ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ

Κάποιος τσιγγάνος μάνα μου,

Μυρίζει στο παραθύρι,

Τη μαντζουράνα μου.

Κάποιος τσιγγάνος μάνα μου,

Στήνει όλο το τσαντίρι,

Μες την αλάνα μου.

Κάποιος τσιγγάνος μάνα μου,

Σηκώνει το ποτήρι,…

Ειναι η αναμονη...?

Η μηπως ειναι η παραμονη....!!!

Ειναι κατι που σε κανει να σκεφτεσαι συνεχως και διαπλανητικως....?

Η ειναι κατι που σε κανει να βγαινεις εκτος ευατου και να βλεπεις επαυτου....!!!!

                    Μηπως φοβασαι το χρονο και το μυστηριο τελειωνει εκει....?

                      Η μηπως αλλαξε η σφαιρα κατευθηνση και η υδρογειος πηρε αλλη διευθηνση....!!!!

                          Καποτε…

                Γιασεμί 

Ατάραχο όπως ήτανε  σε ξενιτιάς γκρεμούς

μύρο το μύρο στην οδό τραβούσε λογισμούς

και να τους φτιάξει ήθελε, για ύστερους καιρούς.

Γι` αυτούς  που αργοσαλεύανε με σκοτεινούς σκοπούς

στης έγνοιας το προσκέφαλο, ως ένα έργο δεύτερο

κρατούσε ζύγια και ρυθμό με λογοδείχτες έμφυτους.

Όλα τα λόγια ως το πρωί ,σαν  δροσερές του στάλες

στου ήλιου τα  καλέσματα…

Φθηνή ρεκλάμα σα των ψήφων τη καμπάνια

πίνω απόψε  απ’ της γιαγιάς μου τη σαμπάνια

σ ένα γοβάκι της χαμένο στα σκαλιά

πριν να το πάρουν για να παίξουν τα…

Όταν θα’ρθεί κείνο το πλήρωμα του χρόνου

θα είναι αργά πρέπει να αρχίσεις να τρομάζεις

τότε  θα πάψεις όπως τώρα να διατάζεις

Θα σε δικάσουνε  αυτοί που εσύ δικάζεις

Όταν θα’ρθεί κείνο το πλήρωμα του χρόνου

Θα έρθει η στιγμή τον Άγιο σου να αντικρίσεις

δάκρυσε τώρα τότε τσάμπα θα δακρύσεις

άδικος κόπος να θωρείς θα συγκινήσεις

Όταν θα’ρθεί κείνο το πλήρωμα του χρόνου

αν το όνειρο σου τα στολίδια έχουν…

ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ

Λένε μερικοί να πούμε,

Ότι φάμε κι ότι πιούμε,

Μα εμείς ας αγαπούμε,

Κάθε πόρτα να χτυπούμε.

Συνάνθρωποι ας ξυπνήσουμε,

Δε φτάνει να δειπνήσουμε,

Όσο και να γλεντήσουμε,

Χτικιά θα καταντήσουμε.

Τ’ έχουν…

Πολλές φορές αγάπησα

  Κι έδωσα την καρδιά μου

Και άλλες τόσες πόνεσα

  Πού’φευγε μάκριά μου



Πολλές φορές επέταξα

  Στου ήλιου τα παλάτια

Και άλλες τόσες έκλαψα

  Με της βροχής τα μάτια…

Σκέψεις  θολές ποζάρουν στο μπαλκόνι

βουβά τα όνειρα γκρεμίζουν της συνήθειες

χλομά τα πρόσωπα κοιτάζουνε το χιόνι

κανείς δεν πρόλαβε να διξει της αλήθειες.





Είναι ο έρωτας στα μάτια σου αλήτης

με ένα βλέμμα σου τον κόσμο τον κερδίζεις

στο πλάι σου μένω απρόσμενος ξενύχτης

μα σε ένα όνειρο το δάκρυ σου σκορπίζεις.





Στο κορμί σου τα…

Κουπλέ

Φιλί   που  έφερνες  στα  δύο  μου  χείλη

δροσιά  και  ήσουνα , τόσο τρυφερό.

Της  προδοσίας  πως,  σε  χάραξε  η …

Ταξίδεψαν τα όνειρα
στην κουπαστή του χρόνου,
και έγιναν ονείρατα
μες την καρδιά του κόσμου.

