Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Ποιο είν' εκείνο που μπορεί.....

Ποιο είν' εκείνο το γιατι
π' αγάπη αποτρέπει,
αν είναι τόσο δυνατή
να σταματά στα πρέπει.

Αγάπη που καρδιά γεννά,
εκείνη την ορίζει,
τα μη και όχι ξεπερνά,
τα πρέπει κολαντρίζει.

Ποιο είν' εκείνο που μπορεί
μια αγάπη να νικήσει
κι εκείνη να υποχωρεί
χωρίς να πολεμήσει.

Μια αγάπη που την πολεμούν
για να σωθεί παλεύει,
μεσ' από χίλιους στεναγμούς
φουντώνει κι αντρειεύει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 28 Σεπτέμβριος 2008 στις 19:00 — 3 σχόλια

Είσαι ένα όνειρο

Είσ' ένα όνειρο με σάρκα και οστά,

τα χέρια μου απλώνω και σ' αγγίζω

κι αν η καρδιά σου δε χτυπά σωστά

είν' όταν σ' αγαπώ σου ψιθυρίζω.

Είσαι φεγγάρι που με παίρνει αγκαλιά.

ολόγιομο, το φως του μ' έχει λούσει,

μέλι στα χείλη σου η κάθε σου λαλιά,

τόσο γλυκιά δεν έχω ξανακούσει.

Είσ' ένα όνειρο τόσο αληθινό,

μα όταν φόβος μη χαθείς με ζώνει,

αλαφιασμένη μες τα μπράτσα σου ξυπνώ,

εσύ μου λες για μας πως…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 27 Σεπτέμβριος 2008 στις 11:30 — 2 σχόλια

ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ

Σωτήριο τσιγάρο

γίνεται απόψε το κορμί.

Σε κάθε ρουφηξιά,

εκπνέουμε το Είν

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — Χωρίς σχόλια

STOP

Υπαγορεύοντας τυπικές μεθόδους,

και τετριμμένες δυνατότητες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — Χωρίς σχόλια

Το ημερολόγιο ενός γενναίου Συννεφοπεριπατητή.1ο Μέρος.

Σελίδα 1008η. Ωρα 23.30.

Ζεσταίνω την ιπτάμενη κάντιλάκ μου κι ετοιμάζομαι να πετάξω για Λονδίνο,είμαι καλεσμένος σε ένα μασκέ πάρτυ της Αδελφότητας του Μαύρου Μαργαριταριού(πρόκειται για άκακους συνταξιούχους δολοφόνους),είμαι ντυμένος δόκτωρ Kαλιγκάρι κι έχω ένα λουλούδι στο πέτο,σαρκοφάγο αλλα εξημερωμένο.

Θα χρησιμοποιήσω τις γεννήτριες αορατότητας γιατί δεν αντέχω τα ουρλιαχτά των πιλότων της αγγλικής πολεμικής αεροπορίας,΄΄i see… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — 1 σχόλιο

Πρόσχαρες, Καλημέρες.

Κουπλέ

Φίλοι γνωστοί και, άγνωστοι

ας πούμε.. Καλημέρα

μήπως βαφτεί, ποιο όμορφη

η άχρωμη μας μέρα.

Ζεστή να είναι, με ψυχής

συναίσθημα ντυμένη

ανθρώπινη, αυθεντική…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 1 Ιανουάριος 1970 στις 0:00 — Χωρίς σχόλια

Το γνωμικο και ο αρακας

Πρωτη του γαμου τους βραδια

θεε μου τι αναποδια

ετσι δεν κανουν τα παιδια

ητανε αμαθος αυτος κι αυτη παρθενα.

Κι ολο στοχευει τον μηρο

πως να χωρεσει τουτο εδω

σε 'να μικρουλι κερμα.

Σηκωνει το ακουστικο

παιρνει τον θειο του λοιπο

κι αυτος με ενα γνωμικο

του λεει να το τριψει.

τριψτο σιγα και μαλακα

κι ωσαν ανοιγουν αρακα

ετσι κι αυτο θ' ανοιξει.

Μα που να τριψει απαλα

δεν το καταλαβε καλα

δεν ειχε τριψει κι αρακα

ολα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 1 Ιανουάριος 1970 στις 0:00 — 15 σχόλια