
ενσημα δεν κολάμε
μια παρεϊτσα είμαστε
την τρελα μας πουλαμε

Σκαλώσαμε σε διακοπες
στης θαλασσας το κυμα
σε καλοκαιρινες στιγμες
και στο ζεστο τους κλιμα

Σε λιγες μερες το πολυ
θα βρουμε το ρυθμο μας
θα βρουμε απο την αρχη
ξανα τον εαυτο μας

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Ιούλιος 2009 στις 12:00 — 7 σχόλια

Μικρό θερινό συναρτημένο

Βάλε

το όνειρό σου

πάνω από

τα μάτια μου

σκιά μου

Νοιώσε

τον καρπό σου

απαγορευμένο,

να ταξιδεύει

σαρκώδης,

μέσα

από την

κοιλιά μου

Σπείρε

στο δέρμα μου

κάμπο γαλήνης

τα φιλιά σου,

κρυφά

από τον Ήλιο

για να μην

ζηλεύει.

Κρυφά

κι απ' την Σελήνη

για να μην

ανταριάζεται

Ξαπλώσου

πάνω μου

σαν Γη υγρή,

κι απλώσου

απ' άκρη

σ'άκρη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 21 Ιούλιος 2009 στις 0:05 — 4 σχόλια

ΕΤΣΙ ΖΥΓΩΝΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Έτσι ζυγώνει ο έρωτας

δεν τον καταλαβαίνεις

όπως στην κούνια ενός μωρού

σιγά δειλά σαν μπαίνεις

Όπως προβάλλει το πρώι

μια μικρή ηλιαχτίδα

όπως μετά τη σκοτεινιά

ξυπνάει η ελπίδα

Όπως με στάχυα στα μαλλιά

μπαίνει το καλοκαίρι

'κει που αρμυρίζει ξαφνικά

του Μάη το αγέρι

Όπως στα δάχτυλα κρυφά

νοιώθεις το πρώτο χάδι

όπως το τρυφερό φιλί

στο πρώτο μας το βράδυ

Σα το μικρό γλαρόπουλο

στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την La Petite στις 20 Ιούλιος 2009 στις 14:30 — 2 σχόλια

SURREALISM

Ξημερωματα..... Ταξιδευω ονειρικά με ενα αεροστατο πανω απ τη Σαχάρα,παρεα με τον Φιλέα Φογκ και δυο απορημενους Ινδιανους....

Φορώ τα μεγαλα μου αντιανεμικα γυαλιά και τη μαυρη,ξεφτισμενη καπα που μου χαρισε ο Αμούσδεν,μια ηρωικη νυχτα μεσα σε αφιλοξενους παγους.Παρατηρω εκθαμβος τη μεθυστικη μονοτονια της ερήμου,ενας στόλος απο πολύχρωμα ούφο ίπταται αθορυβα προς την κατευθυνση του Σείριου,μακρια στον ορίζοντα διακρινω τα τρεμάμενα φωτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 19 Ιούλιος 2009 στις 22:15 — 2 σχόλια

Εξαργύρωσις

Φωνή

έδωσες στο χέρι μου

χωρίς

να με ρωτήσεις.

Θα σου το πω άλλη μια

φορά,

μετά θα το βουβάνω,

για να χαθεί

το νόημα

από την ώρα ήδη

που θα γράφεται,

να 'ναι βαθιά

θαμμένο.

Να μην υπάρχουν πια

"τοιουτοτρόπως".

Γιατί,

τα "τοιουτοτρόπως"

είναι αφόρητα,

ακατασίγαστα,

αχαλίνωτα,

εντόνως σφοδρά.

Είναι από αυτά

τα λογικά

που οδηγούν

στην Τρέλα.

Και ενώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 18 Ιούλιος 2009 στις 22:00 — 4 σχόλια

Αφασική ομιλία Απαράκλητη

Να είχα τον τρόπο

ή την δύναμη

μέσα στις φλέβες

των λέξεών σου

να προσκρούσω

-αφού θέα τις έχω -

μέσα τους

να στραφώ,

να ακτινογραφήσω,

να ακτινοβολήσω

τους ιστούς

των λόγων σου

να τους αποψιλώσω,

να τους απεκδύσω

των φόβων,

να ανακόψω

τον τραγικό τους

χορό,

για να τους καταστήσω

κρύσταλλα

να δω μέσα

στην σκέψη σου,

με τα αριζήλωτά της

χρώματα,

να βάψω

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 14 Ιούλιος 2009 στις 23:30 — 8 σχόλια

ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΣ

ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΣ

Ήμουν Σαββατογεννημένος,
ήμουν και παραχαϊδευμένος,
μα αντί για πολιτισμένος,
γίνηκα κακομαθημένος.

