Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

ΤΟΠΙΟ

Κοίτα τα χέρια μου πως είναι μπογιατισμένα .

Πριν από λίγο ζωγράφισα στο ταβάνι ,

δυο ουρανούς και μία συννεφιά .

Θυμάσαι το τοπίο που ‘χες καρφιτσώσει

ψιθυρίζοντας στο μαξιλάρι μου ;

Τη σκιά του αντέγραψα μονάχα .

Και αφού δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν ονειρεύομαι ,

ξύπνησα νωρίς χθες το βράδυ και δίχως να το καταλάβεις

ανακάτεψα με χρώματα τον κόσμο σου .

Θα το συνηθίσεις , θα δεις .

Το γάβγισμα ενός σκύλου και το φως που δεν νιώθει ,

είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 19 Αύγουστος 2009 στις 15:56 — 6 σχόλια

Η γρίπη .... της αγάπης

Γρίπη θαρρώ με έπιασε το νιώθω και το ξέρω,

μόλις σε είδα ομορφονιά άρχισα να υποφέρω.

Τα βράδια από την σκέψη σου ο ύπνος δεν με πιάνει,

για θεραπεία είπε ο γιατρός το ταμιφλού δεν κάνει.

(Της αγάπης έχω γρίπη και κοντεύω να πεθάνω,

πάμε τώρα στο κρεβάτι το εμβόλιο να κάνω.

Και εγώ θα σε κολλήσω να το ξέρεις με το ζόρι,

τα συμπτώματα σαν έχεις θα σου κάνω γιο και κόρη.) δις

Με πιάνει ένα σύγκρυο μόλις σε δω μικρή μου,

σαράντα φτάνω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Αύγουστος 2009 στις 13:00 — 6 σχόλια

Άδεια μου όνειρα(Μελ.)

Αχ όνειρα που πάτε σε κορμάκια ξένα
Σε πέλαγα-ψυχούλες-μακριά από μένα
Σαν μαυρολίθαρο έχω μείνει μοναχός
Και δεν γυρίζει της ζωής μου ο τροχός

Άδεια μου όνειρα
Παιδιά πρωτόπειρα
Πουλάκια έρημα
Καράβια γέρικα

Ζωή αξημέρωτη με μπόρες και μ’αγκάθια
Σ’είχα διαβάσει στου καφέ τα κατακάθια
Μόνο δυο όνειρα ζητούσα κάθε αυγή
Μια πήχη δρόμο να μ’ανοίγουνε στη γη

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Αύγουστος 2009 στις 7:30 — 10 σχόλια

Ρεβάνς …

Στο τραγικό του παραλόγου θέατρο

ρόλο μικρό δεν δέχομαι να παίξω ,

σαν ζώο άγριο στη ζούγκλα σαν βρεθώ

ξωπίσω από το θήραμα θα τρέξω .

Διαδρομές παράτολμες , χαοτικές

χωρίς ενδοιασμούς θα επιλέξω ,

αδιαφορώντας γιά φραγμούς συμβατικούς

του ήλιου τη μονάκριβη θα κλέψω .

Με κάποιο σκουριασμένο συρματόσχοινο

γάσα τις αμαρτίες μου θα πλέξω

και όλους όσους μοχθηρά με έκριναν

χαιρέκακα και γω θα διαψεύσω .

Του γολγοθά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 19 Αύγουστος 2009 στις 6:49 — 8 σχόλια

ΓΙΕ ΜΟΥ (Γραμμενο το 1984 βλεποντας τα ματακια του τετραχρονου γιου μου του νασου)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

------------

Οταν χωριζουν οι γονεις κλαινε τα ματια των παιδων

ματια αθωα παιδικα που δεν τα νοιαστηκε κανεις

-----------------------------------------------

Γιε μου τα δυο τα ματια σου

σαν καρβουνα ειναι μαυρα

μεγαλα μελαγχολικα

γιε μου φωτια και λαβρα

ας γινουν τα ματακια σου

σπαθια και να καρφωσουνε

εμενα και τη μανα σου

στα δυο να μας κοψουνε

---------------------------

Γιε μου τα δυο σου δακρυα

διαμαντια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 18 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 5 σχόλια

ΤΡΑΓΟΥΔΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ

Μ ενα τσιγαρο κρεμασμενο

στα χειλη του να κρεμεται

και το σακκακι αναριγμενο

περνουσε απ τη γειτονια

βλεμμα καθαριο αετισιο

το βημα αργο και σταθερο

ανασταναζαν τα κοριτσια

οταν φαινοταν στη γωνια

-------------------------

Τραγουδι ηταν η φωνη του

το γελιο του κελαρυσμα

το σφυριγμα του ακουγοταν

σαν αηδονιου κελαιδησμα

ποτε δεν πειραξε κανεναν

ποτε του δε φοβηθηκε

χαμογελουσανε τ αστερια

τη μερα που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 18 Αύγουστος 2009 στις 20:30 — 4 σχόλια

Οι πρωτόπλαστοι

Του ύπνου το παράθυρο χτύπησες μπήκες μέσα,

και στ’ όνειρο μου βρέθηκες γλυκιά μου Πριγκηπέσα.

