Σ` ειδα τον χαρτη να κοιτας γεματος αγωνια ,
και τον μαρκονι καλεσες δελτιο για να παρει .
πολλα δεν καταλαβαινα , πρωτομπαρκος ακομη ,
μα πρεπει να `ταν σοβαρο , για να σε συνεπαρει .

Ηταν η ωρα τεσσερεις , στην γεφυρα σαν ηρθες ,
και πηρες τον γραμματικο παραμερα `πο μενα ,
ψυθιριστα του μιλαγες και κεινος σε κοιτουσε ,
μα σ` ακουσα ... διασπαρτα , λογια που μοιαζαν ξενα .

... « ερημη πολη θυμιζε , εκεινο το καραβι ...
... αποψε ονειρευτηκα την μανα μου να ραβει ...
... κι υστερα ηρθαν οι φωνες , εκεινες τις θλιμμενες ,
μαζι με γελια κοριτσιων κι εικονες περασμενες ...
... ενα μωρο στεκοτανε στου κηπου μας την πορτα ...
... θαρρω οτι λαθευουμε , σε τουτη δω την ροτα ... » .

Εσκυψες τοτε μια στιγμη , στη δεξια βαρδιολα ,
και τον αερα μυριζες , ηθελες να το νοιωσεις ...
ψηλα το βλεμμα σηκωσες , σαν κατι να ζητουσες ,
μα το θηριο σ`αγγιξε , και συ πως να ξεκοψεις ;

Προσεξα το βαρομετρο , οτι παρατηρουσες ,
και μου `πες τον λοστρομο μας να παω να σκατζαρω ,
σε λιγο η μερα ζυγωνε , συννεφα φορτωμενη ,
κι ο ηλιος περα θυμιζε , σβηστο αρχαιο φαρο .

Η θαλασσα τριγυρω μας , ησυχη σαν καντηλι ,
μα ισως απο ενστικτο , μ` ανησυχουσε κατι ,
ηταν τοτε που ακουσα πρωτη φορα την λεξη ...
« ... δοκιμε ηρθε το θεριό , βρισκομαστε στο ματι !!! » .

Ποτε δεν φανταζομουνα ολη την δυναμη του ,
ουτε οτι ο ανεμος , αφεντη του το εχει ,
μα ο κυκλωνας ζωντανος εδειχνε την ορμη του ,
και στη σφιγκτη του αγκαλια , για να μας παρει τρεχει .

Ακουγα το τραγουδι του , το σφυριζαν τα `στραλια ,
κι η θαλασσα που ζωντανη , σκεπαζε το κουβουσι ...
« ... κρατα τραβερσο !!! » ... φωναζες και γυρω σου κοιτουσες ,
εμας που σαν φαντασματα , χανομασταν στο πουσι .

Διπλα μου η βραχνη μπουρου , μονοτονα θρηνουσε ,
σαν μαννα που μοιρολογει , για το νεκρο μωρο της ,
κι η θαλασσα αδυναμη ν` αντισταθει σ` εκεινον ,
συνεχιζε τον ασπλαχνο και φονικο χορο της .

Αγκομαχουσε η γερικη , σκαμμενη λαμαρινα ,
σε κεινο το αγκαλιασμα , με του θεριου τη ραχη ,
καθως η πλωρη παλευε με τ`οργισμενο κυμα ,
το Χαρο με τον Διγενη , θυμιζε `κεινη η μαχη .

Εικονες αποκαλυψης ηρθανε στο μυαλο μου ,
το πλοιο τωρα εμοιαζε αγριμι λαβωμενο ,
τ`αλμπουρο στο καμπουνι μας , κρεμοταν σαν κλωναρι ,
σε δεντρο απο κεραυνο που ειναι τσακισμενο .

Κομμενα ξαρτια κτυπαγαν τα ρελια με μανια ,
σαν της αρχαιας Μεδουσας τα φιδια στο κεφαλι ,
τα ματια λιγο εκλεισα , δεν ηθελα να βλεπω ,
μα κλαμα ακουσα μωρου , και ψαλμωδιες παλι .

Στο προσωπο σου διαβασα απογνωση και φοβο ,
ποτε δεν σ` ειχα ξαναδει τοσο απελπισμενο ,
τα χειλια σου ισια γραμμη , το βλεμμα σου χαμενο ,
ιδιο με τον οριζοντα , βουβο και πικραμενο .