Τι να κάνω ο καημένος,
γελά κάθε πικραμένος,
ας είμαι δυστυχισμένος,
πάντα είμαι μετρημένος.

Ήμουν ψωροφαντασμένος,
ήμουνα και σπουδασμένος,
μα αντί για πετυχημένος,
βγήκα παρεξηγημένος.

+ 14/7/09
παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Ιούλιος 2009 στις 21:28 — 4 σχόλια

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΤΣΙΓΑΡΑ

Ωραιότερο απ᾽ όλα μου τα Δώρα,

είναι σίγουρα, η ίδια μου η Ζωή.

Πολυτιμότερο σε κάθε της Ώρα,

να Χαίρομαι στην κάθε της Στιγμή.

Την ζωή μας πήραμε για Πλάκα,

"Ο Αναμάρτητος τον Λίθον βαλέτω",

απ᾽την Ανάσα , μου κάνανε Τράκα,

λες κι η Ζωή κρατάει όσο ένα Πακέτο.

Τα Τελευταία Φιλιά μου, Νοσταλγώ

και με γλυκιά την Πίκρα αναστενάζω

Θα ᾽ρθουν ξανά Χαρές, να καρτερώ,

ή απλώς, την Μοίρα μου κουράζω

Τα Τελευταία Τσιγάρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 14 Ιούλιος 2009 στις 9:00 — 6 σχόλια

ΕΙΚΟΣΙ ΜΗΝΕΣ

Ξυπνάει επιτέλους η Άνοιξη

από είκοσι μήνες βαρύ Χειμώνα.

Δεν μου δωσες ποτέ σου Κάλυψη

κι ας σε είχα Μέσα μου Κορόνα.

Μετανιώνω κι εσένα Συγχωρώ,

που σημαίνει σ᾽ αφήνω Χώρο!

Κοιτάω Μπροστά και Προχωρώ

στον καινούργιο μου τον Ρόλο.

Πηγαίνω με πληγωμένη την Λαλιά

Δάσκαλοι τ᾽ αμέτρητα μου Λάθη

με Φόρτισαν με Δίδαξαν πολλά

Φρενάρανε τα μύρια μου τα Πάθη.

Ήταν οι Καιροί μου Δύσκολοι,

οι Φόβοι, μου ᾽κανανε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 12 Ιούλιος 2009 στις 20:00 — 5 σχόλια

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΦΙΤΑΣ

Μονος....ξανά και ξανά..... Εξόριστος,λησμονημένος απ την πλάση....με μια ψυχή αρχαία,ρημαγμένη.....

Ξέφτισε ο ήλιος.....ένας αγέρας γερασμένος,ίδιος,πάντα ίδιος....

Μέδουσα μοναξιά στο τρύπιο δέρμα αγκιστρωμένη,αιώνιο απολίθωμα θλίψης και σπαραγμού.......

Ήταν τότε,εκείνα τα αγρια εφηβικά χρονια,με ένα ξεφτισμένο τζιν κι ένα πουκάμισο ανοιχτό,οδηγούσα τη μηχανή με φώτα σβηστά και ταχύτητα περιπολίας,σε σκοτεινούς ερημικούς δρόμους,σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 12 Ιούλιος 2009 στις 17:30 — 6 σχόλια

EIΣΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...

Είσαι πάνω απ' τις αισθήσεις,

τις Αρχές, τις πεποιθήσεις,

είσαι η Ζωή!

Στη ματιά σου μέσα σβήνω,

στο άγγιγμά σου όλα τα δίνω,

δε ρωτώ γιατί...

η καρδιά όταν μιλάει,

σταματά η λογική.

Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή,

είσαι του Είναι μου η μόνη Αποδοχή!

Είσαι η μοίρα, το γραμμένο,

της ζωής μου πεπρωμένο,

είσαι η Στιγμή.

Παραδίνομαι σου λέω

και το χθες όλο το καίω

για ένα σου φιλί.

Στην αγάπη δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Ιούλιος 2009 στις 13:00 — 4 σχόλια

΄Εκκληση Αγνή

Μέσα σε κύκλους

ανάδρομης κίνησης,

σε αέναους κύκλους

μέσα,

παραφυλάς

Πεθυμιά μου;

Όνειρό μου,

ή Εσύ.

Κοίταξέ με.

Κοίτα με.

Κάρφωσε

τα μάτια σου

μέσα

στα δικά μου.

