Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Έναν Νοέμβρη παγερό...

Έναν Νοέμβρη παγερό πού 'χε το σπίτι ζώσει

εσύ έφευγες νότια για να ντυθείς φαντάρος,

των Βαλκανίων ο Βοριάς τον κάμπο ειχε παγώσει

κι η αίσθησή σου ήτανε πως σ' είχε πάρει ο Χάρος...

Άφηνες πίσω σου γονείς που κλαίγανε για σένα

φιλίες τόσο δυνατές σα καραβιού αλυσίδα,

άφηνες και δυό πράσινα ματάκια πονεμένα

στολίδια στων ονείρων σου στην τότε Νηρηΐδα...

Χιόνι μαζί με τη βροχή ποτίζει ως το μεδούλι

τα κόκαλα του αγοριού που άντρας θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 16:30 — 14 σχόλια

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=TQ6r1FewDFQ

Προστέθηκε από τον/την Leonidas Psarianos στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 16:19 — 5 σχόλια

Γ .

Εγώ ήμουν ο χτύπος στην πόρτα σου την αυγή .

Πέρασα από τον ύπνο σου , για να σου φέρω

την αλήθεια που σου στέρησε

ο λερωμένος άνεμος του καιρού μας .

Κοιμόσουν αγκαλιά

με τη λιμνάζουσα όψη των κόπων σου ,

έχοντας ξεχάσει την τηλεόραση ανοιχτή επίτηδες .

Ανέπνεες από το άρωμα του αυριανού παζαριού

κι είχες ζωγραφίσει ένα χαμόγελο στον καθρέφτη σου.

Πόση ευτυχία στέκεται

στην επαναλαμβανόμενη πορεία σου προς τ’αστέρια ;

Έπρεπε να μάθεις όλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 13:01 — 5 σχόλια

Χίλια μαχαίρια

Κλείνω τα μάτια μου , για να μη δω που φεύγεις

Κυλούν τα δάκρια , στο πρόσωπο βροχή

Δυο εξηγήσεις να μου δώσεις , αποφεύγεις

Και περπατώ σε τεντωμένο πια σκοινί

Σε μαύρο πέλαγο της λησμονιάς θα πέσω

Για τέτοια αγάπη πώς να μην πονέσω

Περνούν ατέλειωτες οι ώρες μου τα βράδια

Και το κορμί μου που ζητά δικά σου χάδια

Τρέμουν τα χέρια μου και η φωνή μου

Χίλια μαχαίρια να τρυπούν την ύπαρξή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 12:30 — 8 σχόλια

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ

ΓΙΟΡΤΗ ΑΝΝΑΣ
9/12/09
Μες του χειμώνα του χιονιά ,
Στο κρύο και στ’ αγιάζι ,
Ευχές ζεστές , πολλά φιλιά ,
Στην Άννα που γιορτάζει .

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 8:23 — 6 σχόλια

Από τα δύσκολα με πας (Από την 1η Συλλογή)

Ζωή περνάς δεν μ’ ακουμπάς

και ξέρεις το πώς δεν σ’ αρνιέμαι,

περνάς γοργά δεν σταματάς

και γω απάνω σου κρεμιέμαι .

Από τα δύσκολα με πας

τα σκοτεινά τα μονοπάτια

και μ΄ αγοράζεις με πουλάς

κι είν’ η καρδιά χίλια κομμάτια.

Πήρα το δρόμο το στρατί

μ’ αργεί πολύ να ξημερώσει

και μες το νου μου το γιατί

δεν θελει η νύχτα να τελειώσει .

Μα στης καρδιάς τη παγωνιά

βρήκα στο δρόμο μου δυο μάτια

και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 7:30 — 5 σχόλια

ο κοσμος μου ο μαγικος

Στα βαθη της αγρυπνιας,

σκαρωνα δυο τρεις στιχους..,

κι ηταν αργα για ερωτες, ..

τους παιρναν οι αγερηδες,

...μιας ανθισμενης γυμνιας

ζωγραφισα τους τοιχους,

και περναγαν οι σκεψεις

αργα, σαν καμηλιερηδες.

Αργα ,κυλουσε η πενα μου

επανω στα χορταρια,

και κρινοι ασημενιοι

ρουφαγαν το μελανι της,

...κι εκεινη η μικρη η εννοια μου

που στεκε στα κλωναρια,

εκλεβε απ ΄τον ηλιο

κι ανθιζε ,σαν γερανι της.

