Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΡΕ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ

Το βλεμα σου θολο συνεφιασμενο

στα χειλη ενα τσιγαρο σερτικο

τα ματια σου στην πιστα καρφωμενα

παραμιλας με λογια μπερδεμενα

ε οχι και οι γυναικες ρε ζειμπεκικο

-------------------------------

Γοβα στιλετο και βαμενα χειλια

και υφος μαγκικο και ψευτικο

το ειπε μια βραδια κι ο μητροπανος

αυτος μοναχα εδειξε το θαρρος

ε οχι κι οι γυναικες ρε ζειμπεκικο

------------------------------

Οι μαγκες παι στην πιστα δε χωρανε

μαζι μ ενα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 24 Αύγουστος 2009 στις 18:30 — 1 σχόλιο

ΒΟΥΝΑ

Το πήραμε απόφαση εχθές να υψώσουμε βουνά ,

με τα γυμνά μας χέρια και τα πικρά μας στόματα μονάχα .

Βουνά ψηλά , καμαρωτά όπως εκείνα

που ανακαλύπταμε παιδιά κάτω από το μαξιλάρι

μαζί με τις σκόρπιες διδαχές των πατεράδων μας .

Πευκοδάση σκαρφάλωναν στο διάβα τους

για να ξαποσταίνουν κοπάδια από αγρίμια

στην πρόστυχη σκιά τους .

Κι εσύ κρυμμένη στον κορμό ενός δέντρου ,

να παραφυλάς με το λερωμένο φόρεμα και τα ξυπόλητα πόδια σου ,

προσμένοντας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 24 Αύγουστος 2009 στις 15:44 — 2 σχόλια

Μέσα μου ζούν ιδανικά, πού 'μαθα στα Ελληνικά..

Θυμάμαι αχνά την εποχή που είμουν σχολιαρούδι

με την ποδιά τη σχολική, δανδέλα γιακαδάκι,

τότε που οι φθόγγοι σπέρνονταν και γίνονταν τραγούδι

και κάθε μέρα έμπαινε άλλο ένα πετραδάκι

στην τρυφερή αμόλυντη, ψυχή αγνό λουλούδι..

Σμίλευσε την καρδούλα μας δασκάλα από τον Πόντο

χαρτί λευκό ζωγράφισε και φτιάχτηκαν ανθρώποι,

στον πρώτο δρόμο της ζωής έδωσε το σιγόντο

ανίδρωτοι στα σκοτεινά να γίνουν ξυλοκόποι

ν' αντέχουν τα χτυπήματα και το σκληρό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 23 Αύγουστος 2009 στις 20:12 — 8 σχόλια

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ (Για σενα τελειωσε το φως)

Ο καβαλαρης αρχοντας

ο βασιλιας του αδη

εχτες αργα τ απογιομα

πατησε την αυλη σου

δε μιλησε σε κυταξε

και σουκανε ενα νευμα

αργα αργα σηκωθηκες

και διχως να φοβασαι

απλα τον ακολουθησες

στο μαυρο του σκοταδι

-----------------------

Για σενα τελειωσε το φως

κι εκλεισε πια ο κυκλος

δε μιλησες δε ζητησες

χαρ απο το χαρο

γιατι ηξερες πως μεσα του

καρδια δεν εχει κι αιμα

γι αυτο τον ακολουθησες

και πισω δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 23 Αύγουστος 2009 στις 10:51 — 1 σχόλιο

ΦΙΛΕ

Φιλε που ησουν φιλος μου

και σουλεγα τα παντα

και ολα μου τα μυστικα

εσυ τα ειχες μαθει

πες μου αν θελεις φιλε μου

κακο αν σουχω κανει

κι ετσι σκληρα με προδωσες

κι εγω εχω πεθανει.

------------------------

Εσυ δεν ησουν φιλος μου

εσυ δεν ησουν φιλος μου

εσυ δεν ησουν φιλος μου

δεν θελω να σε ξερω

μονος ας υποφερωωωω

-------------------------

Φιλε που ησουν φιλος μου

και εγινες εχθρος μου

ποτε δεν θα το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 23 Αύγουστος 2009 στις 10:39 — 1 σχόλιο

Αναρχοαυτόνομος ήρθε

Ο Θεός σήμερα, σου 'χει έκπληξη

Βοήθειά μας

Θέλεις δε θέλεις να κατέχω.

Θες να κατέχω, αυτά που εσύ θες

Να κατέχω.

Τ' άλλα στάχτη και μπούρμπερη,

Μα εσύ να τα 'χεις. Θέλεις

Να μου τα δίνεις ένα ένα ?

Μα εγώ με σένα,

Τίποτα από πριν δε θα κατέχω

Τίποτα κατά τη διάρκεια.

Εκτός από σένα.

Γι΄αυτό, μη μου ζητήσεις

Τ΄ ασήμαντα να μάθω

Δε θα το κάνεις

Δίδαξέ με

Ότι θέλεις να κατέχω απ΄… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 22 Αύγουστος 2009 στις 2:30 — 11 σχόλια

ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ

Άπονες Λύσεις, στην Σκληροτράχηλη ζήση.