Τα συννεφα το κοιταζαν και κεινα δακρυσμενα ,
μα το θεριο αμειλικτο , ζητουσε τις ψυχες μας ,
στερνη ελπιδα ελεγες , να γινει ενα θαυμα ,
και ο μαρκονης εστελνε δειλα το εσο ες μας ...

Τοτε το αποφασισα , μαζι του να μιλησω ,
σε γλωσσα αγνωστη παλια , που σιγουρα γνωριζει ,
ενοιωθα μεσα μου οργη , και δεος απ την αλλη ,
γιατι μεσα μου γνωριζα , πως την ζωη μου οριζει .

« ... Αν εισαι ο γυιος του Αιολου , κρατησε την οργη σου ,
ειμαι και γω Θεας παιδι , του Οδυσσεα εγγονι …
Φτανει !!! ... σε σενα `νε μιλω , δεν ξερω τ`ονομα σου ,
μα μοιρα εχουμε κοινη , παντα θα μας ενωνει » .

« ... Ποιος εισαι εσυ που με καλεις , δεν τρεμεις , δεν τρομαζεις ,
που ανοιχτα με προκαλεις , λες και μ` εξουσιαζεις ;
Αλλοι μ` αποκαλουν θεριό , κι` αλλοι με λεν Γουίλι ,
οικτο να δειξω δεν μπορω , δεν ζουν για μενα φιλοι ... »

Για λιγο μονο διστασα , για μια στιγμη μοναχα ,
πρωτου ζητησω απ` το Θεο , να με καθοδηγησει ...
ενοιωσα μεσα μου ροη , σαν να χυνοταν λαβα ,
ο Αγιος Πατερας μου , με ειχε ευλογησει ...

Με λεξεις , λιγες και απλες , χωρις πολλες περιστροφες ,
στο νου μου αστραψε ένα φως και μια φωνη μιλουσε ,
μου`πε αρχαιες συμβουλες , απο κρυφες περγαμηνες ,
ψυθιριστα τι να του πω , σοφα μου εξηγουσε .

« ... Το φοβο μας εχεις τροφη κι` ολοι σε αποφευγουν ,
βαρια καταρα κουβαλας , και ζεις απο τον πονο ,
οτι κι` αν γινει θ` αφεθω , αλλος το χρονο οριζει ,
... να ξερεις οτι σ`αγαπω , αυτο σου λεω μονο !!!

... το ξερω οτι θα `θελες να σε καλωσοριζουν ,
και τα ψηλα καταρτια μας , να θελουν τ` αγγιγμα σου ,
... ακομη ξερω πως πονας , οταν μπροστα σου συναντας ...
καθε αθωο , αδυναμο και νεο θηραμα σου !!! ... »

... και το θεριο δεν μιλαγε , μονο αφουγκραζοταν
το `νοιωθα να ψυχορραγει , λες και για μας νοιαζοταν .
« ... Φυγε , αφου με αγαπας !!!... » , μου` πε με απορια ,
« ... Μα καθε που με συναντας , ν` αλλαζεις την πορεια !!!... ».

Και τοτε ολα αλλαξαν , σαν ναταν ενα ψεμα ,
τα συννεφα , ο ουρανος κι η θαλασσα τριγυρω ,
ο ανεμος βουβαθηκε , ξεθυμανε η οργη του ,
πλημμυρισε ο ωκεανος με φως και θειο μυρο .

Τα χρονια κυλησαν γοργα , μα κρατησα τα λογια ,
π`ακουσα κεινη τη βραδια , ωστε να τον γνωριζω ,
εμαθα να τον σεβομαι , και να τον αποφευγω ,
και ολα τα σημαδια του , να τα αναγνωριζω .

Ποτε μου δεν καταλαβα , στ` αληθεια τι συνεβει ,
κι αν ητανε τα λογια μου αυτα που το ξορκισαν ,
ουτε αν μας λυπηθηκε , η αν θαυμα ειχε γινει ,
μα σιγουρα θυμαμαι πως `κεινα τα μαγεια `λυσαν .

Θυμαμαι ακομη που και που , τον Συριανο μαρκονι ,
και τον Υδραιο ναυτη μας , που εκανε τιμονι ,
τον Χιωτη καπετανιο μας , και τον Λημνιο λοστρομο ,
μα πιο πολυ θυμαμαι αυτο ... και νοιωθω παντα τρομο .


Η ιστορία είναι αληθινή ...


