«Χαίρε  Α.Ι.!»

Η θαλπωρή της πλάνης σου

σαν δίνη με τραβάει…

Βουτώ στη φαντασία,

παραχωρώ τα ηνία,

την κρίση σου εμπιστεύομαι

κι αντλώ κάθ’ ευκολία.



«Χαίρε  Α.Ι.!»

(η αλήθεια πώς πονάει!)

Κουρνιάζω, σου αφήνομαι

αδύναμος πια γίνομαι…



Σε σένα σαν ν’ αποζητώ

καλού γονιού φροντίδα

κι εγώ;… παιδί! μ’ ανεμελιά,

αφέλεια κι ελπίδα!



Ο λήθαργος καλά κρατεί!

στου νου το βόλεμά μου,

λύσεις …

Άμα θες να ’σαι  βεντέτα

με ωραία σιλουέτα

μόνη λύση έχεις μία:

να μην τρως μπουκιά καμία!



Ή αν θες να φας; …ας φας!

Tη γραμμή σου κι αν χαλάς,

ΌΧΙ τύψεις και ΜΗ σκας!

Το κορμί σου ν’ αγαπάς!



Απ’ τις δυο επιλογές,

διάλεξε αυτήν που θες:

ή λιχούδα…  παχουλή

ή βεντέτα…  νηστική!



Κι…

Μικρή η Ζωή...

και τυχερός είσ’ αν μπορείς

-χωρίς να παραλογιστείς-

στο νου να το χωρέσεις.



Άμμος στη χούφτα σου η Ζωή

όπου ανεπαίσθητα γλιστρά

μέσ’ απ’ τα δάχτυλα και χάνεται

πριν καταλάβεις «πώς;»  «γιατί;»



Κι αν άπληστα το χέρι σφίξεις

κάπως να την καθυστερήσεις…

εκείνη πιο γοργά κυλά παρά πιο αργά!

Μήτε στιγμή δε σταματά!



Κι αν μέσα σου λυπάσαι

να μην αυταπατάσαι!

Με σθένος να τ’…

Τα μανιτάρια του καπνού: θεόρατα!

οι φλόγες στον ορίζοντα: τρομακτικές!

ο ήλιος: θολός, δυσοίωνος... 

Αγωνία... 



Μες στο μυαλό μου

εικόνες ανεξίτηλες κι αισθήσεις. 

Θλίψη ανορίωτη  δίχως γυρισμό. 

Θρηνώ...



Κίνητρα ποταπά 

θριάμβευσαν και πάλι, κυριάρχησαν. 

Την πλάση σάρωσαν, 

στο διάβα  τίποτα  ορθό

δεν άφησαν. 



Δεν κατανοώ πώς και γιατί... 

μα και  Δ ε ν …