ΣΤΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΣΟΥ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Έσβησαν τα όνειρά μου αφού έφυγες εσύ
έχεις κόψει τα φτερά μου κι η ζωή μου με μισεί
στην κενή την κάμαρά μου πίνω δάκρυ για κρασί
είσαι στην ψυχή φθορά μου κι είμαι έρημο νησί.

Δεν μπορώ στην ερημιά μου να ζω με την απουσία σου
με τις σκέψεις σου καρφιά μου μια ζωή στη δυναστεία σου,
μα στα τόσα τραύματά μου που με ζώνουν εξαιτίας σου
μάχομαι στα κύματά μου να βαστώ στην τρικυμία σου.

Στο γινάτι του βοριά σου μ’ έσυραν τα βήματα
βάλε με στην αγκαλιά σου κι όλα πια βλαστήμα τα.

Ήσουνα το στήριγμά μου κάθε δύσκολη στιγμή
σκόρπιζαν σαν κόκκοι άμμου πίκρες κι αναστεναγμοί
όμως στη φτωχή καρδιά μου τώρα είσαι μια ρωγμή
κι όσο γίνεσαι φωτιά μου μ’ ανεβαίνουν οι σφυγμοί.

Δεν μπορώ στην ερημιά μου να ζω με την απουσία σου
με τις σκέψεις σου καρφιά μου μια ζωή στη δυναστεία σου,
μα στα τόσα τραύματά μου που με ζώνουν εξαιτίας σου
μάχομαι στα κύματά μου να βαστώ στην τρικυμία σου.

Στο γινάτι του βοριά σου ’μ’ έσυραν τα βήματα
βάλε με στην αγκαλιά σου κι όλα πια βλαστήμα τα.