* * *


Τροπικος κυκλωνας ειναι η επιστημονικη ονομασια του μετεωρολογικου φαινομενου που σχηματιζεται απο την διαφορα της ατμοσφαιρικης πιεσεως μεταξυ δυο τοπων , ( κυκλωνας & αντικυκλωνας ) .
Αναλογα με την περιοχη που σχηματιζεται και κινειται φερει διαφορες ονομασιες .
Ετσι βλεπουμε να τον αποκαλουν κυκλωνα στον κολπο της Βεγγαλης στην Αραβικη θαλασσα και στις Ινδιες .
Στην Ιαπωνια Τυφωνα , στη θαλασσα του Τιμορ Γουιλι – Γουιλι.
Στον κολπο του Μεξικο Hurricane και στον Βορειο Ατλαντικο storm . Ακομη , τοπικα στις Φιλιππινες ονομαζεται Βaguio .

Οι ναυτικοι της πατριδας μας σπανια χρησιμοποιουσαν καποια απο αυτες τις ονομασιες , γιατι το ιδιαιτερο ονομα που του απεδιδαν τοπονυμικα δεν ειχε καμμια σημασια .
Για εκεινους ηταν παντοτε ... « το θηριο » ...

Στις μερες μας η εγκαιρη και εγκυρη προβλεψη των τροπικων κυκλωνων , εχει συμβαλει κατα πολυ στην αποφυγη τους και στον περιορισμο των ναυαγιων , που ηταν η αμμεση συνεπεια τους .
Ο ναυτιλομενος οφειλει να παρακολουθειι με ευλαβεια τα σχετικα δελτια και να ενημερωνεται σχολαστικα για καθε κυκλωνα που προκειται να , η που εχει ήδη γεννηθει .

Ομως , οσο και αν η τεχνολογια βοηθησε στην προβλεψη τους, γεγονος παραμενει οτι το ... θηριο ... ειναι παντα εκει ...
Αγριο , ανημερο ... και παντα πεινασμενο .

Εν πλω για Ταιλανδη , 10 Ιουλιου 2006

Προβολές: 277

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Ιούνιος 2009 στις 20:28
Την πιό θερμή μου καλησπέρα σε όλη την όμορφη παρέα μας !!!

Καλό μηνα σε όλους σας !!!
Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 1 Ιούνιος 2009 στις 21:17
Εφτα σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεις
μάτσο χωράνε σε μια κούφια ν'απαλάμη

να σαι κάλα φίλε μου
να γράφεις έτσι πάντα
την καλησπερα μου!!!!!!!
Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιούνιος 2009 στις 21:56
Αριστουργημα!!!
Γιαννη την καλησπερα μου και καλο ταξιδι!
Σχόλιο από τον/την Έλλη στις 1 Ιούνιος 2009 στις 23:22
...ερημη πολη θυμιζε, εκεινο το καραβι...
αποψε ονειρευτικα την μαννα μου να ραβει...

ΣΙΓΗ
Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 1 Ιούνιος 2009 στις 23:30
... « ερημη πολη θυμιζε , εκεινο το καραβι ...
... αποψε ονειρευτηκα την μανα μου να ραβει ...
... κι υστερα ηρθαν οι φωνες , εκεινες τις θλιμμενες ,
μαζι με γελια κοριτσιων κι εικονες περασμενες ..

Γιάννη συγκλονιστικός στις περιγραφές σου!!!!!!!!
Τα ταξίδια σου απέφεραν και θα αποφέρουν σπουδαία ποιήματα!!!!
Καλό μήνα και καλά ταξίδια!
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 2 Ιούνιος 2009 στις 0:42
άφωνη!!!!
Σχόλιο από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 2 Ιούνιος 2009 στις 2:24
Καταπληκτικέ μου Γιάννη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλιο από τον/την ermioni στις 2 Ιούνιος 2009 στις 20:02
SmileyCentral.com
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 2 Ιούνιος 2009 στις 21:10
... και το θεριο δεν μιλαγε , μονο αφουγκραζοταν
το `νοιωθα να ψυχορραγει , λες και για μας νοιαζοταν .
« ... Φυγε , αφου με αγαπας !!!... » , μου` πε με απορια ,
« ... Μα καθε που με συναντας , ν` αλλαζεις την πορεια !!!... ».

Γιάννη θεριό η θάλασσα, " θεριό" της ποίησης κι εσύ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 31 Αύγουστος 2011 στις 15:41

*

Kάποιο ... από τα χρόνια που δεν γνώριζα το πως βάζουμε τόνους ... χα χα χα !!!

 

Τώρα πιά όπως βλέπετε ... προόδευσα ... χα χα χα !!!

 

Καλό σας μεσημέρι ...

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services