Και η Μεγάλη Αγάπη ένα πολύτιμο Δώρο.

Δεν διαλαλά, ούτ᾽ αγοράζεται στη Φύση.

Ζει και αναπνέει μα δεν πληρώνει φόρο.

Μπροστά μας περνά, σαν αεράκι Θερινό,

πολλές φορές και στ᾽ αστέρια περπατάει.

Ανάσα της Ζωής, μετά από τον Πνιγμό,

τελευταία πάντα, από όλους μας γελάει.

Τίποτα, στην Ιστορία δεν την νίκησε.

Δίχως αυτήν, o Πόθος ειν᾽ άνοστος,

καμμιά Ανοιξη ποτέ δεν ευωδίασε

κι ο ´Ερως αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 22 Αύγουστος 2009 στις 2:28 — 8 σχόλια

ΜΟΥΠΑΝ

Μουπαν παντρευτηκες τον ηλιο

κι ανεβηκες στο αρμα του

να ταξιδεψεις σ αλλους κοσμους

και σ αλλους τοπους μακρυνους

μουπαν πως βρηκες τ ονειρο σου

τ αρπαξες τοκανες δικο σου

κι εγω απομεινα μοναχος

μ αδεια καρδια και αδεια ματια

και μια αγαπη προδομενη

πουγινε χιλια δυο κοματια

--------------------------

Και τωρα εγω κυττω τον ηλιο

τον καταριεμαι τον μισω

γιατι σε πηρε απο μενα

και μ αφησε κορμι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 21 Αύγουστος 2009 στις 22:55 — 4 σχόλια

ΓΥΡΝΩ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΑ ΣΚΙΑ

Γυρνω τις νυχτες σα σκια

σκια παραλογου θεατρου

καιει το στηθος μου φωτια

εχω το βλεμμα του φονια

το βλεμμα του θανατου

-----------------------

Ητρελλα θολωσε το νου

πηρε τα λογικα μου

η απουσια σου φωτια

που καιει τα σωθικα μου

-----------------------

Γυρνω τις νυχτες σα σκια

προορισμο δεν εχω

περνω τα συνορα του νου

μετραω τ αστρα τ ουρανου

τελος κι αρχη δεν εχω

----------------------

Γυρνω τις νυχτες σα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 21 Αύγουστος 2009 στις 22:44 — 4 σχόλια

Πως να γελάσουμε .....

Αφηρημένο το φεγγάρι ξεπροβάλει

απ' τον ορίζοντα θλιμμένο και χρυσό

στα μάτια του μια πίκρα φιγουράρει

και το χαμόγελο στα χείλη του μισό

Πως να γελάσουμε εμείς όταν λυπάσαι

αχ φεγγαράκι μου εσύ μην μας φοβάσαι

αν διαρκώς στις γειτονιές σου ακροβατούμε

είναι τα όνειρα τρελά που κουβαλούμε

Παροπλισμένο το φεγγάρι ξαποσταίνει

μέσα στ' απέραντο γαλάζιο τ' ουρανού

τα μονοπάτια μας φωτίζει κι όλο γέρνει

εκεί στην άκρη όταν φτάνει του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Αύγουστος 2009 στις 17:30 — 7 σχόλια

ΜΠΡΟΥΤΖΙΝΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ

Οι μπρούτζινοι σωτήρες της γενιάς μας ,

έφταναν με τους μεταξένιους τους χιτώνες

κάθε που φθινοπώριαζε στη γειτονιά .

Ένα χαμόγελο γυάλινο δένανε προσεχτικά

κόμπο στη γραβάτα τους .

Γέμιζαν με ξύλινους πάτους τα τρύπια τους

παπούτσια για να μοιάζουν ψηλότεροι

από τις σκιές μας .

Κι είχανε χτίσει στον πιο κάτω δρόμο

τον παράδεισο που μας στέρησε η νύχτα .

Μονάχα όταν τους έσφιγγες το χέρι

σου άφηναν ένα σκονισμένο αποτύπωμα .

Εμείς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 21 Αύγουστος 2009 στις 13:55 — 4 σχόλια

Στη μέση του Αιγαίου

Να γινόμουνα δελφίνι
κει που κολυμπάς να έρθω,
με το χτύπο της ουράς μου
τα μαλλάκια σου να βρέχω.

Και εσύ να μ' αγκαλιάσεις
στα βαθιά για να σε πάω,
και στη μέση του Αιγαίου
να σου πω πως σ' αγαπάω.

Και μετά θα σε γυρνούσα
με στις όμορφες Κυκλάδες,
Δωδεκάνησα και Κρήτη
και στις βόρειες Σποράδες.

