ΜΟΝΟ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ
Κάθε ελπίδα έφυγε,
Κάθε όνειρο έγινε ατμός,
Κάθε τραγούδι έσβησε απ’ τα χλωμά χείλη.
Τίποτε δεν υπάρχει πια,
Μόνο ερείπια, νεκρά όνειρα,
Βουρκωμένα μάτια
Σκοτάδι και απόγνωση.
Κάτι όμως θα κρατήσει κι αυτή
Μια ανάμνηση μακρινή
Κι ένα τριαντάφυλλο
Λουλούδι της αγάπης τους.
ΠΡΟΣΜΟΝΗ
Ένα παράθυρο έμεινε πάλι ορθάνοιχτο.
Δυο μάτια κοιτάζουν…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 3 Ιανουάριος 2010 στις 11:49 —
9 σχόλια
*
Από τα μύρια της αυγής δροσάτα χρώματα ,
διάλεξα το μενεξεδύ να βάψω ,
τα όνειρά σου και τους στίχους που σου έγραψα ,
και στα κοχύλια γιά τη μουσική να ψάξω .
Αιχμαλωτίσθηκε η σκέψη μου στο χθες θαρρείς ,
για ένα φιλί τα χείλη διψασμένα ,
πόθος και ηθική γεννούν αισθήματα ,
ακαταμάχητα , ένοχα , διχασμένα .
Γοργόνα γίνεσαι πάντα στη σκέψη μου ,
γλυκειά φωνή που φτερουγίζει στο μυαλό μου ,
ύλη του έρωτα , μέσα μου…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Ιανουάριος 2010 στις 9:01 —
14 σχόλια
Τι εταξες στον πονο σου
να δωσεις...
Του κοσμου οι σημαιες αραχνιαζουν
στον ιστο τους,
καιγονται οι ιστοριες μας μεσα,
στον πυρετο τους,
..κι αν ολα σου φαινονται ,
διαδοσεις..
κρυβεις τη γυμνια σου ,
μεσα σε διαδηλωσεις.!!
Τα ματια φεγγουν κεινα,
τα παμπονηρα.
σαν που ξεχυθηκαν σκυλια
απ΄τις ντουλαπες τους,
μοιαζουν οι βρωμικες που φορεσαν,
οι καπες τους,
που΄ χουν στοιβαξει απο κατω,
..τοσα… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 3 Ιανουάριος 2010 στις 3:30 —
7 σχόλια
Η κατασταση μου λες πως εχει παραγινει
δεν αλλαζω εγω με τιποτα κι ολο κοιταω τα μινι.
Μα στο 'χω πει χιλιες φορες και θα στο πω αλλες δεκα
πως ουτε ο Αδαμ δεν μπορεσε μονο με μια γυναικα.
Γι αυτο οταν ο Θεος απ’ το πλευρο του εφτιαξε την Ευα
απο το αλλο του πλευρο εφτιαξε την…ilieva
και ετσι του Αδαμ εσπασε η ανια
εμοιαζε αλλωστε με το γνωστο μοντελο απο την Ουκρανια.
Καταλαβαινεις αγαπη μου, καταλαβαινεις
ή μηπως ακομα συνεχιζεις να…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 23:05 —
15 σχόλια
Γιορτές!!! Φώτα, φωνές, συντροφιές!!!
Προς τι όλα αυτά; Τι θέλουμε πραγματικά;
Μάλλον όλοι γυρεύουμε εικόνες, μνήμες, προορισμούς, ίσως και συνεπιβάτη για να συντροφεύει το ταξίδι της μοναχικής ψυχή μας.
Εύχομαι σε όλους σας την νέα χρονιά να βρείτε την Ιθάκη που γυρεύετε!!!
Χρόνια Πολλά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 21:47 —
9 σχόλια
Μια ψηλή κορυφή με πεύκα ακίνητα και στο βάθος το φόντο ένος βιολετί ουρανού... Η παράξενη λάμψη του φεγγαριού σε μια ερημική,χειμωνιάτικη εξοχή,ίδια σε μια Αυγουστιάτικη νύχτα με πανσέληνο,ίδια μετά από χρόνους πολλούς σε μια συγκινητική αυλή γεμάτη συντριβάνια.
Ένα λιβάδι γεμάτο μουσκεμένες παπαρούνες κι αμέτρητες πεταλούδες κι αρώματα μεθυστικά και χρώματα,πολλά χρώματα,χρώματα φανταχτερά πάνω στα φτερά ενός παραδείσιου πουλιού που πετά αργά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 21:06 —
6 σχόλια
Προσμονές
Του Γιάννη Ποταμιάνου
Αφού εξαργύρωσαν τις ηδονές
με προσευχές
Θυσίασαν χείλη κατακόκκινα
και πόθους σκοτεινούς
Μαχαίρι ανάμεσα στα πόδια τους
η στέρηση
Τώρα προσμένουν ανταμοιβή
στα μαραμένα σώματα
Μα πώς να ανθίσει η ροδιά
το καταχείμωνο;
Ο βοριάς περνάει ανάμεσα
στα σκέλια της
Παγώνουν οι επιθυμίες στο χιόνι
των μαλλιών
Όσοι σφάξατε τα όνειρα
με οράματα
Θρηνήστε τώρα τα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 20:44 —
11 σχόλια
Πρωτοχρονιά.