Κι εκεί μέσα στο όνειρο σ’ ανέβασα στ’ αστέρια,

την Πούλια τον Αυγερινό σου έδωσα στα χέρια.

Και σ’ ένα αστέρι μακρινό με του Θεού το νόμο,

πρωτόπλαστοι αρχίσαμε απ’ την αρχή τον κόσμο.

Το μήλο δεν το φάγαμε και έφυγε το φίδι,

κι έγινες ομορφότερη του κόσμου το στολίδι.

Και έκανες πολλά παιδιά γεμάτα καλοσύνη,

και δεν υπήρχε πόλεμος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 18 Αύγουστος 2009 στις 9:56 — 7 σχόλια

Ψυχοβότανα …

Aύρα που μύρωνε το γλυκοχάραμα

και η ανάσα του γυαλού το βράδυ ,

χαμόγελο ανέμελου μικρού παιδιού

το πρώτο στοργικό της μάνας χάδι .

Κείνο το πελαγίσιο ηλιοβασίλεμα

κάποια ανατολή στης γης την άκρη ,

μιά ηλιαχτίδα που δειλά σου έγνεψε

κρυφές πορείες στης ψυχής τον χάρτη .

Θωρειά ονείρου μακρυνού που χάθηκε

θύμησες από τους αφρούς βγαλμένες ,

ουράνιες μορφές περιφερόμενες

από πηγές αρχέγονες σταλμένες .

Αυλές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Αύγουστος 2009 στις 8:30 — 7 σχόλια

Έλδομαι

Στον Στοιχειωμένο

Μέσα στο στόμα μου σε φυλάω

Μέσα στο σώμα μου σε κρατάω

Ντύσε με το δέρμα σου

Απ' την κορφή μου

Ως τ' άκρα των άκρων μου

Φόρα με κατάσαρκα

Σπιθαμή προς σπιθαμή σου

Εδώ και Αιώνες, πολλούς Αιώνες

Όλους τους Αιώνες

Των περασμένων Αιώνων

Μέσα μου κατοικείς

Βοήθα με να δω το γέλιο σου

Δείξέ μού το

Που έλδομαι να το δω

Μη καθυστερείς.

Να μη σταυρώνομαι χίλιους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 18 Αύγουστος 2009 στις 4:30 — 10 σχόλια

Αράξαμε.....

Αράξαμε ανέμελα στα όνειρα
Κι άσκοπα η ζωή μας προχωράει
Ανέλπιδα ταξίδια, πίκρα ολόγυρα
Και η τύχη μας στο τέλος μας πουλάει

Τα λάθη μας πληρώνουμαι
Σε άλλους που φορτώνουμαι
Και στον αγώνα της ζωής
Μένουμε ξένοι κι αδρανείς

Αράξαμε στα ανώδυνα λάθη μας
Και χάσαμε το τρένο της γραμμής
Του έρωτα τα επώδυνα πάθη μας
Μας έριξαν σε λήθαργο σιωπής

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 5 σχόλια

http://imerosin-amurfati.blogspot.com/

Προστέθηκε από τον/την Imerosin στις 17 Αύγουστος 2009 στις 20:00 — 2 σχόλια

Ήρθε …

Ήρθε η ώρα να σιωπήσουν οι σοφοί

τα λεοντάρια και οι τίγρεις να μιλήσουν ,

το χθες ξανά με το παρόν μονομαχεί

τα ξόρκια μου το αίνιγμα θα λύσουν .

Ήρθε η ώρα οι νεκροί να εγερθούν

οι ήρωες περίλυπα να τραγουδήσουν ,

να δοξαστούνε οι πανάρχαιοι χρισμοί

του Σολομώντα οι σφραγίδες να ανοίξουν .

Ήρθε η ώρα να παφλάσει ο ποταμός

το φως να γεννηθεί το σκότος να γκρεμίσει ,

να βασιλέψει της θυσίας ο υιός

νέους απ` τα χαλάσματα ναούς να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Αύγουστος 2009 στις 17:24 — 5 σχόλια

ΕΝΑΣ ΑΛΗΤΗΣ ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ (ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΛΙΑΣ)

Ακου γλυκα ο μπαγλαμα

νανουρισμα πως παιζει

ελα εδω και καθησε

σε τουτο το τραπεζι

-----------------------

Ακου ταξιμια αλλοιωτικα

στου μπαγλαμα τα τελια

ενα οργανακι τοσο δα

με κλαματα και γελια

--------------------

Ολου του κοσμου οι μουσικες

δε γινεται να μοιασουν

μ ενα ταξειμι μπαγλαμα

και κεφια να σου φτιαξουν

παιζουν μπουζουκια και βιολια

κιθαρες ακορντευουν

μα ενας αλητης μπαγλαμας

τα κανει και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 17 Αύγουστος 2009 στις 16:00 — 3 σχόλια

φτου ξελευτερια

ετσι την εκανες ρε μαγκα
εφυγες φτου ξελευτερια
για μακρινα πολυ τα μπαρκα
εδω ζωη σαν τιμωρια

σου μαθαν αχρωμα ονειρα
ψυχη που χρωματα ποθουσε
ψαχνοταν μ' ασπρο οχημα
για να τα βαψει ακροβατουσε

το δειλινο κουραστηκες
το μαυρο γκριζο τους να σβηνεις
για το ταξιδι βιαστηκες
γλυκος και ηρεμος να φυγεις

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 16 Αύγουστος 2009 στις 22:50 — 3 σχόλια

ΦΛΟΓΑ

Θα ανάψουμε φωτιά σε τούτο το ξέφωτο

του τσιμεντένιου δάσους .

