*

Μες  τα  απόκρυφα  κανάλια  του  μυαλού  σου 

θέλω τις  σκέψεις  μου  μιά  νύχτα  να  στριμώξω ,

να  πολεμήσω  ηρωϊκά  και  να  το  διώξω

ότι  φαρμάκωνε  το χρώμα  του  ουρανού  σου . 

Με  την  αγάπη  , την  ψυχή  σου  να  γιατρέψω

του  χθες  τα  λάθη  με  γλυκά  φιλιά να  σβήνω ,

θέλω  της  σάρκας   σου  ...  κομμάτι  σου  να  γίνω

τα  κύτταρά  σου  με  ευλάβεια  να  λατρέψω .

Τον …

*

Όταν  θα  νοιώσω  την  ανάγκη  να  Σε  βρώ

πάλι  στις  εκβολές  του  νου  θα  Σε  ζητήσω,

ελπίζω  μόνο  πως  θα  Σε  αναγνωρίσω

κι  αν  είναι  δύσκολο  ...  μαζί   Σου  το  μπορώ ...

Όταν  με  βρούν  χειμώνες  ατελείωτοι

νύχτες  θολές  στα  μονοπάτια  της  ερήμου,

με  Φως  και  πίστη  θα  φυλλάξω  την …

*

Θα  λένε  κάποτε  γιά  μένα  οι  ναυτικοί

όσοι  με  γνώρισαν  και  κάναμε  παρέα ...

πως  ήμουν  πάντα  επιπόλαιο  παιδί

επιρρεπής  πολύ ... σε  πράγματα  μοιραία ... 

Μιά  διχασμένη  ύπαρξη  που  σεργιανά…

*

Με  συννεφα  πολυχρωμα , αρχισε  να  σκεπαζει ,

τον  ουρανο  η  μερα  αυτη  και  οψη  να  αλλαζει ...

Μια   τροπικη   ψιλη  βροχη  , ραντιζε  το  βαπορι ,

και  γω  τ` αλμπουρο  κοιταζα , που  στολιζε  την  πλωρη ...

Πουλια  λαλουν  αλλοκοτα , φωνες  παραδεισένιες  ,

μεσα  σε  δασος   που  μιλα ,  με  λεξεις  ξεχασμένες…

*

Σε  βράχο  άνυδρο, σε  φύκια  ριζωμένος

φάρος  που  ορφάνεψε  πριν  τέρμηνα  επτά,

δειλά  προσεύχονταν  με  ρήματα  σεπτά

από  βροντές  κι  αστροπελέκια  σμιλεμένος .

Κορμί  που  έσκαψε  το  πελαγήσιο  μένος

βουβός  αγνάντευε  τ αγέρωχα  σκαριά,

που  `φευγαν  κι  έρχονταν  από  την  Μπαρμπαριά  

αρχαίων  άστρων  την  φεγγοβολιά  λουσμένος.

Ρωδιούς …

*

Αγιάζι  σουβλερό  τρυπάει  το  κόκκαλο ,

μια  ηλιαχτίδα  διώχνει  το  σκοτάδι ,

βαθειά  σιωπή  παντού , τριγύρω  πέλαγος ,

γυαλίζει  ο  Βόσπορος  μαύρο  πετράδι .

Αυτό  που  βλέπω  του  Ελ  Γκρέκο  ζωγραφιά

η  θάλασσα  τον  πλάστη  της  δοξάζει ,  

τα  πριγκιπόνησα  τριγύρω  σαν  παιδιά ,  

η  μέρα  έρχεται , ξύπνησε  το  μπουγάζι .

Βυζαντινές  μορφές   που  αναστήθηκαν…

*

Στη  μέση  του  Ειρηνικού  σ` ένα  γκρίζο  καράβι ,

ο  γέρο  ναύτης  σκεπτικός  τον  μουσαμά  του  ράβει .

Εικόνες  του  παλιού  καιρού  που  ζουν  στη  φαντασία ,

όταν  παιδί  ταξίδευα   στη   νότια  Ασία .

Οι  κουραδόροι  γέμιζαν   παλέτες  και  κασόνια  ..

ήταν  αλλοιότικα  πολύ  της  νοιότης  μου  τα  χρόνια .

Τα  πλοία  έμεναν  πολλές  μέρες   σ` όλα  τα  πόρτα

και  ο  μαρκόνης  έπερνε  κι  …

*

Σε  τρόμου  μεροκάματο  στις  βρώμικες  μαρίνες,

μερόνυχτα  συνήθισε  με  τη  φωτιά  να  παίζει ,     

τόνους  επεξεργάζεται  σκουριά  και  λαμαρίνες

τα  χέρια  ρόζους  γέμισαν  και  βαπορίσιο  γρέζι.

Την  ύπαρξή  του  χάλκεψε  στης  λαύρας  το  αμόνι

πύρινη  σβήνοντας  oρμή  σε  μόχθου  κολυμπήθρα ,

φωνή  από  δεξαμενή  ουρλιάζει  και  στοιχειώνει

τα  μέλη  του  ανέταξαν  στου  πόνου  την …

*

Των εμμονών μου το μαρμάρινo τοιχίο

το σμιλεμένου με του χρόνου το κοπίδι,

γκρέμισα κάνοντας τα νύχια μου λεπίδι

πήρα στα χέρια μου της μοίρας το ηνίο ...