Και τώρα,

αυτοστιγμεί,

χωρίς περι-στροφές,

αποτράβηξε

τα Πάμψυχα,

Παμφάγα

για μένα

Λόγια σου,

που εμμένουν.

Εκείνα

που Στιλέτο,

προσηλωμένα

μπαινοβγαίνουν

μέσα

στον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 12 Ιούλιος 2009 στις 0:30 — 7 σχόλια

Μέθυσες το όνειρο....

Σιώπησαν τα χείλη σου
σε ένα βαθύ σκοτάδι,
που με έσυρε το παρελθόν
να ζητώ τα μάτια σου
να με κρατήσουν, για
τελευταία φορά,
τώρα που η ψυχή μου
πετάει ψηλά και αγκαλιάζει
τα αστέρια…

Ήρθες έτσι αναπάντεχα
μέσα στην ζωή μου,
να μεθύσεις το όνειρο,
που γεννήθηκε με τον
ερχομό σου, αφού
εγώ δεν είχα άλλη
διέξοδο και ελπίδα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Ιούλιος 2009 στις 16:53 — 5 σχόλια

ΜΑΡΙΑ ΑΡΝΗ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009 & ΝΕΟ CD

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 10 Ιούλιος 2009 στις 19:41 — 2 σχόλια

Paris... Texas - D-Asimos

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 10 Ιούλιος 2009 στις 19:40 — 2 σχόλια

ΚΡΕΤΣΕΝΤΟ

ΚΡΕΤΣΕΝΤΟ

Ψεύτικα τραγούδια,
ψεύτικα αγγελούδια,
ψεύτικα χαμόγελα,
όλα τους ανώφελα.

Μες τα σκοτάδια βυθίζομαι,
πάλι και απελπίζομαι,
λένε παραλογίζομαι,
μα δεν το θέλω ορκίζομαι.

Ψεύτικα λουλούδια,
ψεύτικα κοπελούδια,
ψεύτικος κι ο έρωτας,
του ονείρου έμπορας.

Από τους καπνούς ζαλίζομαι,
στη μέση και χωρίζομαι,
γιατί τα συλλογίζομαι,
και δεν εκπολιτίζομαι.

+ 9/7/09
παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 9 Ιούλιος 2009 στις 21:18 — 4 σχόλια

Κατάσταση εμπύρετου Ανάγκης

Μπήκες κρυφά στον ύπνο μου

μου έκλεψες την ανάσα,

μπήκες βροχή στον κήπο μου

μπήκες βροχή στο σπίτι.

Μου ξέπλυνες τα όνειρα

μου στέγνωσες την δίψα,

τον πυρετό μου δρόσισες

μου έπνιξες τον πόνο.

Με βύθισες στον ώμο σου

σαν το κλειδί στην πόρτα,

μου 'στρωσες φύλλα της μυρτιάς

με όλα της τα άνθη

μου κέντησες τα μάτια μου

με τα δικά σου λόγια,

την σκέψη σου έκανες ρυθμό,

ηχόχρωμα απαλό για να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 9 Ιούλιος 2009 στις 20:00 — 7 σχόλια

ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΖΗΣΩ!!

Μες τη ζωή μου έχει πέσει κεραυνός!

΄Ηρθε η αγάπη και μου άλλαξε πορεία.

Μέρα και νύχτα στο κορμί μου ένας σεισμός

και το μυαλό μου το τρελαίνει η αγωνία.

Μες τη καρδιά μου μία νέα ταραχή,

μία ανείπωτη χαρά και ανησυχία...

είσαι στ' αλήθεια της ζωής μου κάποια αρχή;

ή μήπως είσαι, άλλη μία παρωδία;

Μες το μυαλό μου βιβλική καταστροφή,

με κατακλύζουν και με πνίγουν χίλιες σκέψεις.

΄Ομως το θέλω, το μπορώ και είμαι εκεί...

στην ξαστεριά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 9 Ιούλιος 2009 στις 10:30 — 6 σχόλια

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα

Άγονο το χωράφι, είναι χέρσο,

αδιαπέραστο, δεν θα μπορέσω

μέσα να μπω.

Μια ερημιά το 'χει καλύψει

κι ολόγυρα κοιτά με θλίψη,

βλέμμα θαμπό.

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα

κι απ' άκρη σ' άκρη γέμιζε με χρώμα,

ανθούς, καρπό,

δεν είν' εδώ να το σκαλίσει,

-ξερό- το χώμα να δροσίσει,

είναι απών.

Αυλάκια σκαλισμένα με μεράκι,

καθάριο απ' τη στέρνα το νεράκι

πια δεν κυλά.

Και η ψυχή δεν γαληνεύει,

καθώς…