Λαμπερή νύχτα.
Μεθυσμένη από αγάπη
Βασιλόπιττες
Και στόχους
Όπως
Να πάρω το αίμα μου πίσω,
Να ξεπεράσω τον πήχυ,
Να εναντιωθώ,
Να τα καταφέρω.
Πρωτοχρονιά
Κρύα μέρα
Ζαλισμένη από ελπίδες
Κι ευχές.
Όπως
« καλή χρονιά».
Πρωτοχρονιά.
Μέρα με χιούμορ!
Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 17:04 —
9 σχόλια
Τα σα'ινια του περαία,
νόμιζαν παιρνούν ωραία,
μα τους μπαγλαρώσανε,
στην στενή τους χώσανε..
τώρα η μαγκιές κι οι τρέλες,
εκόπικαν σαν κορδέλες,
τους εχώσαν στη στενή,
σ'ένα σκοτείνο κελί..
πούλαγαν παλικαριά,
κάνανε κατεργαριά,
νόμιζαν πως ειν τσακάλια,
μα άρχισαν τα παρακάλια..
τώρα πλέων τα σαίνια,
την πατήσανε και κείνα,
τα βουτίξαν ενα βράδυ,
και τους έβγαλαν το λάδι...
Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 13:19 —
15 σχόλια
Δεν τα γουστάρω άλλο τούτα τα καρνάγια
Να επισκευάζω τις στιγμές τις πόρνες
όρτσα Θα ρίξω , με λαμαρίνες σκόρπιες
Έλα κι εσύ πριν μας τελειώσει η μαλάρια
Να μην με ψάξεις στων πειρατών τη χάρτα
Δεν θα με βρεις στην όαση της siwas
Μην μ’ αγναντέψεις απ’ τις πλαγιές της Ίδας
Σε καπηλειό θα ‘μαι δίπλα σε άδεια μπουκάλια
Δώσε πουνέντε Παναγιά να φυγουμ’ απ τα βράχια
Σκούζει στα κόντρα το σκαρί καθώς πλευρίζει
Μόνο μια χούφτα σκόνη έχει…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την zaku στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 13:00 —
6 σχόλια
*
Τη μπλε γραμμή των οριζόντων τέμνοντας
μοιράστηκα σε όλο τον πλανήτη ,
στη ράχη του μονόκερου ιππεύοντας
διάβηκα του Αχέρωντα την κοίτη .
Το χθες κατακερματισμένο βρίσκεται
στα τέσσερα σημεία κάθε χάρτη ,
μέσα σε κάθε πλοίο που μπαρκάρισα
σε κάποιο ηλιοβασίλεμα του Μάρτη .
Ιχνηλατώντας μυστικές συχνότητες
κατάδυση στο είναι μου θα κάνω ,
θεοί και μεταφυσικές οντότητες
μου χάρισαν αρχαίο πορτολάνο .
Λέξεις…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 8:00 —
13 σχόλια
Που είναι
Που είναι αυτή η φωνή
που ηχούσε σαν μελωδία
στα αυτιά μας κάθε βράδυ
και μας ταξίδευε στην ευτυχία
Που είναι τα βράδια
που τα λόγια ήταν μυρωμένα
μοσχοβολημένα από έρωτα
μέχρι να χαράξει η μέρα
Όλα αυτά χαθήκανε
είχαν ημερομηνία λήξεις
εμείς παρασυρθήκαμε
κι’ ήρθανε η πλήξεις
Ούτε το τραγούδι μας
ακούγεται πια ωραίο
μας παρέσυρε ο χρόνος μας
και το τέλος είναι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 2 Ιανουάριος 2010 στις 1:02 —
6 σχόλια
Ρίμα ετερόκλητη ανηλεώς και ασταμάτητα με βομβαρδίζει
χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς καμία συνοχή...,
αδημονεί για μιά διαφυγής θυρίδα, ελεύθερη να φτερουγίζει
σαν άλλη μιά πεταλουδίτσα εφήμερη στην εξοχή...
Πιάνω μολύβι και χαρτί αδίκως προσπαθώντας
να τιθασεύσω την ορμή των στίχων που πιέζουν,
τρεχάτοι συνωστίζονται, στριμώχνονται, ακολουθώντας
τη σκέψη μου όπου Ερατώ και Ευτέρπη κλεφτοπαίζουν...
Πέφτουν σα νά 'ταν βρόχινο νερό πάνω στη…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 21:45 —
13 σχόλια
.
Ξέφυγα λίγο από το χάος των γιορτών
και είδα στα e-mail μου ένα γράμμα
φίλος που αγανάκτησε, παθών
κάνει τον πόνο του σε 'μέ, ρεκλάμα....