Και το όμορφο το δείλι
θα μας εύρισκε αγκάλι,
με στη μέση του Αιγαίου
σ' ένα όμορφο ακρογιάλι.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 21 Αύγουστος 2009 στις 11:48 — 6 σχόλια

Τομές …

Τη μπλε γραμμή των οριζόντων τέμνοντας

μοιράστηκα σε όλο τον πλανήτη ,

στη ράχη του μονόκερου ιππεύοντας

διάβηκα του Αχέρωντα την κοίτη .

Το χθες κατακερματισμένο βρίσκεται

στα τέσσερα σημεία κάθε χάρτη ,

μέσα σε κάθε πλοίο που μπαρκάρισα

σε κάποιο ηλιοβασίλεμα του Μάρτη .

Ιχνηλατώντας μυστικές συχνότητες

κατάδυση στο είναι μου θα κάνω ,

θεοί και μεταφυσικές οντότητες

μου χάρισαν αρχαίο πορτολάνο .

Λέξεις κλειδιά στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Αύγουστος 2009 στις 3:30 — 10 σχόλια

Απ' την ψυχη σου νιφτηκα

Με οχημα νοτες και ρυθμο
Σ’ ενα ταξιδι μαγικο
Στο κοιταγμα σου χαθηκα
Στη ζεστασια σου σταθηκα

Με χρωματα σε εντυσα
Σε ζωγραφια σε εκλεισα
Στην αγκαλια σου κρυφτηκα
Απ’ την ψυχη σου νιφτηκα

Κεντημα πανω στον καμβα
Γλυκο ταξιμι με πενια
Καιει το κορμι σου σαν φωτια
Με μυρωδια μεθυστικια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 21 Αύγουστος 2009 στις 2:39 — 6 σχόλια

Μίτος μισοτελειωμένος

Εξ' αιτίας σου

Μπες μέσα μου και μείνε ακίνητος

Για λίγο

Και ότι τότε ακούσεις θα είναι

Ολόδικό σου

Κι ότι μετά από τότε θα ακούς

Θα 'ναι ανέγγιχτο, αγνό,

Χρωματισμένα αχρωμάτιστο

Να σε περιμένει

Η Λύσσα Αβλέφαρη τώρα.

Με το μύρο της μύρο

Σήμερα με πότισε.

Τα θυμάμαι βλέπεις τα γράμματα.

'Η μήπως μόλις τώρα

Τα μαθαίνω

Τώρα ζητάς τ' ανεκπλήρωτα

Μετά θ' αποζητάς

Και τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 21 Αύγουστος 2009 στις 1:00 — 12 σχόλια

Βρήκα τον ρυθμό μου

Βρήκα τον ρυθμό μου εγώ

κι ανάσα για να τραγουδώ

Για σε καημέ μου λέω

Βραχνή αγέραστη φωνή

Σαν αετού μοιάζει κραυγή

Είναι κρυφά που κλαίω

Της μοναξιάς ο κόσμος μου

Και ο χαμένος χρόνος μου

Με χόρτασαν γινάτι

Έρωτα βάλε μουσική

Να βγει από την φυλακή

Ετούτη η αγάπη

Γράφω στιχάκια σιωπηλά

Κάνω την νύχτα να κυλά

Πονάω μα δεν φταίω

Λέξεις πληγώνουν το χαρτί

Άπειρα βγαίνουν τα γιατί

και τ'όνειρο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Αύγουστος 2009 στις 19:00 — 5 σχόλια

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Πέφτουν οι στάλες της βροχής, μαζεύονται στο χώμα.

Πέφτουν και δάκρυα οργής, που είσαι σ’ άλλο στρώμα.

Εγώ για σένα μια ζωή, πάντα να ανασαίνω

και συ άδικος κριτής, να μ’ έχεις να πεθαίνω.

(Ρ)

Πέφτουν τα δάκρυα βροχή

αλάτι στην πληγή μου!

Τόσα γιατί μ’ ακολουθούν

στην άπονη ζωή μου!

Κλαίει τώρα ο ουρανός, καρτέρι έχει στήσει

στης λησμονιάς σου το στρατί, που μ’ έχεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την mytilinia στις 20 Αύγουστος 2009 στις 18:34 — 6 σχόλια

Σβηστά κεριά …

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις στιγμές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Αύγουστος 2009 στις 15:30 — 6 σχόλια

Eν τω οίκω ανέσπερη

Στον Μαρμαρωμένο Βασιλιά

Σε ποιόν απ΄τους δυο μας

Τώρα,

Να συγκεντρωθώ.

Μύρισέ με.

Μύρισέ με που μ' έχεις στολίσει

Λύσσας μύρο.

Εισέπνευσέ με βαθιά μέσα σου

Και κράτησέ με

Οικούρημα του Νού σου να γίνω

Να σου οργώνω τη ψυχή

Δίκταμο και τραγούδια να ανθίζει.

Κάθε νότα και μετάνοια

Κάθε φράση Προσευχή.

Για σένα φυλαχτάρι μου.

Βαθιά, πολύ βαθιά μἐσα σου

Κράτησέ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 20 Αύγουστος 2009 στις 3:30 — 8 σχόλια