Τα χείλη σου τα φίλησα κι είδα το φως του κόσμου

όπου και τα διύλισα και γίναν ο καημός μου

απ’ έρωτα ξεχείλισα και μού ’γινες σεισμός μου,

μόλις που σου μίλησα με δρόσισες εντός μου.

Είσαι καημός και τρέλα μου

στο σώμα μου η βδέλλα…

Πώς θέλω να βρεθώ γλυκιά μου μαυρομάτα

στα λευκά τ’ αγαπημένα χέρια σου

να σεργιανήσω στης καρδούλας σου τη στράτα

και να ξεψυχήσω στα λημέρια σου

στα μονοπάτια μου τα δύσβατα περπάτα

να δροσίζομαι στα καλοκαίρια σου.

Είμαι μονάχος στο ντουνιά και κάνει τόση παγωνιά

που το κορμί μου τρεμουλιάζει

κι εσύ μωρό μου πουθενά να μου γεμίσεις τα κενά

με το γλυκό σου το μαράζι.

Για μένα σήκωσε πανιά κοντά σου στρώσε μια γωνιά

το πάθος σου να μ’…

Απ’ τις γυναίκες στη γη έχω σένανε ξεχωρίσει,

που με κοιτάς με στοργή κι απ’ αγάπη μ’ έχεις μεθύσει,

με ξεδιψάς σαν πηγή κι η ζωή μου έχει ανθίσει.

Είναι μαζί σου γιορτή η στιγμή π’ απλώνεις τα χέρια

στην αγκαλιά μου γερτή να με πυροδοτήσεις στ’ αστέρια.

Θα σου βάλω δέκα με τόνο, γιατί μου δίνεις χαρά

και δεν με βουλιάζεις στον πόνο, με κάνεις κάθε φορά

σαν κερί για σένα να λειώνω, γοργά μου ράβεις φτερά

στα σύννεφα να σ΄εξυψώνω με της γητιάς την…

Απόψε νύχτωσε νωρίς στης μοναξιάς μου το λημέρι

δεν με χωράει πια η γης με τόσα πού’ χω υποφέρει.

Απόψε νύχτωσε νωρίς, εργάτες πάνε στο νυχτέρι

και μες στα βάθη της ψυχής χαρά δεν έχω μα μαχαίρι.

Τις ώρες τούτες σε ζητώ και σε θυμάμαι

ο κόσμος άγριο θεριό και πώς φοβάμαι!

Κοντά μου έλα να σε δω όπου και νά’ μαι

χωρίς εσένα στο πλευρό να μην κοιμάμαι,

γι’ αυτό τα χέρια σου γιαλό να γείρω κάμε.

Ο πόνος μού’ γινε βαρύς και κόμπο έδεσε το…