Να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 1:00 — 5 σχόλια

στιγμες

Ποσο πολυ τις λατρεψα

τις ομορφες στιγμες μου,

πανω μου σαν αλαριευαν

και γινονταν δικες μου.

Χαμενης νιoτης χρωματα

γλυκιες ξεθωριασμενες,

που κειτονταν στ΄αρωματα

μικρες κι αγαπημενες.

Απ΄τα περβαζια της ζωης

τις κοιταγα, κερενιες

Καθως, πηγης ταιριαζανε

σταλαγματιες μελενιες

Τ΄ ανθονερο που σταζουνε

μαζευα σε κανατια,

για να ξεπλενει παντα ο νους

της γης τα μονοπατια.

Χαμενες σ΄αλλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 17:22 — 6 σχόλια

ΜΥΘΩΔΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ

Θα πλάσω κάποια μυθωδία μυστική

Να σαγηνέψει ένα κόσμο σαστισμένο

Σε μια νιρβάνα θα σαλέψει το κορμί

για να μην νιώθω ποσ΄ ακόμα θα υπομένω

Αχερουσίας λίμνης νιώθω ναυαγός

Σε ένα μπάρκο , ρυτίδες φορτωμένο

Κίρκη με πλάνεψε και πέρασ’ ο καιρός

Χωρίς ουσία σ’ ένα πλάνο μιλημένο

Σειρήνες άχαρες κι εγώ χωρίς κερί

Ακούω λάγνες ,σε πλοίο τσακισμένο

Βαρέθηκα να περιμένω την αυγή

Να φέξει σ’ ένα κατάρτι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 16:00 — 7 σχόλια

Παράδεισος και παράδεισος Ενας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη! Ομως ο άνδρας δεν κατάλαβε ό…

Παράδεισος και παράδεισος

Ενας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη! Ομως ο άνδρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δύο του ζώα. Κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και αυτοί ίδρωναν και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Leonidas Psarianos στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 12:18 — 6 σχόλια

ΤΟ ΠΑΛΤΟ

Φόρεσα βιαστικά το παλτό του πιο διάφανου κύρους μου

για να διασχίσω συζητήσεις αδιέξοδες

και εφηβικούς εφιάλτες .

Παρατηρούσα στους δρόμους γκρίζους περαστικούς

καθώς κρατούσαν ταυτότητες προς ένδειξη

απύθμενης φιλίας , μοιράζοντας σκόρπιες καλημέρες .

Πλησίασα με σκοπό να αποκτήσω

ένα γυάλινο ενδιαφέρον .

Σκοτείνιασα .

Ύψωσα την ομπρέλα μου προς τα αστέρια

μήπως και προστατευθώ από τις παγωμένες στάλες

που μύριζαν καυσαέριο .

Δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 10:46 — 4 σχόλια

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Χτες βράδυ ονειρεύτηκα, πως ήμουνα στο πάλκο,

Παρέα με το Γαβαλά, το Στέλιο και το Μάρκο.

Ψαλμός η φραγκοσυριανή, στα χείλη του Γρηγόρη.

Ακούγονταν στα πέρατα, Φοίνικας και Νηχώρι.

Του Χατζηδάκη ο «Ερωτικός», χρωμάτιζε το γκρίζο,

Κι έκλαψε το «ακορντεόν», σαν είδε το Λοίζο.

Έβαζε ο Μίκης μουσική, στους στίχους του Ελύτη,

Και ο Ζαμπέτας μάθαινε, στη Βίκυ τον «αλήτη».

Ο Κουγιουμτζής στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 10:14 — 6 σχόλια

ΣΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ (MELODY) ΜΑΡΙΑ ΜΕΡΑΜΒΕΛΙΩΤΑΚΗ

Ήρθες σαν χελιδόνι στην αυλή ,

με μάγεψες με αηδονιού φωνή ,

άνοιξη ψυχής και καλοκαίρι ,

αχ παραμύθι ζω με σένα ταίρι .

Φεύγεις με την πρώτη τη βροχή

Σεπτέμβρη και φθινόπωρου αρχή ,

μ’ άφησες με μάτια δακρυσμένα ,

αχ δεν μπορώ να ζω , χωρίς εσένα .

Ρεφ.

Χελιδόνι πάρε με μαζί ,

η αγάπη σου μη με ματώσει ,

ειν’ ο χωρισμός βαθιά πληγή ,

δεν μπορεί η καρδιά να τη σηκώσει ,

χελιδόνι πάρε με μαζί .