Πρέπει να ζεσταθούμε αυτή τη νύχτα

μιας και βρέθηκαν πολλοί με ένα παγωμένο γέλιο στο στήθος ,

ενθύμιο των καιρών .

Θα φέρω για προσάναμα τα απομεινάρια

του χωματένιου δρόμου μου .

Και έχω ποτίσει σωρούς από πλανεμένα χειρόγραφα

που ανθίζουν στο πάτωμα μου ,

ειδικά για μια τέτοια περίπτωση σύψης .

Θα ζωντανέψει μια φλόγα λυτρωτική και αδηφάγα .

Θα λαμυρίζουν τα πρόσωπα μας καθώς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 16 Αύγουστος 2009 στις 18:12 — 3 σχόλια

ΒΡΕΧΕΙ

Βρεχει ο θεος με το θεο

τα τζαμια εχουν θαμπωσει

εχουν ανοιξει οι ουρανοι

κι ο νους εχει θολωσει

------------------------

Ρ

------------------------

Κι εγω μεσ τη τζαμοπορτα

στα τζαμια ζωγραφιζω

αφηρημενα κι ασκοπα

και στο κενο κυταζω

μετρω τις σταλες της βροχης

και τα λεπτα που φευγουν

και λογια ασυναρτητα

χωρις φωνη φωναζω

-----------------------

Βρεχει ο θεος με το θεο

σταματημο δεν εχει

θαρρεις και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 16 Αύγουστος 2009 στις 14:30 — 3 σχόλια

ΡΕΣΤΙΑ

Δεν ειναι ποιημα δεν ειναι στιχος,ειναι απλα αναμνηση απο αλλοτινες μερες της ζωης μου.Τοτε που αλωνιζα τις θαλασσες.Γι αυτο μην ειστε αυστηροι στην κριση σας.

-----------------------------------------------------------------------------

Σαραντα μερες με ρεστια μεσα στον ειρηνικο

με μανια πεφτει η πλωρη στο κυματιστο νερο

μας κουρασε μας τσακισε ετουτη η ρεστια

εδω ειναι ειρηνικος και δε σηκωνει αστεια

-----------------------------------------

Δεν εχει κυματα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 16 Αύγουστος 2009 στις 0:30 — 8 σχόλια

ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ.

Ειναι νυχτα τωρα που σας γραφω,μια ζεστή Αυγουστιατικη νυχτα,γεματη μοναξια και νοσταλγιες...... Η ψυχη μου μελαγχολικη,αγναντευει περα απ το μπαλκονι,τα φανταχτερα φωτα που στολιζουν τη πολη,ενα ποτηρι μισοαδειο και μια απαλη μουσικη μου κρατανε συντροφια......

Εκθαμβος κοιτώ τα γραναζια του συμπαντος να περιστρεφονται αδιακοπα μες τη μαυριλα του Απείρου,εξωγηινοι δορυφοροι στοχευουνε τη θλιψη μου,θορυβοι ανεξιχνιαστοι ερχονται απο παντου,απο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 15 Αύγουστος 2009 στις 22:14 — 7 σχόλια

ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ

Είναι που βλέπω να ξεπετάγονται τα βήματά μου

πάνω στις ταράτσες αποκοιμισμένων σπιτιών .

Ύστερα σέρνομαι για να αποφύγω μια πτώση στα σύννεφα .

Έχει ένα βάρος περίσσιο ο ουρανός

σαν προσπαθείς να τον σφίξεις στην παλάμη σου .

Δεν ήθελα να χαμηλώσω τη ματιά μου .

Σπαρακτικές φωνές όλο συμπόνοια

και ήχοι από κενά κουφάρια ,

προσμένουν το θέαμα μιας πτώσης .

Είναι πολύ ψηλά εδώ πάνω .

Κρατά και ο αέρας μια παράξενη γεύση

που στεγνώνει τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 15 Αύγουστος 2009 στις 14:59 — 1 σχόλιο

ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ

Εγω ειμαι απ τον περαια

αθηναια μου

λιμανισιος μαγκας

ειμ ωραια μου

----------------------

Στο λεω να το ξερεις

μαζι μου αν μπλεχτεις

τον περαια μου και μενα

στη ζωη σου θα δεχτεις

------------------------

Εγω ειμαι πειραιωτης

μπεσαλης και ζορικος

και στα αισθηματα μου

ειμ αλλοιωτικος

---------------------

Μη ζητας ν ακουσης

λογια τρυφερα

μα κοντα μου θαχης

μονο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 15 Αύγουστος 2009 στις 11:30 — 1 σχόλιο