Πλημμύρες είναι που χάνονται
τα δάκρυα στα μάτια,
όταν κοιτάζεις το χορό
στ’ αέρα τα γινάτια.

Χάϊδεψαν τα κύματα
την όμορφη ελπίδα
και έγιναν μηνύματα
αγάπης για πατρίδα.

Προσκύνησε ο άνεμος
του δρόμου σκαλοπάτια
και ήρθε και αντάμωσε
αέρινα παλάτια.

Ο πονος της καρδιας 

ειναι πληγη μεγαλη...

Δεν κλεινει μεσα σε μια στιγμη

δεν βγαινει το αγκαθι...

Μπορεις να πεις πως με μησεις 

μπορεις να πεις τελειωνει,

μην πεις ομως πως με αγαπας γιατι αυτο πληγωνει...

Μην με πλησιαζεις μην με αγκαλιαζεις 

μην με πληγωνεις αλλο...

Μακαρι εστω και λιγο να με αγαπουσες

ολα τα δυσκολα να τα ξεχνουσες

να βαδιζες μπροστα για την αγαπη 

και να…

Λόγιοι, εκπρόσωποι,  πραματευτάδες

σαν γυμνοσάλιαγκες  μετά τη βροχή

σπρώχνονται να βγουν μπρος στη σκηνή

να σπείρουν τρόμο στους μαχαλάδες

Λάμπουν τα πρόσωπα απτά φτιασίδια

πρόστυχο δάκρυ εικόνα θολή

πίσω απτά οφίτσια κλαίει το παιδί

ειν΄στο ψωμί μυρωδιά από σκουπίδια

θλίβεται ο γέροντας κλείνει τα μάτια

ακούει τις μπότες και αναπολεί

τίποτα ήταν και είναι η ζωή

δίχως ελεύθερα του νου…

Μια συγνωμη δεν αρκει για να κλεισει η πληγη,

μια συγνωμη απο μερους μου δεν θα φτασει να ακουστει,

στη καρδουλα σου που τοσο πληγωσα πολυ.

            Μια συγνωμη δεν θα ακουστει οταν αρρχισει η βροχη,

             μια συγνωμη δεν θα φτασει στα αφτια σου ποτε απο τα χειλη μου,

              ως εκεινη τη μερα που περιμενα να ρθει....

                   Μια συγνωμη δεν…

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΜΟΥ ΕΠΟΧΕΣ

Οι τέσσερεις μου εποχές,

Μέσα στα κρύα και βροχές,

Και σ’ όλη μου τη διαδρομή,

Με μορφή σα το κερί χλωμή.

Δεν στάθηκε για τυχερό,

Να είμαι γελαστό μωρό,

Λίγο το γάλα το μητρικό,

Το σπιτικό μας φτωχικό.

Οι τέσσερεις μου εποχές,

Μαύρες γυναίκες μοναχές,

Και στη δική μου διαδρομή,

Βαρύ φορτίο οι…

πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά

αγάπες κι όνειρα κρυφά

στα σύννεφα άγγιξε τα,

κι ύστερα κοίταξε καλά,

κι αν δεις πως είν απατηλά,

να μη διστάσεις, πέταξε τα.

Όνειρα, όνειρα τρελά

μόνο συ μπορείς να ταξιδέψεις,

κι από του σπάγκου την ουρά

να τα λικνίσεις απαλά

και να τα ξεμπερδέψεις.

Πάρε χαρταετέ εκεί…

Έχω ένα καημό μεγάλο

κι από μέσα θα τον βγάλω

παίρνω πέννα και μολύβι

φανερώνω όσα κρύβει

η καρδιά και δεν μιλά

με καμώματα τρελά

Μέσα στο φατσοβιβλίο,

τώρα τι να σου αναλύω,

φίλοι γίναμε ένα βράδυ

φάγαμε φακές με λάδι

και τα λέγαμε στον τοίχο

ρίχναμε και κανα στίχο

Μα η ζωή μας τάφερε έτσι

μ’έδιωξες απ’ το κοτέτσι

θύμωσες και μ’εχεις βγάλει

απ’ του φέισμπουκ το…