Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πως …

Πως να δαμάσεις του κυκλώνα την οργή
της θάλασσας τα κύματα να δέσεις ,
πως να διαβάσεις τα σημεία των καιρών
να παραμείνεις άνθρωπος σαν πέσεις ...

Πως οι πληγές απο το χθες να γιατρευθούν
άφεση στους εχθρούς σου να δωρίσεις ,
πως να γνωρίσεις το ποιός είσαι τελικά
όλα τα λάθη σου να εξαγνήσεις ...

Πως να διαβείς τα μονοπάτια της σιωπής
αν την πυξίδα της καρδιάς σου δεν ρωτήσεις ,
πως να πετάξεις στις φωλιές των αετών
αν τους αγγέλους πρώτα δεν ρωτήσεις ...

Πως να ελέγξεις τις αρχέγονες ορμές
τα σαρκικά κελεύσματα να τιθασεύσεις ,
στις ιερές πηγές να λευκανθείς
του Οδυσσέα τις σειρήνες να λατρέψεις ...

Πως να νοήσεις το μυστήριο της ύπαρξης
του κύτταρού σου την φωνή να ακολουθήσεις ,
πως να βιώσης τη κρεπάλη και την έκσταση
χωρίς το είναι σου να κατακερματίσεις ...

Χιλιάδες ερωτήσεις αναπάντητες
που χρόνια στο μυαλό μου τριγυρίζουν
τέμνουν την ύπαρξή μου ανελέητα
και την ψυχή μου φόβο πλημμυρίζουν ...

Ποιός τάχα γίνεται να πει πως μπόρεσε
την χοϊκή του φύση να δαμάσει ...
τους δαίμονες του μόνο όποιος συγχώρεσε
βρήκε τον εαυτό του που `χε χάσει ...

* * *

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009
Αμβούργο

Προβολές: 105

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 4 μέλη

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:40: Ποιός τάχα γίνεται να πει πως μπόρεσε
την χοϊκή του φύση να δαμάσει ...
Τέλεια δοσμένο , Οι απορίες σου και δικές μου!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:43: Καταπληκτικο!!!
την καλησπερα μου!

Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:12: Πολύ ωραίο ποίημα

Σχόλιο από τον/την Έλλη στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 23:57: Μετά την χθεσινή μεταξὐ μας στιχομυθία στο τηλέφωνο, μου επιτρέπεις να σου εκμυστηρευτώ - και ως απάντηση στο δικό σου σχόλιο προς εμένα -
την έσπασα την πυξίδα μου. Επιπλέον την έχασα.
Και σπασμένη και χαμένη, εδώ και χρόνους επτά.
Το τραγικό .. αχαρακτήριστο, δε φοβάμαι μη δε
τη βρω ποτέ. Έστω και θριμματισμένη.

Εσύ μη σταματήσεις ποτέ να αναρωτιέσαι.
Σου εύχομαι
Σ΄ εχαριστώ για την αγάπη σου, με τύλιξε.
Σ΄ ένοιωσα. Στέλνω σε σένα και την οικογένειά σου
τη δική μου αγάπη . Στο πολλαπλάσιο .
Ζεστή καλημέρα

Σχόλιο από τον/την Έλλη στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 23:59: Φρόντισε όπως κι αν εξελιχθείς να παραμείνεις
Γάργαρος και Καθάριος.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:21: Ποιός τάχα γίνεται να πει πως μπόρεσε
την χοϊκή του φύση να δαμάσει ...
τους δαίμονες του μόνο όποιος συγχώρεσε
βρήκε τον εαυτό του που `χε χάσει ...

Γιάννη, τι να πω εγώ....Βαθειά φιλοσοφημένο το πόνημά σου!!!!
Απόδοση καταπληκτική!!!
Καλό βράδυ σε ήσυχα νερά.

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 11 Σεπτέμβριος 2009 στις 9:58

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 11 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:09

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 11 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:41

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 11 Σεπτέμβριος 2009 στις 15:30: του Οδυσσέα τις σειρήνες να λατρέψεις
να αφεθείς στους μαγικούς ήχους
να σε δαμάσουν να επιτρέψεις.