Κέντησες τη φωνή σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 7:58 — 7 σχόλια

Έτσι απλά

Τώρα που φεύγεις

κλείσε την πόρτα

και της καρδιάς μου

σβήσε τα φώτα

Να μείνω μόνος

στη φυλακή μου

στ’άδειο δωμάτιο

με τη σιωπή μου

Έτσι απλά

στη μοναξιά μου

μονά- ζυγά

θά’ναι δικά μου

Έτσι απλά

στα όνειρά μου

θά’ναι διπλά

τα βάσανα μου

Κράτα δικές σου

τις αναμνήσεις

και πάλι πίσω

να μη γυρίσεις

Πάρε μαζί σου

και την αγάπη

μη μου αφήσεις

ούτ’ενα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 2:30 — 9 σχόλια

Πολύ ωραία σελίδα

Πολύ ωραία σελίδα Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Leonidas Psarianos στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 1:22 — 3 σχόλια

ΠΑΖΛ

Σκορπιες εικονες, ολα οσα μαζι σου εζησα

μερες και νυχτες που με τα φιλια σου μεθυσα,

μοιαζει με παζλ που οι δυο μαζι το φτιαξαμε,

μα δε μας αρεσε γι' αυτο και το πεταξαμε.

Ετσι παμε παρακατω και κομματι το κομματι

παλι απ'την αρχη θ'αρχισουμε,

ετσι παμε παρακατω, χωρια ο ενας απ' τον αλλο

να τολμησουμε, να ζησουμε.

Λογια και πραξεις που ομως δεν καταλαβαιναμε,

ονειρα ατελειωτα, ομως δεν τα πιστευαμε,

σχεση επιφανειας, που με αγαπη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χαμογελο στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 22:50 — 6 σχόλια

Οι Δάσκαλοι

Οι Δάσκαλοι

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Δάσκαλοι Προμηθείς

Κάθε βράδυ τάπητες υφαίνουμε,

Με ανεκπλήρωτα όνειρα

και τις στερήσεις μας

Κάθε πρωί τουφεκίζουμε τα όνειρά μας

Με την πλάτη στημένα στον μαυροπίνακα

Χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι

Με επιμονή χελιδονιού

Φωλιές χτίζουμε με λέξεις

Με ουσιαστικά, ρήματα και επιρρήματα

Κεντάμε με υπομονή, αράχνης

Συναρτήσεις και εξισώσεις

Εργαλεία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 19:47 — 4 σχόλια

δειτε τις φωτογραφιες.

αν ο κιττας ειναι χτυπημενος και γι αυτο επρεπε να αρουν το ασυλο τοτε γι αυτην τη γυναικα πρεπει να αρουμε τους νομους ολοκληρου του κιβδηλου αλητοκρατους.

Προστέθηκε από τον/την Μαγια1900 στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 15:14 — Χωρίς σχόλια

ΝΟΤΑ ΝΤΡΟΠΑΛΗ

Μαύρο πουκάμισο για σένα θα φορώ

Απόψε χάρισμα βουβό για την γιορτή σου

Με εξηγήσεις πες μου αλήθεια πως μπορώ

Να καταφέρω να αλλάξω την ψυχή σου

Θα σου χαρίσω μια νότα ντροπαλή

Να σε σκορπίσει σε ακούσματα αγγέλων

Κι όταν θα παίρνεις από μένα το φιλί

Πνοή θα νιώσεις σαν το θρόισμα ανέμων

Με ουτοπίες κτίζω κάστρα στη ζωή

Τα ντύνω όμορφα με χρώματα κι ασπίδες

Μα ένας δράκος με ανάσα φλογερή

Μου τα γκρεμίζει σαν δυο ξύλινες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 13:30 — 8 σχόλια

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ

Ένας ζωγράφος το πρωί τα μάτια ανοίγει ,

στήνει καμβά στη κεντρική την αγορά ,

όλα τα πρόσωπα στον πίνακα τα σμίγει ,

σμίγει , το γέλιο , με τη λύπη τη χαρά .

Φτιάχνει χασάπηδες μαχαίρια και μπαλτάδες ,

φτιάχνει ψαράδες με γαρίδες κι αστακούς ,

τα καροτσάκια τους να σέρνουν οι κυράδες ,

πορτοφολάδες , κλέφτες κι αστυνομικούς .

Φτιάχνει μπαρμπέρηδες , ξουράφια και πινέλα ,

φτιάχνει μοδίστρες μπρος στις ραπτομηχανές ,

τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 12:12 — 9 σχόλια