Το παραθέτω αυτούσιο λοιπόν
δείτε και 'σείς την αγανάκτησή του
και ίσως στήσετε επί σκοπόν
το νόημα η την επανάστασή του.....
====================================
Θέε μου ! Ποτέ δεν τελειώνουνε
σ' αυτόν τον κόσμο οι μ@λάκες,
παντού και πάντα με στοιχειώνουνε
οι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 21:00 —
12 σχόλια
Στολίστηκες και ντύθηκες ,
κρέμασες τα χρυσάφια ,
που πήρες σαν πουλήθηκες ,
σε ύποπτα σινάφια .
Ρεφρέν
Ψάχνεις τη ψεύτικη χαρά ,στις ρίζες σαπισμένη ,
που λίγο μένει και κρατά ,σαν πόρνη πληρωμένη ,
αντί αυτή που ξαγρυπνά ,μες της καρδιάς τα κρύφια,
μένει στο χρόνο , δεν γυρνά ,δεν ξέρει από τερτίπια .
Αγάπησες , πληγώθηκες ,
μ’ αυτό δεν είν’ αιτία ,
το ψέμα που φορτώθηκες
και ζεις στην ατιμία .
Ρεφρέν
Ψάχνεις τη… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 20:21 —
13 σχόλια
Φυσούσες το φεγγάρι για να σβήσει
τις νύχτες που σε βρίσκαν μοναχό
κι αρνιόταν τ'όνειρό σου να γυρίσει
της τύχης τον αγύριστο τροχό
Φυσούσες να σκορπίσουνε οι πίκρες
απ'της καρδιάς το γκρίζο ουρανό
και έψαχνες αέρηδες αγύρτες
να σβήσουν της αγάπης τον καημό
Φυσούσες και τ'αστέρια να χαθούνε
τις νύχτες που θολώναν το μυαλό
κι αρνιόντουσαν τα μάτια της να βγούνε
στου ορίζοντα τ'απέραντο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 —
11 σχόλια
Κατάματα κοιτάχτηκαν για λίγο
στον ίδιο τον καθρέφτη δυο ψυχές
γκρεμίζοντας της μοναξιάς τον πύργο
που έχτισαν οι φόβοι κι οι ενοχές...
Αλήθειες στην ασφάλεια της απόστασης
ίσως και κάποια ψέμματα γλυκά
σκορπίσανε σε όνειρο απόδρασης
του νου φανερωμένα μυστικά...
Φυγή για το ταξίδι που αφήσαμε
στη μέση κάπου εκεί στο πουθενά
για λίγο μόνο κι ύστερα γυρίσαμε
στου πρέπει του σκληρού τη σιγουριά...
Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 19:30 —
8 σχόλια
Καινούργιος χρόνος ξεκινά
βγήκε ο ήλιος πάλι
στο άδικο που κυβερνά
μην σκύψεις το κεφάλι
Βάλ'απο σήμερα σκοπό
και ξέχασε τα πρέπει
απ'της αράχνης τον ιστό
αλλού ο κόσμος ρέπει
Μάθε από τα λάθη σου
αν θες μια άσπρη μέρα
συμμάζεψε τα πάθη σου
που κλέβουν τον αγέρα
Καινούργιος χρόνος ξεκινά
κοίτα μην σε τρομάξει
σφίξε τα χέρια σε γροθιά
αν θες κάτι ν'αλλάξει
© Copyright, Νικολακάκος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 17:30 —
7 σχόλια
Άχρωμοι αλμπίνοι μου στείλαν κατάρα
Το βλέμμα καρφώνω σε τρίχρωμα λαμπιόνια
Θυσία αναίμακτη της νιότης μου τα χρόνια
Σαν σκεβρωμένες χορδές σε φάλτσα κιθάρα
Ταξιδεύει ο νους μου στη χώρα της θλίψης
Μη μ’ ακουμπάς πονάω παντού
Δίνω το σώμα μου μα είμαι αλλού
Σε έχω τόσο κοντά μα μη μ’ απορρίψεις
Συγγνώμη τώρα ζητώ για κάθε μου σφάλμα
Τη σκέψη μου ορίζουν τρισάθλια τελώνια
Ποτίσαν τα κύτταρα με σαράκια αιώνια
Μ’ αλείφεις εσύ των…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την zaku στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 16:02 —
4 σχόλια
Πανω που το ‘χε παρει αποφαση πως τιποτα δε θ' αλλαξει
πανω που σκεφτοτανε νωρις να τα τιναξει
Αφου οσα και αν δοκιμαζε, μαγικα και γιατροσοφια
μεγαλη δε γινοτανε, μα μικρη εμενε και ψωφια.
Ψωφια οσο δεν γινετε, μικρη οσο δεν περνει
τοσο που δυσκολευοτανε στην τουαλετα να πηγαινει.
Για sex εννοειτε βεβαια, ουτε ν’ ακουσει λεξη
αφου οσες φορες δοκιμασε τον ειχαν κοροϊδεψει.
Θυμαται την τελευταια φορα πανω στην ερωτικη τη…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 12:30 —
9 σχόλια