Λούστηκα τις μενεξεδύ φωτοσκιάσεις

των δειλινών της μεταξένιας εσπερίας,

εν μέσω έκστασης και πλήρους ευφορίας

αυξήθηκαν των λογισμών οι διαστάσεις ...

Σε δυσθεώρητα αβυσσαλέα βάθη

στην αλαβάστρινη των Νηρηΐδων κρύπτη,

στου ειμαρμένου την…

*

Της  έκστασης  εχόρτασα  το  γδάρσιμο

που  έτμησε  τη  σάρκα  μου  με  βουλημία ,

τα  κοφτερά  της  νύχια  ... τα  ατσάλινα

που  χαρτογράφησαν  κάθε  επιθυμία.

Κάθε  παλιά  μου  αναστολή  και  ενοχή 

χτύπησα  κατά  συρροή ... χαιρέκακα ,

με  το  μικρό  στιλέτο  μου  το  ναυτικό   

έκανα  χαρακίρι ... στο  τέλος  έμαθα .

Ξερίζωσα  εκτός  από  το  είναι  μου

τις  ενοχές  μου ... με  τα  ίδια …

*

Ξερνούσε  το  κορμί  το  δηλητήριο

τις  φλέβες  κυβερνούσε  το  αφιόνι,

κάτι  τα  μέσα  κατακλύζει  και  αλώνει

και  το  μυαλό  έγινε  κρατητήριο.

Αλαφιασμένη  η  ψυχή  απ` το  φευγιό

σπαράζει  σιωπηλά  καθημαγμένη,

ολόκληρη  ζωή  κομματιασμένη

κάποια …

*

Στα  σκαλοπάτια  της  μεγάλης  κατηφόρας

του  ξεπεσμού  και  της  υπέρτατης  ξεφτίλας ,

πάντου  διάχυτη  μπόχα  ανατριχίλας

λάσπη  ανάμεικτη  με  κουρνιαχτό  της  μπόρας ...

Ήχοι  που  γίνονται  μέρος  μιάς  τελετής      

κορμιά  που  πρόστυχα  τα  μέλη  τους  πουλάνε ,

παλιές  πληγές ... με  τον  νοτιά  πάντα  πονάνε

τύμβοι   νεκρών  αγγέλων,  λαθραίας  αρετής ...

Όντα  διάσπαρτα, αδρά …

*

Αφροδίσιο  νόσημα , προσπαθείς  να  γιατρέψεις  ,

με  του  μάγου  τα  βότανα , την  πληγή  του  να  θρέψεις .

Η  φωνή  της  αντίλαλος ,  και  το  σήμερα  χάος ,

δύο  μήνες  περάσανε  ,  από  τότε  στο  Λάος .

Στην  καλύβα  του  στέκεται , φοβισμένος  στην   Γκάνα ,

μιά  το  αύριο  σκέπτεται , μιά  την  χήρα  του  μάνα.

Το  μυαλό  σου  σταμάτησε  και …

*

Κρεμόσουνα  στον  αϊνά  από  το  κοτσανέλο ,

και  τ` όνομα  μαρκάριζες  μ` ενα  στραβό  πινέλο.

Ένα  τραγούδι  θλιβερό  σ` άκουγα  να  σφυρίζεις,

και  τ` ονομά  της  ... Νάντια  ...  να  σιγοψυθιρίζεις.

Ποτέ  δεν   την  ξεπέρασες, στο  βλέμμα  σου  το βλέπω ,

γι` αυτό  και  `γω  τα  λάθη  σου  συχνά  τα  παραβλέπω.

Ήσουν   κάποτε  λοστρόμος, σε  νησί  μεγαλωμένος,

είχες   όνειρα  και  πόθους …

*

Παντιέρα  ξένη  στον  ιστό,

καπετάνιος  σε  μπάρκο  πειράτα ,

μυρίζει  αλμύρα  και  ποτό ...

και  στη  πρύμνη  τ`αστέρια  φευγάτα.

Τρείς  βδομάδες  δελτίο  νερού 

και  θυμός  στον  αέρα  πλανιέται ,

στο  μυαλό  μου  ζεστά  αντηχεί

μια  φωνή που  ποτέ  δεν  ξεχνιέται

Απλυσιά ... ζέστη ... στόμα  στυφό 

και τα  τάγκια  μας  πιάσαν  πανιόλο ,

τούτη  η  ράδα  τραβάει  καιρό ...

θα τον …

*

Ο  καφές  μου  ζεστός  στο   φλυτζάνι ,

σφάλμα  μόνιμο  η  γυροπυξίδα ,

παλιός   ντόκος  σε  κάποιο    λιμάνι ,

παγωμένα  τα  μάτια  σου  είδα  …

Κάποιες  λέξεις  μπορώ  και  διαβάζω

στων  χειλιών  σου  την  πέτρινη  άκρη ,

τ` όνομα  μου  στο  έντυπο  βάζω  …

μία  σφραγίδα  ,  χωρίς  ένα  δάκρυ .

Ξημερώματα  στην …

* 

Κτύπαγες  το  ματσακόνι  , κι  η  σκουριά  αιμορραγούσε ,

αγιασμός  στο  μετωπό  σου , ο  ιδρώτας  σου  κυλούσε .

Η  φωνή  σου  στο  μυαλό  μου , έρχεται  συχνά   τις  μέρες ,

που  η  θάλασσα  αφρίζει , αγγαλιάζοντας  τις  ξέρες .…